حضرت آیت الله بهجت درباره علت غیبت امام زمان (عج) فرمودند: سبب غیبت امام زمان (عج) خود ما هستیم.
به اعتقاد این مرجع تقلید اگر براي فرج دعا مي كنید، نشانه آن است كه هنوز ایمانتان پا برجاست. زیرا در آخرالزمان گرفتاري اهل ایمان خیلي سخت مي شود.
آیت الله بهجت به روایتی اشاره فرمودند: بیشتر كساني كه اعتقاد به امامت آن حضرت دارند، او را انكار مي كنند. یعني بیشتر مردم از اعتقاد و ایمان به امامت برمي گردند.
به همین دلیل این عارف وارسته به نقل از ائمه معصومین (ع) سفارش كردند تا این دعاي فرج را كه دعاي تثبیت در دین است، بخوانیم 'یا الله یا رحمن یا رحیم یا مقلب القلوب ثبت قلبی علی دینك' اي خدا، اي رحمت گستر، اي مهربان، اي زیر و رو كننده دل ها، دل مرا بر دینت ثابت و استوار گردان. یعني آن مرتبه اي از ایمان را كه به من منت نهادي، حفظ كن، نه این كه مسلمان باشد و به همان باقي باشد، چون این معنا، تثبیت در دین نیست.
آیت الله بهجت افزودند: این توسلات، عزاداري ها، سوگواري ها و زیارت قبور اهل بیت (ع) علامت آن است كه اهل ایمان به آن ها اتصال و الصاق دارند و هنوز از آن ها منحرف نشده اند. لذا كفار و دست نشانده هاي آنها دستور داشتند كه بین مسلمانان و قرآن ـ تا چه برسد به مساجد و تكایا و مجالس عزا و روضه خواني ـ جدایي بیاندازند. زیرا همه این ها ضد خواسته هاي سلاطین جور بود، لذا فرمان هدم قبور یا تعطیلي مجالس روضه خواني را دادند.
این مرجع تقلید در پاسخ به این سوال كه 'چرا به امام زمان دسترسی نداریم' فرمودند: چرا به انجام واجبات و ترك محرمات ملتزم نیستید و او به همین از ما راضي است. زیرا طبق حدیث پرهیزكارترین مردم، كسي است كه از كارهاي حرام بپرهیزد. بنابر این ترك واجبات و ارتكاب محرمات، حجاب و نقاب دیدار ما از آن حضرت است.
ایشان در جایی دیگر فرمودند: ما باید انتظار فرج حضرت غائب (عج) را داشته باشیم و فرجش را فرج عموم بدانیم و در هر وقت و هر حال باید منتظر باشیم ولي آیا مي شود انتظار فرج آن حضرت را بدون مقدمات و تحمل ابتلائاتي كه براي اهل ایمان پیش مي آید، داشته باشیم؟ با این حال، چه اشكالي دارد كه تعجیل فرج آن حضرت را با عافیت بخواهیم. یعني این كه بخواهیم بیش از این بلاها، كه تا به حال بر سر مومنین آمده، بلاي دیگري نبینند.
این استاد اخلاق همچنین فرمودند: دعاي تعجیل در فرج، دواي دردهاي ما است و در روایت است كه در آخرالزمان همه هلاك مي شوند، مگر كساني كه براي (تعجیل) فرج دعا كنند. ائمه ما با این بیان، خیلي به اهل ایمان و شیعیان عنایت كرده اند تا خود را بشناسند.
آیت الله بهجت در كلامی دیگر توسل به امام زمان (عج) را از این جهت مهم دانستند كه آن حضرت مجری امور در این زمان هستند.
این استاد اخلاق فرمودند: اهل بیت (ع) همه، نور واحد هستند. لذا انسان به هر كدام متوسل شود، از دیگري جواب مي گیرد. البته مصححي در كار است. هم چنان كه از حضرت رسول (ص) حاجت خواسته اند و ایشان به حضرت امیر (ع) و آن حضرت به امام حسن (ع) تا امام زمان (عج) حواله داده اند. زیرا، مجري امور در این زمان، آن حضرت است.
از طرف دیگر این مرجع تقلید به تبیین ضرورت ملازمت قرآن و اهل بیت پرداخته و فرمودند: واي بر ما از آن روزي كه قرآن یا عترت را از ما بگیرند. گرفتن هر كدام گرفتن دیگري هم هست. زیرا این دو از هم جدا نمي شوند تا این كه در كنار حوض كوثر بر پیامبر (ص) وارد شوند. تنها كساني از حوض خواهند نوشید كه با قرآن و عترت با هم باشند.
آیت الله بهجت برای معرفت یافتن به نورانیت ائمه اطهار(ع) به مردم سفارش كردند تا بعد از نمازهای خود این دعا را بخوانند: اللهم عرفنی نفسك ... یعنی پروردگارا! خود را به من بشناسان كه اگر خود را به من نشناسانی، نمی توانم پیغمبرت را بشناسم.
پروردگارا! پیغمبرت را به من بشناسان كه اگر پیغمبرت را به من نشناسانی، نمی توانم حجت تو را بشناسم.
پروردگارا! حجت خود را به من بشناسان كه اگر حجت خود را به من نشناسانی، دین خود را از دست می دهم و گمراه خواهم شد.
آیت الله العظمی بهجت روز بیست و هفتم اردیبهشت ماه سال 88 دار فانی را وداع گفته و به ملكوت اعلی پیوست.
مراسم سومین سالگرد ارتحال این عارف و دانشمند فقیه پنجشنبه شب -بیست و هشتم اردیبهشت- با سخنرانی آیت الله محمد امامی كاشانی بعد از نماز مغرب و عشا در مسجد اعظم قم برگزار خواهد شد.
فراهنگ**1003**
دعايي مهمتر از تعجيل در ظهور امام زمان (ع) از زبان آيت الله بهجت
۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۱، ۱۲:۰۵
کد خبر:
80131082
![دعايي مهمتر از تعجيل در ظهور امام زمان (ع) از زبان آيت الله بهجت دعايي مهمتر از تعجيل در ظهور امام زمان (ع) از زبان آيت الله بهجت](https://img9.irna.ir/old/Image/1391/13910225/80131082/N80131082-2557719.jpg)
تهران - مرحوم آيت الله العظمي 'محمدتقي بهجت' معتقد بودند مهم تر از دعا براي تعجيل در ظهور حضرت مهدي (عج)، دعا براي بقاي ايمان و ثابت قدم بودن در عقيده و عدم انكار آن حضرت تا ظهور اوست.