۶ آبان ۱۳۹۳، ۱۳:۳۵
کد خبر: 81366987
T T
۰ نفر

روزنامه نگاری مثل نشستن بر پشت درشكه است

۶ آبان ۱۳۹۳، ۱۳:۳۵
کد خبر: 81366987
روزنامه نگاری مثل نشستن بر پشت درشكه است

تهران-ایرنا- بهروز بهزادی روزنامه نگار پیشكسوت در نشست تاریخ شفاهی مطبوعات ایران گفت: روزنامه نگاری همانند سوار شدن و نشستن بر پشت درشكه است.

به گزارش روز سه شنبه گروه فرهنگی ایرنا، اولین نشست تاریخ شفاهی مطبوعات ایران با حضور 'بهروز بهزادی' روزنامه‌نگار پیشكسوت كشورمان در كتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران برگزار شد.

در این نشست كه از سوی ماهنامه مدیریت ارتباطات و با حمایت و همكاری معاونت امور مطبوعاتی و اطلاع‌رسانی وزارت ارشاد و كتابخانه ملی ایران برگزار شد، بهزادی با اشاره به این موضوع كه در دهه 40 شمسی كار روزنامه‌نگاری را در حالی كه روزنامه‌ها با حروف سربی بسته می‌شده اند، افزود: امروزه ما و شما در كار رسانه با نسلی همراه هستیم كه تنها خاطراتی از آن دوران شنیده است و با پدیده‌های نو و جدید در حوزه روزنامه‌نگاری سروكار دارد.

وی تاكید كرد: در واقع كار روزنامه‌ نگاری به آن سبك و سیاق مثل سوار شدن و نشستن بر پشت درشكه‌ای است كه نشانی از آن را تنها می‌توان در میدان نقش جهان اصفهان دید و با حدیث روزنامه‌نگاری دنیای جدید فاصله زیادی دارد.

وی ادامه داد: البته باید توجه داشته باشیم كه این همه سرعت و تحول، مربوط به نیم‌قرن گذشته است و این در حالیست كه گفته می‌شود بزودی یك روستایی در تانزانیا (در قاره افریقا) با امكانات و فناوری‌های جدید، قادر خواهد بود با روستایی دیگری در چین یا كره با زبان محلی خودش صحبت كند و امكان ترجمه هوشمند و همزمان این فرصت را فراهم خواهد كرد كه حاضران در دو سوی این خط ارتباطیٰ حرف هم را بفهمند و با هم ارتباط بر قرار كنند.

بهزادی با تأكید بر این موضوع كه باید متوجه این اتفاق مهم و نیازهای روز خبرنگاری در دنیای معاصر باشیم، گفت: به همین دلیل باید در دانشگاه‌های ما هم روزنامه‌نگاری متناسب با الزامات این دنیای جدید تدریس شود و تلاش كنیم تا از مخاطب عقب نمانیم.

این پیشكسوت حوزه روزنامه‌نگاری در ادامه به ذكر خاطره‌ای از آغاز دوران فعالیت مطبوعاتی و رسانه‌ای خود پرداخت و گفت: 'كارم را با گروه حوادث روزنامه اطلاعات در سال 1347 آغاز كردم و اولین مأموریتم تهیه خبر از درگیری مأموران امنیتی رژیم پهلوی در منطقه كوكاكولای تهران (منطقه پیروزی فعلی) با گروه‌های مخالف با رژیم (گروه‌های به اصطلاح چپ) بود كه در درگیری به وجود آمده، جان خود را از دست داده بودند.

وی ادامه داد: زمانی كه به محل حادثه رسیدیم، نیروهای امنیتی و ساواك اجازه نزدیك شدن به منطقه محل وقوع حادثه را ندادند. اما یكی از مأموران ژاندارمری قول داد كه بعد از رفتن مأموران امنیتی، امكان بازدید از محل حادثه را برایم فراهم كند.

وی اظهار داشت: زمانی كه نیروهای كمیته مشترك ضد خرابكاری و شهربانی صحنه حادثه را ترك كردند، اجازه پیدا كردیم تا به محل حادثه برویم. صحنه هولناكی بود و همه افراد مؤثر در این ماجرا به دست نیروهای امنیتی كشته شده بودند.

وی افزود: به عنوان یك روزنامه‌نگار جوان و كسی كه در سرویس حوادث كار می‌كرد، سفیدی كاغذ دفترچه یاداشت یكی از قربانیان كه از جیبش بیرون زده بود، در كنار خطی از خون، نظرم را به خود جلب كرد! خم شدم و در همین حین تا نگاهم به چهره جوان او افتاد، آه از نهادم بلند شد.

بهزادی اظهار داشت: همان روز به دلیل بگو، مگویی كه با یكی ازافسران راهنمایی و رانندگی داشتم، به اتهام توهین به مأمور دولت در حین انجام وظیفه دستگیر و زندانی شدم كه زیاد طول نكشید و با تماسی كه طرف روزنامه اطلاعات صورت گرفت، آزاد شدم.

بهروز بهزادی كه متولد سال 1324در سمنان است، در ادامه سخنانش با اشاره به نحوه ورود خود به دنیای روزنامه‌نگاری افزود: وقتی كوچك بودم، همه هفته مقدار زیادی از مجلات هفتگی به خانه ما می‌آمد و وقتی پدرم روزنامه می‌خرید، اطلاعات و كیهان را بیشتر می‌خواندم. یادم می‌آید همان زمان‌ها بود كه در مدرسه انشایی نوشتم و معلمم هیچ‌گاه نپذیرفت كه من به تنهایی آن انشا را نوشته‌ام.

وی ادامه داد: معلم به من ‌گفت: این مطلب نوشته پدرت است، اما من نه تنها از این برخورد پا پس نكشیدم كه برای ادامه این راه بیشتر ترغیب شدم و بعدها در زمان تحصیل در دبیرستان هم برای بعضی روزنامه‌ها مطلب ارسال می‌كردم و آنها هم آن را چاپ می‌كردند كه در ترغیب من به این كار بی‌اثر نبود.

بهزادی از سال 1347 كار رسمی‌اش را در روزنامه اطلاعات شروع كرد. او درست 23 سال داشت كه در لباس كارآموزی از دانشگاه تهران به مؤسسه اطلاعات رفت و به عنوان خبرنگار حق‌التحریر در سرویس حوادث روزنامه شروع به كار كرد. گرچه او به همراه چند نفر از هم‌دانشگاهی‌های خود به مؤسسه اطلاعات معرفی شده بود، اما انگار تقدیر این بود كه بهزادی در روزنامه ماندگار شود و بقیه به دانشگاه برگردند.

این استاد پیشكسوت حوزه روزنامه‌نگاری و خبر در ادامه سخنانش افزود: از اینكه ابتدا كارم را از سرویس حوادث شروع كردم، بسیار خوشحالم، چون این سرویس با درگیری‌های عاطفی و كاری‌ای كه دارد، روزنامه‌نگار را پخته می‌كند.

بهزادی در همان آغاز كار و بعد از یك سال توانست توانایی‌های خودش را به مسؤولان روزنامه نشان دهد و دبیر سرویس حوادث شود، این در حالی بود كه در آن زمان تصاحب سمت دبیری یك بخش از روزنامه به 'حداقل 10 سال سابقه كار' نیاز داشت.

وی در ادامه این نشست، دلیل پایان دادن به كار خود در سرویس حوادث روزنامه اطلاعات را چنین بیان كرد: برای تهیه خبری در خصوص پرونده یك قتل به دادگاه رفته بودم و تهیه گزارشی از روند این پرونده از سوی من، ضمن جلب توجه عده زیادی از مردم، باعث شد كه جلسات بعدی دادگاه در سالن بزرگ دادگاه و با حضور جمعیت كثیری از كسانی كه نسبت به این پرونده كنجكاو شده بودند، برگزار شود.

وی اظهار داشت: حكم قطعی دادگاه، قصاص و اعدام برای متهم پرونده بود. بعد از این ماجرا و با آن كه با قاضی مربوطه صحبت كرده بودم و شنیده بودم كه تهیه و انتشار گزارش‌های من هیچ تأثیری در صدور حكم قصاص متهم نداشته است، بر خودم لرزیدم و به ذهنم رسید كه نكند در یك مورد گزارش یا خبر من و فشار افكار عمومی ناشی از این خبر، باعث انشای حكمی شود كه من هم در آن نقشی داشته باشم. به همین دلیل حادثه‌نویسی را كنار گذاشتم و به حوزه اجتماعی روزنامه آمدم.

وی از كار در روزنامه ایران به عنوان 'به یاد ماندنی‌ترین بخش زندگی اش' یاد كرد و گفت: از سال 73 به مدت هفت سال در روزنامه ایران سردبیر و سردبیر اجرایی مشغول به كار بودم. یك سال هم به عنوان سردبیر روزنامه ایران دیلی كه به زبان انگلیسی منتشر می‌شد، كار می‌كردم كه خاطرات و تأثیرات آن دوران در حوزه روزنامه‌نگاری ایران برای همیشه در خاطرم مانده است.

بهروز بهزادی تا به حال در دانشكده خبر و بسیاری مراكز دیگر روزنامه‌نگاری را تدریس كرده است، اما به گفته خودش چون تدریس در دانشگاه به كارش در روزنامه آسیب می‌رساند، آن را رها كرد.

او سردبیری روزنامه را كار پرمشغله‌ای دانست و گفت: روزنامه‌نگاری و سردبیری برای من 24 ساعته شده و زندگی‌ام به همین شغل گره خورده است.

وی با تأكید بر اعتقادی كه به نقش‌آفرینی جوانان در این حوزه دارد، افزود: بیشتر جوانان روزنامه‌نگار من را می‌شناسند. چون سعی كرده‌ام به آنان كمك كنم تا روزنامه‌نگاری را به‌گونه‌ای یاد بگیرند كه بتوانند روی پای خود ایستاده و به رده‌های شغلی بالاتر روزنامه‌نگاری برسند.

بهزادی، روزنامه‌نگار پیشكسوت دركارنامه كاری خود سردبیری روزنامه‌های ایران و اعتماد را دارد و در حال حاضر سردبیر خبرگزاری ایسكانیوز است.

سلسله نشست‌های تاریخ شفاهی مطبوعات از سوی ماهنامه مدیریت ارتباطات با مشاوره و راهنمایی استاد سید فرید قاسمی در اولین دوشنبه هر ماه برگزار می‌‌شود.

فراهنگ**1933**1569