«چهره واقعي اردوغان»عنوان «يادداشت روز» روزنامه «سياست روز» به قلم «ماني الوند» است. وي مي نويسد: «رجب طيب اردوغان» مثالي كم نظير يا شايد بي نظير از اين نوع سياستمداران است. اردوغان (متولد 1954) در سال 2003 تا 2014 نخست وزير تركيه بود و هم اكنون هم رئيس جمهوري اين كشور آسيايي - اروپايي است. در طول اين سال ها رفتارهاي او بويژه در عرصه سياست خارجي بسيار متلون و گاه متناقض بوده است.
او در آغاز روي كار آمدنش، پس از آنكه نتوانست توفيقي در كسب كرسي اتحاديه اروپا به دست بياورد، سياست دوستي با كشورهاي همسايه را پيش گرفت، ولي در سه چهار سال اخير سياستي بسيار عنادآميز را با سوريه در پيش گرفته كه اين طبيعتا بر روابط آنكارا - تهران هم تاثير منفي گذاشته است.
اردوغان كه زماني (2009) گريبان شيمون پرز را در اجلاس جهاني اقتصاد گرفت و علنا اسرائيل را كودك كش ناميد و بر سر ماجراي كشتار ملوانان ترك بر عرصه كشتي مرمره، قهرمان مسلمين شده و تحسين آزادگان جهان را برانگيخته بود، نزديك سه سال است كه همداستان با اسرائيل براي سرنگوني دولت بشار اسد تلاش مي كند و بر آتش جنگ مذهبي شيعه و سني كه توسط اسرائيل شعله ور شده، نفت مي ريزد... اردوغان كه در سال 2004 در تركيه ميزبان بشار اسد بود و او را برادر ناميد و به همراه دمشق يك منطقه آزاد تجاري تاسيس كرد و به حذف ويزا براي مسافران دو كشور دستور داد، در سال 2011، به همراه عربستان و قطر و ارباب كل، امريكا، جنگ داخلي در سوريه را كليد زد... اردوغان كه در سال هاي آغازين نشستن بر مسند قدرت، خود را طرفدار دموكراسي معرفي مي كرد و اين نويد را به ملت تركيه و به جهان مي داد كه از اين پس با تركيه دموكراتيك و آزاد روبرو خواهند بود، مردمي را كه (در سال 2013) در اعتراض به سياست ها و رفتارهاي مستبدانه او به خيابان آمده بودند به شدت سركوب و دستور انسداد شبكه هاي اجتماعي اينترنتي را صادر كرد.
اردوغان كه در سال هاي قبل مدام از اراده جدي اش براي صلح با كردها صحبت مي كرد (عاملي كه باعث شد وي در آن سال ها نزد كردهاي تركيه نسبتا محبوب شود)، در ادامه همان سياست سركوبي را كه سال ها دولت تركيه بر ضد كردها پي گرفته بود، ادامه داد و به قول رهبران كردها، از جمله عبدالله اوجالان، كردها را بازي داد و اكنون هم با داعش در حمله به كوباني همداستان شده و علنا خواهان سقوط اين شهر است.
بله، اردوغان كه سعي داشت چنين وانمود كند كه در جنگ داخلي سوريه كه با نيروهاي معتدل نظير ارتش آزاد هم پيمان است، در ماه هاي اخير چهره واقعي اش را كاملا آشكار كرد و مشخص شد با وحشي ترينِ گروه هاي افراطي و تكفيري يعني داعش پيمان بسته از اين گروه براي جنگ بر ضد اسد و بر ضد كردها استفاده مي كند.
واقعيت اين است كه جاه طلبي هاي اردوغان و تيمش تاكنون تركيه را با چالش هاي جدي مواجه كرده. مثلا حمايت بي حساب و كتاب آنكارا از اخوان المسلمين مصر، باعث شد تا بركناري اخوان از قدرت، نه فقط براي اين گروه بلكه براي تركيه هم يك شكست جدي محسوب شود. همچنين، سرپا ماندن اسد پس از چيزي حدود سه سال و نيم و با وجودي كه آنكارا همه تلاشش را براي سرنگوني او انجام داد. اكنون براي جهان آشكار شده كه اردوغان در اساس ضديتي با اسرائيل ندارد و اتحادي استراتژيك بين تل آويو و آنكارا در جريان است...
واقعيت اين است كه چهره اردوغان اكنون كاملا مخدوش شده؛ هم در عرصه داخلي و هم خارجي. در داخل، بخش بزرگي از او منزجرند و در خارج، وي را رياكار و دغلباز مي نامند. فعالان سياسي در تركيه معتقدند كه سياست هاي اردوغان اين كشور را به شدت دو قطبي كرده؛ عده اي شيفته وار طرفدار او هستند و عده اي از او نفرت دارند، و اين براي يك كشور يعني فاجعه؛ يعني نواخته شدن زنگ جنگ هاي داخلي و برادركشي؛ و بي شك مسئول اين وضع شخص اردوغان است.
اول**1368**
تهران- ايرنا- در دنياي سياست گاه سال ها وقت لازم است تا چهره واقعي يك سياستمدار و اهداف پنهانش آشكار شود. در واقع برخي سياستمداران بخاطر تبحرشان در نقش بازي كردن، اين توانايي را دارند كه نيات واقعي شان را پشت نقابي از تظاهر مخفي كنند، ولي از آنجا كه نيات واقعي به هر حال دير يا زود بايد ابراز شوند، چهره اين سياستمداران هم دير يا زود افشا مي شود.