«حسين موسويان» در مقاله اي كه پايگاه المانيتور آن را منتشر كرده، افزوده است: آمريكا در آستانه مهلت تعيين شده براي دستيابي به توافق جامع هسته اي، با تمركز بر مساله توان جهش هسته اي ايران، بهترين فرصت يك دهه اخير را براي حل و فصل اين بن بست از دست خواهد داد.
وي در ادامه اين مقاله افزود: هدف ايران و گروه 1+5 پايان دادن به بن بست موجود بر سر برنامه هسته اي ايران تا 24 نوامبر است و مقامات ايران و آمريكا هم بر حصول پيشرفت هايي در مذاكرات پيچيده هسته اي در اواسط اكتبر در وين صحه گذاشتند.
با توجه به آنكه كمتر از شش هفته به پايان مهلت تعيين شده باقي مانده است، دامنه آتي توليد اورانيوم غني شده ايران، همچنان از نكات مهم و كليدي است.
با توجه به اينكه قرار است «محمدجواد ظريف» وزير امور خارجه ايران، «جان كري» همتاي آمريكاييش و «كاترين اشتون» مسوول سياست خارجي اتحاديه اروپا 9 و 10 نوامبر در مسقط ديدار و درباره اقدامات مربوط به توافقنامه جامع هسته اي گفت وگو كنند، واشنگتن نبايد با تاكيد و پافشاري بيش از حد بر خواسته خود براي محدود كردن برنامه غني سازي اورانيوم ايران، فرصت دستيابي به يك راه حل را از دست بدهد.
موسويان با اشاره به سخنان 23 اكتبر «وندي شرمن» رئيس گروه مذاكره كننده آمريكا درباره دستيابي به پيشرفت هاي غيرقابل انتظار تا اين تاريخ، خاطر نشان كرد: دست نيافتن به توافق به معناي نبود محدوديتي براي برنامه غني سازي ايران و از دست رفتن بهترين فرصت پيش آمده در طول يك دهه براي حل و فصل بن بست هسته اي ايران است.
مذاكره كننده سابق هسته اي ايران ادامه داده است: به هفت دليل زير نبايد در باره توان ايران نگران بود:
1- طبق مقررات و آيين نامه هاي آژانس بين المللي انرژي اتمي، از طريق اجراي سه ساز و كار توافقنامه پادمان ها، كد 1.3 توافقنامه فرعي و پروتكل الحاقي، سطح حداكثري شفافيت فعاليت هاي هسته اي حاصل مي شود و قدرت هاي بزرگ مذاكره كننده با ايران قبول دارند كه تهران حاضر به انجام همه اين سه سازوكار در توافقنامه نهايي جامع هستند.
2- ايران به منظور تضمين عدم كاربري برنامه هسته اي اش به برنامه تسليحاتي، در محدود نگه داشتن سطح 5 درصدي غني سازي در طول مدت اجراي توافقنامه جامع همكاري خواهد كرد. اورانيوم شكافت پذير براي تسليحات هسته اي مستلزم غني سازي 85 درصدي و بيشتر است.
3- تهران به منظور تضمين منتهي نشدن فعاليت هاي غني سازي اش به توليد بمب، مي خواهد كه تعداد سانتريفيوژها يا توليد آنها را در سطح تامين نيازهاي عملي حفظ كند و براي چند سالي اين توليد را به اكسيد تبديل كند. سوخت نيروگاه بوشهر، مهمترين نياز عملي ايران، تا سال 2021 از طوي روسيه تامين خواهد شد.
4- ايران در اجراي تدابير نظارتي بر تاسيسات آب سنگين اراك همكاري خواهد كرد و ظرفيت توليد سالانه پلوتونيوم غني شده اين تاسيسات را به كمتر از 0.8 كيلوگرم كاهش خواهد داد كه براي توليد تسليحات هسته اي بسيار ناچيز است و بازه زماني طراحي دوباره و ساخت اين راكتور مستلزم پنج تا شش سال ديگر است.
5- غير مذهبي كردن فتواي رهبر عالي در زمينه منع توليد و ذخيره مواد هسته اي و ساير تسليحات كشتار جمعي، يك تضمين عيني قوي است. زماني كه اين فتوا، غيرمذهبي و عملياتي شود، تخلف از نظر دادگاه ها، مساله اي كيفري تلقي خواهد شد و طبق قانون، قابل مجازات خواهد بود. تاريخ ايران، ناديده گرفتن اين فتوا را دشوار مي كند. مهمتر از همه آنكه با وجود كشته شدن 100 هزار نفر به واسطه استفاده عراق از تسليحات شيميايي عليه ايران، فتواي بنيانگذار جمهوري اسلامي مانع مقابله به مثل تهران در طول جنگ ايران- عراق شد.
6- ايران هزينه سنگيني براي برنامه هسته اي پرداخته و متحمل تحريم هاي سخت چندجانبه و يكجانبه شده است. تحريم هاي اعمال شده عليه ايران بسيار فراتر از تحريم هاي اعمال شده عليه كره شمالي هستند كه تسليحات هسته اي دارد. واقعيت آن است كه ايران هزينه ساخت بمب را از قبل پرداخت كرد اما، نه مي خواهد و نه شاخصي شفاف براي نشان دادن عزمش در زمينه استفاده صلح آميز از فن آوري هسته اي و عدم اشاعه هسته اي در اختيار دارد.
7- آژانس بين المللي انرژي اتمي مدركي دال بر حركت برنامه هسته اي ايران به سمت تسليحاتي نشدن پيدا نكرده است.
رسانام** 1088**1479 اول**
تهران - ايرنا - مذاكره كننده اسبق هسته اي ايران خطاب به كشورهاي غربي عضو گروه 1+5 بويژه آمريكا، نوشته است كه 7 دليل موجود درباره فعاليت هاي هسته اي جمهوري اسلامي، نشان مي دهد كه نگراني ها در اين زمينه نمي تواند معتبر باشد و طرفين بايد با تعامل و پيگيري به توافق لازم برسند.