۱۳ بهمن ۱۳۹۳، ۱۳:۰۶
کد خبر: 81489348
T T
۰ نفر

آنچه درروزهاي سرنوشت ساز انقلاب گذشت

۱۳ بهمن ۱۳۹۳، ۱۳:۰۶
کد خبر: 81489348
آنچه درروزهاي سرنوشت ساز انقلاب گذشت

روزنامه آراز آذربايجان در شماره روز دوشنبه خود، وقايع دهه فجر را بازگو كرده است.

در اين مطلب مي خوانيم: در اين نوشتار برآنيم تا نگاهي به روزهاي سرنوشت ساز انقلاب اسلامي داشته باشيم؛ روزهايي كه در آن، امام آمدند، ملت ايران يكدل و يكرنگ شدند.

به مناسبت ورود حضرت امام خميني به وطن‏، ميليونها ايراني جشن مي‌گيرند و با راهپيمايي و به راه انداختن تظاهرات حمايت خود را از امام خود اعلام مي‌كنند، هزاران ايراني براي ديدار حضرت امام به مدرسه علوي راهي مي شوند.

روز 15 بهمن، جواد شهرستاني، شهردار تهران‏، به حمايت از حضرت امام خميني (ره) از سمت خود استعفا مي‌دهد و سپس با حضرت امام ملاقات مي‌كند كه حضرت امام او را دوباره به مقام شهرداري تهران منصوب مي‌كنند. در همين روز در چند پايگاه هوايي اعتراضاتي عليه رژيم شاهنشاهي و به حمايت از حضرت امام خميني (ره) صورت مي‌گيرد كه به زنداني شدن عده زيادي از افراد نيروي هوايي مي انجامد. تظاهرات خياباني و چندين مورد تحصن در شهر تهران انجام مي‌شود كه اين امر باعث مي‌شود كه الغاي ممنوعيت تظاهرات كه قرار بود شب گذشته پايان يابد، تمديد شود و در شهرستانها نيز راهپيمايي و تظاهرات به طرفداري از حضرت امام و عليه رژيم و دولت بختيار ادامه مي‌يابد.

در 16 بهمن‏، حضرت امام‏، مهندس بازرگان را به عنوان نخست وزير دولت موقت منصوب مي‌نمايند و مردم شهرهاي ايران نيز در حمايت از مهندس بازرگان تظاهراتي برگزار مي‌كنند و فرياد سرنگوني دولت بختيار و پيروزي مهندس بازرگان را سر مي‌دهند.

در 17 بهمن ماه، ‌بر اساس پيشنهاد شوراي انقلاب، حضرت امام خميني دولت موقت را به مردم معرفي مي‌نمايند و دولت موقت به رياست مهندس مهدي بازرگان تشكيل مي‌گردد.

در روز 19 بهمن پرسنل نيروي هوايي ارتش به محضر امام مي‌رسند و با ايشان بيعت مي‌كنند و همبستگي خود را با انقلاب ملت ايران به رهبري امام خميني (ره) اعلام مي‌كنند و سپس به سمت يكي از مسيرهاي راهپيمايي كه در حمايت از دولت موقت در حال انجام است‏، حركت مي‌كنند. در اين راهپيمايي ميليونها تن از مردم براي ابراز حمايت از حضرت امام و دولت موقت اسلامي به خيابانها مي‌آيند و در همين روز حضرت امام خميني به زيارت حضرت عبدالعظيم (س) مي‌روند.

20بهمن ماه‏، طرفداران قانون اساسي با تجمع در استاديوم امجديه (شهيد شيرودي) دست به تظاهرات مي‌زنند كه ماموران نظامي با پرتاب كردن گاز اشك آور جمعيت را پراكنده مي سازد. در ساعت 9 شب سربازان گارد شاه به پادگان نيروي هوايي در شرق تهران (خ دماوند) حمله مي كنند، صداي تيراندازي مكرر به گوش مي‌رسد سربازان داخل پادگان با گفتن »الله اكبر« از مردم درخواست كمك دارند و مردم نيز با فرياد »الله اكبر« از خانه ها خارج مي‌شوند. قضيه از آن جا شروع مي‌شود كه افراد نيروي هوايي كه در داخل پادگان برنامه استقبال از حضرت امام خميني را از تلويزيون مشاهده مي كردند با فرستادن صلوات نسبت به امام خميني ابراز احساسات مي‌كنند و همين مسئله موجب درگيري ميان افراد نيروي هوايي و سربازان گارد شاه مي‌گردد. لحظاتي بعد گاردي‌ها كه از مدتها قبل در محل مستقر شده‌اند با تانكهايشان به خوابگاه حمله مي‌كنند و شروع به تيراندازي مي‌كنند كه برخي از افراد نيروي هوايي موفق به فرار مي‌شوند و تعدادي نيز به منزل حضرت امام پناهنده مي‌شوند و عده‌اي ديگر از افراد نيروي هوايي در پادگان اعدام مي‌شوند. در همين روز مردم براي كمك به سربازان نيروي هوايي مسلح مي شوند.

21بهمن ماه، دولت بختيار زمان حكومت نظامي را افزايش داده و حكومت نظامي را از ساعت4بعدازظهر اعلام نمود.

فرمانداري نظامي تهران اعلاميه شماره چهل را منتشر مي‌كند كه در آن ساعت آغاز ممنوعيت رفت و آمد شبانه از دوازده شب به چهار و سي دقيقه بعد از ظهر تغيير يافته است. سرنشينان صدها اتومبيل با روشن كردن چراغها و نصب اعلاميه بر پشت شيشه‌ها ساعت جديد آغاز منع رفت و آمد را به اطلاع ديگران مي‌رسانند، گروهي از جوانان نيز با در دست گرفتن اعلاميه‌هاي دست نويس به مردم هشدار مي‌دهند كه اين يك توطئه است، به خانه‌ها نرويد و در خيابانها بمانيد.

حضرت امام خميني دستور شكستن زمان حكومت نظامي و حضور مردم در خيابانها را صادر مي‌نمايند‎؛ در ساعت چهار و سي دقيقه بعد از ظهر اتومبيلها و مينبي بوسهاي وابسته به ستاد حضرت امام به خيابانها مي‌آيند و اعلام مي‌كنند كه به امر امام خميني اعلاميه شماره چهل فرمانداري نظامي غير قانوني است… به خانه ها نرويد. و دولت موقت نيز اولين اعلاميه خود را منتشر مي‌كند: »خبري كه ساعت چهارده امروز از راديو ايران داير به ممنوعيت عبور و مرور در شهر تهران از ساعت چهار و سي دقيقه بعد از ظهر پخش شده است توطئه عليه پيروزي انقلاب اسلامي مردم است و پذيرفتني نيست.« در اين روز در تهران و شهرستانها بين سربازان گارد و مردم مسلح درگيريهاي بسيار شديد رخ مي‌دهد.

اهالي محله‌هاي مختلف تهران به ويژه جوانان با لاستيك‌هاي كهنه، اتوموبيلهاي اسقاط و هر وسيله ديگر شروع به ساختن مانع و آتش زدن آنها مي‌كنند. مردم تمام خيابانها را با وسايل گوناگون مي‌بندند و اقدام به سنگربندي‌ مي‌كنند، مردم ساختمان تسليحات را تصرف مي‌كنند و اسلحه و مهمات آن را مي برنند، تعدادي از تانكها به وسيله انقلابيون از كار مي‌ افتد و شماري از كلانتريهاي تهران پس از هجوم انقلابيون به تصرف درمي‌آيد.

واحدهاي نظامي چند شهر از جمله لشكر زرهي قزوين به سوي تهران روانه مي‌شوند اما مردم جاده تهران-كرج را به منظور جلوگيري از ورود واحدهاي نظامي به تهران مسدود مي‌كنند. تهران به صحنه يك جنگ واقعي و همه جانبه تبديل مي‌شود و از نخستين ساعتهاي غروب تا پگاه لحظه‌اي صداي شليك گلوله‌ و غريور رعد‌آساي مسلسل و انفجار نارنجك قطع‌ نمي‌شود، بانك »الله اكبر« فضاي شهر را پر مي‌كند و تا بامداد «الله اكبر» شعار واحد شهر است.

صبحدم 22 بهمن، خورشيد پيروزي نهضت امام خميني و انقلاب اسلامي طلوع مي كند و انقلاب اسلامي ايران پس از سالها مجاهدت، ايثار، فداكاري و مقاومت در راه رضاي الهي با رهبري بي نظير حضرت امام خميني و به همت مردم سرافراز ايران به پيروزي نهايي مي رسد.

آري اين گونه است؛ در 22بهمن 1357، تاريخ به واقعيت مي پيوندد؛ حق بر باطل پيروز مي شود و طومار رژيم پهلوي و 2500 ساله استبداد شاهنشاهي براي هميشه در هم تنيده مي شود.

** رسانه ها** 8137/8136