شب طولانی بوریواژ؛ نبض دنیا امشب در لوزان می تپد

رفت و امد هیات ها ، ماموریت های حساس و شمارش معكوس برای پایان مهلت اولیه توافق ایران و 1+5 این هتل را كانون خبر جهان كرده است.

از شنبه كه وزیران خارجه آلمان و فرانسه به این هتل آمدند تا شب هنگام كه فدریكا موگرینی به طور غیرمنتظره ای وارد بوریواژ شد ، آهنگ رفت وآمد دیپلماتها و خبرنگاران و ماموران امنیتی تند تر شده است.

هرچه هست امشب باید سرنوشت یك سال مذاكره و رفت و آمد های ارشد ترین دیپلمات های هفت كشور مهم جهان مشخص شود.

نیمه شب یا شاید ساعات اول بامداد دوشنبه رای اولیه اعلام می شود؛ موفقیت در دستیابی به تفاهم یا شكست مذاكرات.

دیپلمات های ایران و 1+5 بارها گفته اند اكثر راه را طی كرده اند و به قله رسیده اند. اكنون دیگر راه پس نیست. كسی نمی تواند به راهی كه پیموده بی اعتنا باشد و از سویی راه اندكی كه باقی مانده هم سخت و دشوار است. بیش از ایران، غرب مایل نیست دست خالی ازلوزان بازگردد.

اختلافات بر سر تحریم های اشاعه و تسلیحاتی و نیز تحقیق و توسعه تا این لحظه پا برجاست ولی زمانی كه وزیران خارجه هفت كشور از چند گوشه دنیا در شهری جمع می شوند و در شرایطی كه جان كری وزیر خارجه امریكا وقت زیادی را طی ماه های گذشته برای مذاكره با ایران گذاشته، بعید است بگذارند همه این ها بی نتیجه بماند.

دیپلمات های حاضر در لوزان می گویند امشب ولو آن كه تا پاسی از شب طول بكشد، نتیجه مذاكرات مشخص می شود.



** دیدار تعیین كننده ظریف و كری



هرچند كه می گویند با هر ملاقات و جلسه اعداد بالا و پایین می شود ولی بحث امروز صبح ظریف و كری تعیین كننده بوده است. جزییات این دیدار منتشر نشده و البته انتظاری هم نیست اما گفته می شود قرار بوده در این جلسه به یك جمع بندی برسند.

خیلی از موارد اختلافی تا این زمان راه حل هایی پیدا كرده اند، راه حل هایی كه عمدتا در گفت و گوی دو جانبه ایران و امریكا بدست امده است. با این حال باید اروپایی ها هم بر این راه حل ها صحه بگذارند ولی ظاهرا آنها قصد بازی دارند.

در میان اروپایی ها ، فرانسه و بویژه فابیوس بیش از همه نگاه ها را به سمت خود كشانده است. فابیوس كه به مواضع نه چندان دوستانه نسبت به ایران معروف است، از دو هفته پیش مواضعی گرفت كه ترس از برهم زدن توافق را در محافل رسانه ای دامن زد. با این حال دیپلمات ها نظر دیگری دارند.



** نرمش فابیوس



باورش آسان نیست كه همه مخالفت ها و یكه تازی های فرانسه در قبال برنامه هسته ای ایران فقط ناشی از كینه شخصی لوران فابیوس باشد. فرانسه ای كه هنوز داعیه قدرت بزرگ دنیا را دارد، خود را تا این حد تقلیل نمی دهد.

شاید فرانسه هنوز حسرت از دست دادن پایگاه هایش در منطقه را می خورد ، شاید هم نگران بهبود رابطه غرب و ایران است و از سود سرشاری كه بحران رابطه این دو نصیبش كره بیم دارد.

مهمترین این شاید ها، تعصب فرانسه برای دست برتر داشتن درغنی سازی است. فرانسوی ها در 10 سال گذشته هر كاری كرده اند تا خود را تولید كننده اصلی سوخت هسته ای به دنیا معرفی كنند. آنها حتی بیش از آمریكا مخالف غنی سازی سایر كشورها هستند.

یك بار در ژنو 2 سربزنگاه ها كار را خراب كردند و چند روز بعد از آن با رایزنی هایی كه صورت گرفت، اوضاع به روال عادی بازگشت و توافق ژنو انجام شد.

اكنون هم می خواهند همین نقش را بازی كنند ولی به گفته یك دیپلمات ، « به خوبی می دانند كه نقشی ثانویه در مذاكرات هسته ای ایران دارند و ظرفیت سیاسی آنها هم به حدی نیست كه بتوانند جلوی یك توافق معقول را بگیرند» . همه این ها برای خودنمایی و جلوه گری مقابل اعراب منطقه است .

می گویند پاریس در روزهای گذشته پیام هایی دریافت كرده تا متوجه تبعات نقش خود در بهم خوردن مذاكرات باشد. به همین خاطر برخورد فابیوس در طول مدتی كه در لوزان بوده با پیش ازآن تفاوت دارد.

فابیوس در ساعاتی كه در لوزان بوده بیش از حد انتظار از خود نرمش نشان داده است. او حتی گفت امید دارد این دور ازمذاكرات به نتیجه برسد در حالی كه همه گمان می كردند او صرفا برای برهم زدن بازی به لوزان می آید.

اكنون كه بازیگر یاغی اروپا هم اندكی ارام شده ، بهترین زمان برای حل اختلافات است. هنوز اختلافات بر سرتحریم های غیراقتصادی و تحقیق و توسعه باقی است. همین هم رفت و آمد ها را در لابی و طبقات هتل بوریواژ بیشتر كرده است.

از : كتایون لامع زاده



1553