به گزارش ايرنا، كوزوو كه با حمايت آمريكا و بسياري از كشورهاي عضو اتحاديه اروپا در سال 2008 ميلادي به طور يك جانبه از صربستان اعلام استقلال كرد با وضعيت سياسي و اقتصادي بسيار نامناسبي مواجه است و انتظار دارد كه با شروع مراحل عضويت در اتحاديه اروپا به معضلات خود پايان دهد.
بسياري از شهروندان كوزوو بخصوص جوانان اين كشور كه اميد خود را به دولت و مقام هاي كشورشان براي بهبود اوضاع رفاهي مردم و ايجاد فرصت هاي شغلي جديد، از دست داده اند، به رغم هشدار بروكسل مبني بر اينكه به اتباع كوزوو پناهندگي داده نمي شود، در يكي دو سال گذشته، كوله پشتي هاي خود را در دست گرفته و براي جستجوي آينده و زندگي بهتر به يكي از كشورهاي عضو اتحاديه اروپا پناه برده اند.
جوانان كوزوويي بين 18 تا 34 ساله كه عموما دولت را براي وضعيت نامناسب رفاهي خود مقصر اصلي مي دانند، بزرگترين مشكل خود را نبودن فرصت هاي شغلي در كشورشان مي دانند و در گفت و گو با نمايندگان رسانه هاي داخلي بر اين نكته تاكيد دارند كه در صورت اشتغال به كار، حاضر به ترك كوزوو و رفتن به كشورهاي خارجي نخواهند بود.
صدور رواديد آزاد براي شهروندان كوزوو براي سفر به كشورهاي عضو اتحاديه اروپا و يافتن كارهاي فصلي در يكي از كشورهاي اين اتحاديه و آمريكا، از خواسته هاي دولت و مردم اين منطقه است.
مقامات بلندپايه حكومت پريشتينا و همچنين دولت آلباني كه حامي كوزوو است، در اين باره از بروكسل و واشنگتن خواستار كمك هاي سياسي و اقتصادي شدند.
ساموئل ژبوگر نماينده اتحاديه اروپا در پريشتينا، اخيرا دولت و رهبران نهادهاي كوزوو را به برآورده كردن معيارهاي مورد نياز براي لغو رواديد بر شهروندان كوزوو از جمله اجراي اصلاحات در زمينه هاي مختلف به خصوص مبارزه با فساد مالي و پولشويي، فراخوانده است.
بازگشت مهاجرين غير قانوني كوزوو از كشورهاي اروپايي، اصلاحات در نهادهاي مختلف به ويژه امنيتي و قضايي، مبارزه با فساد مالي و پولشويي و همچنين تطابق قوانين نهادهاي كوزوويي با معيارهاي اروپايي از جمله اقداماتي است كه دولت كوزوو براي موافقت بروكسل با لغو رواديد براي شهروندان كوزوو مي بايست در دستور كار قرار دهد.
با توجه به اينكه برخي از كشورهاي بالكان غربي از جمله صربستان در مسير ائتلاف اروپايي اقدامات بزرگي را انجام داده اند و اكنون در آستانه شروع مذاكرات قرار دارند، پيش بيني مي شود اتحاديه اروپا تمامي كشورهاي اين منطقه از جمله بوسني و هرزگوين، مقدونيه، آلباني، مونته نگرو و كوزوو را براي پيوستن به 28 عضو اين اتحاديه در يك زمان بپذيرد.
پذيرفتن هم زمان كشورهاي بالكان غربي در اتحاديه اروپا موجب مي شود كه هيچ يك از اين كشورها مانع ورود يكديگر به اين نهاد اروپايي نشوند. بخصوص صربستان كه كوزوو را استان جنوبي خود مي داند و تحت هيچ شرايطي حاضر به رسميت شناختن كوزوو به عنوان كشوري مستقل نيست.
مذاكرات ميان صربستان و كوزوو كه از اواخر 2012 با ميانجيگري اتحاديه اروپا با هدف عادي سازي روابط بلگراد و پريشتينا شروع و تاكنون در 25 نوبت در بروكسل برگزار شده، با توجه به عضويت آتي صربستان و كوزوو در اتحاديه اروپا، گام بسيار مهمي به شمار مي رود.
آلبانيايي تبارهاي كوزوو نيز در راستاي هدف بزرگ خود يعني ورود به اتحاديه اروپا، مذاكرات با صربستان را با جديت تمام دنبال مي كنند.
مقامات كوزوويي كاملا به اين امر آگاهي دارند كه عضويت كامل كوزوو در سازمان ملل متحد و همچنين ورود آن به اتحاديه اروپا به حكومت بلگراد بستگي دارد و به همين علت تلاش مي كنند كه با دريافت رواديد آزاد براي سفر به كشورهاي اتحاديه اروپا تا حدودي خود را به اين اتحاديه نزديك كنند.
از طرف ديگر يكي از شرايط مهم پيوستن به اتحاديه اروپا، عضويت در سازمان ملل است و تا زمانيكه كوزوو به عضويت اين سازمان بزرگ بين المللي در نيايد، نمي تواند براي پيوستن در اتحاديه اروپا درخواستي مطرح كند.
با اينكه در حال حاضر 108 كشور عضو سازمان ملل متحد، كوزوو را به عنوان يك كشور مستقل به رسميت شناخته اند، اما دولت كوزوو هم زمان با تلاش براي به رسميت شناخته شدن از سوي كشورهاي بيشتر عضو سازمان ملل، سعي مي كند كه نهادهاي مختلف بين المللي نيز آن را بعنوان كشوري مستقل بپذيرند.
***
بوسني و هرزگوين، كشور ديگر در منطقه بالكان غربي است كه با داشتن معضلات سياسي و اقتصادي، راهي طولاني براي ملحق شدن به اتحاديه اروپا را در پيش رو دارد.
مشكلات اقتصادي، هويت 3 قومي و عدم تفاهم بين مقامات آن در روند اداره كشور از مهم ترين مسايلي به شمار مي روند كه موانع پيش روي اين كشور را براي عضويت در اتحاديه اروپا چند برابر كرده است.
بوسني و هرزگوين در حال حاضر از دو جمهوري فدراسيون بوسني و هرزگوين كه در آن دو هويت كروات و بوشنياك (مسلمان) عضو هستند و جمهوري صربسكا كه اكثريت ساكنين آن صرب هستند، تشكيل شده است.
جمهوري صربسكا كه روابط بسيار نزديك با صربستان دارد در بيشتر موارد از مواضع بلگراد پيروي مي كند، افزون بر اينكه مانع بزرگي در به رسميت شناختن كوزوو از جانب بوسني و هرزگوين شناخته مي شود و با عضويت اين كشور در ناتو نيز به سختي مخالفت مي ورزد.
ميلوراد دوديك رييس جمهوري صربسكاي بوسني و هرزگوين كه بيشتر از تشكيل كنفدراسيون و يا مستقل شدن صربسكا از بوسني و هرزگوين حمايت مي كند، اخيرا با حمايت از اعلام استقلال جمهوري صربسكا، گفت: براي برگزاري همه پرسي در اين باره به زمان نياز است، زيرا كه خواهان بي ثباتي و هرج و مرج در اين كشور و منطقه نيست.
ميلوراد دوديك رييس جمهوري بخش صرب نشين بوسني و هرزگوين نيز پيش تر در جمع خبرنگاران در اين باره گفته بود: اگر اين منطقه (بالكان) مي تواند دو كشور آلباني (آلباني و كوزوو) را بپذيرد، پس مي تواند 2 كشور صرب را نيز قبول كند.
وي همچنين تاكيد كرده بود كه برگزاري همه پرسي براي استقلال جمهوري صرب ها از بوسني و هرزگوين را زماني اعلام خواهد كرد كه براي همه غير منتظره باشد.
با وجود اينكه توافق نامه ديتون موجب پايان دادن جنگ خونين بوسني و تشكيل كشوري به نام بوسني و هرزگوين در منطقه بالكان شد، اما به گفته دوديك، از آنجا كه بوسني و هرزگوين با حمايت كشورهاي خارجي ايجاد شده، محكوم به فروپاشي و شكست است.
دوديك با تاكيد بر اينكه جمهوري صربسكا به عنوان كشوري مستقل مي تواند وضعيت مالي بهتري داشته باشد و زودتر به عضويت اتحاديه اروپا درآيد، تاكيد كرد: از بوسني و هرزگوين هيچ سود و استفاده اي نمي بريم.
دوديك با اشاره به مساله شبه جزيره كريمه و پيوستن آن به فدراسيون روسيه از طريق برگزاري همه پرسي و همچنين اعلام استقلال اسلووني از يوگسلاوي سابق با برگزاري همه پرسي در سال 1991، افزود: موضع كشورهاي غربي در خصوص استقلال از طريق برگزاري همه پرسي، يكسان نيست.
هرچند توافقنامه ديتون در سال 1995، موجب پايان جنگ در بوسني وهرزگوين و ايجاد ثبات در منطقه بالكان شد، اما ساختار سياسي كنوني اين كشور از جمله دلايل نابساماني سياسي و اقتصادي آن به شمار مي رود.
بوسني و هرزگوين بر اساس قرارداد صلح ديتون از يك هويت سياسي جمهوري صرب ها و يك بخش مسلمان و كروات نشين به نام فدراسيون بوسني و هرزگوين كه داراي ده استان است، تشكيل شده است.
صرب هاي بوسني و هرزگوين كه بيش از يك ميليون نفر از جمعيت بوسني هرزگوين را تشكيل مي دهند، در چارچوب جمهوري صربسكا در اين كشور در بيشتر زمينه ها سياستي مستقل دارد و با صربستان در تمامي عرصه ها بخصوص همكاري هاي اقتصادي و تجاري، رابطه بسيار نزديكي دارد.
منطقه بالكان غربي، بحران بزرگي را در دهه نود ميلادي پشت سر گذاشت و اتحاديه اروپا تحت هيچ شرايطي حاضر به ازسرگيري بي ثباتي و ناآرامي در اين قسمت از اروپا نيست و به اين دليل تلاش دارد كه اين كشورها را در طي 5 تا 10 سال آينده به عضويت اين نهاد درآورد.
**
مقدونيه، به عنوان ديگر كشور منطقه بالكان غربي ،همچون ساير كشورهاي اين منطقه مسايل مربوط به خود را دارد. اين كشور از يك طرف داراي جوامع قومي و مذهبي است و از سوي ديگر با كشور يونان بر سر نام جمهوري مقدونيه كه با يكي از شهرهاي يونان هم نام است ،اختلاف نظري طولاني دارد و چنين مشكلاتي مانع روند عضويت اين كشور در اتحاديه اروپا و ناتو شده است.
**
مونته نگرو، ديگر كشور بالكان غربي است كه با برگزاري همه پرسي براي اعلام استقلال از صربستان در سال 2006 به وجود كشوري به نام يوگسلاوي پايان داد.
اكنون اين كشور با عضويت در پيمان آتلانتيك شمالي (ناتو) خواهان اين است كه به مراحل عضويت خود در اتحاديه اروپا سرعت بخشد.
اصلاحات در نهادهاي مختلف از جمله قوه قضائيه و همچنين مبارزه با فساد مالي و گروه هاي جنايي سازمان يافته از مواردي هستند كه بايد حكومت پودگوريتسا تلاش بيشتري را براي اجراي آن مبذول دارد.
**
صربستان، به لحاظ جمعيت و وسعت، بزرگترين كشور بين جمهوري هاي برآمده از يوگسلاوي پيشين است كه در جهت تطبيق قوانين خود با استانداردهاي اروپايي و مبارزه با فساد مالي و گروه هاي جنايي سازمان يافته موفق بوده اما بزرگترين مساله اي كه در مسير عضويت در اتحاديه اروپا در پيش رود دارد، مساله كوزوو است.
در حالي كه اتحاديه اروپا و آمريكا خواهان به رسميت شناخته شدن كوزوو از سوي صربستان هستند، اما مقامات اين كشور به هيچ وجه و در تحت هيچ شرايطي حاضر به پذيرفتن استقلال كوزوو نيستند.
صربستان مراحل الحاق اروپايي را در ژوئن سال 1999 با بازكردن پروسه ثبات و پيوستن كه اولين گام در راستاي عضويت در اتحاديه اروپا محسوب مي شود، آغاز كرد.
اتحاديه اروپا در 19 دسامبر 2009 لزوم داشتن رواديد از سوي شھروندان صربستان را براي سفر به كشورھاي عضو اين اتحاديه، لغوكرد.
صربستان در دوم مارس 2012 موفق شد تا موافقت اتحاديه اروپا را براي كسب جايگاه نامزدي عضويت در اين اتحاديه كسب كند كه قدمي بزرگ براي اين كشور در راستاي ائتلاف اروپايي به حساب مي آيد.
مذاكرات بين نخست وزيران صربستان و كوزوو در بروكسل كه در روند الحاق اروپايي صربستان و كوزوو از اهميت برخوردار است از اواخر سال 2012 با وساطت «كاترين اشتون» مسئول وقت سياست خارجي اتحاديه اروپا شروع و تاكنون در 25 نوبت به منظور عادي سازي روابط بلگراد و پريشتينا برگزار شده كه حاصل آن، يك توافقنامه 15 ماده اي بوده است.
با اين وجود صربستان تا حل و فصل كامل سرنوشت سياسي كوزوو نمي تواند به عضويت در اتحاديه اروپا اميد بندد.
**
با وجود عضويت اسلووني و كرواسي، دو كشور برآمده از يوگسلاوي سابق در اتحاديه اروپا و ناتو، اين كشورها نيز مانند ديگر كشورهاي بالكان غربي با معضلات اقتصادي بسياري مواجه هستند.
شهروندان كرواسي به اين باورند كه وضعيت رفاهي آنها پس از عضويت كشورشان در اتحاديه اروپا در ژوئيه سال 2013چندان تفاوتي نسبت به گذشته نكرده است.
جمهوري اسلووني نيز با وجود عضويت سال 2004 در اتحاديه اروپا، با مشكلات رفاهي و اقتصادي زيادي دست و پنجه نرم مي كند.
اروپام**1**436**1486** 1701
بلگراد - ايرنا - كشورهاي بالكان غربي كه با معضلات اقتصادي يا بحران هاي سياسي داخلي مواجه هستند، اولويت و تنها راه نجات خود را از وضعيت كنوني خود، در پيوستن به 28 عضو اتحاديه اروپا مي بينند.