كاهش 50 درصدی زمان ترمیم بافتهای استخوانی با ساخت سامانه نانوكامپوزیتی

سید محسن رضوی نیا دانش آموخته كارشناسی ارشد دانشكده مهندسی پزشكی دانشگاه صنعتی امیركبیر از سال 1390 كار بر روی ساخت سامانه نانوكامپوزیتی LDH/Gelatin (هیدروكسید دو گانه لایه ای / ژلاتین) را آغاز كرد تا از طریق آن به فرآیند رهاسازی كنترل شده داروی آلدرونیك اسید برای تسریع در درمان بافت استخوانهای آسیب دیده و پوكی استخوان دسترسی پیدا كند.

وی با بیان اینكه سامانه دارو رسان به بافت های آسیب دیده استخوانی در این طرح فعلا به صورت ایمپلنت (كاشتنی) ساخته شده است از تلاش برای استفاده از آن به صورت خوراكی در آینده خبر داد.

به گفته رضوی نیا ماده LDH در دنیا ساخته می شود اما خصوصیات ماده ای كه وی تولید كرده، منحصر به فرد است و با روش سنتزی جدید و برای اولین بار در دنیا صورت گرفته است.

وی درباره ساختار این سامانه دارو رسان به خبرنگار علمی ایرنا گفت: ماده پایه حامل این سامانه كه هیدروكسید دوگانه لایه ای است كاربردهای متعددی دارد و به این ترتیب كه آنیونی كه بین لایه های آن قرار گرفته است را با استفاده از تكنیكهای خاص، آنیون را از میان لایه های ساختاری ماده خارج و دارو را جایگزین آن كرده ایم و برای اینكه ویژگی ها و اندازه دلخواه ما را داشته باشد با روش های سنتز مختص خودمان، آنها را بهینه كرده ایم تا بتوانیم دارو را جایگزین كنیم.

مجری این طرح تحقیقاتی ادامه داد: لایه های ماده حامل در این سامانه دارو رسان، در شرایط اسیدی از هم باز می شود و آنیون بین آنها آزاد خواهد شد و ما از همین خاصیت كه در pH و دمای خاص انجام می شود استفاده كردیم تا دارو در محلی كه مدنظر ماست آزاد شود بنابراین زمان رهایش و تخریب این سامانه كاملا تحت كنترل ما خواهد بود.

رضوی نیا خاطرنشان كرد: خاصیت دیگر این ماده موجب می شود كه به محض قرار گرفتن در محیط بازی، آنیون موجود در اطراف را جذب كرده و به ساختار اولیه برمی گردد و به این ترتیب، دیگر بافتهای سالم بدن را تحت تاثیر قرار نمی دهد.

وی هدف نهایی از طرح تحقیقاتی خود را كاهش مضرات و اثرات جانبی داروهای ضد سرطانی عنوان كرد و گفت: در حال حاضر داروهای ضد سرطان و به ویژه شیوه های شیمی درمانی به گونه ای است كه تمام سیستم بدن را تحت تاثیر قرار می دهد و علاوه بر نقاط سرطانی، بافت های سالم بدن را نیز متاثر می سازد كه عوارض جانبی زیادی برای بیماران به دنبال دارد.

رضوی نیا كاهش عوارض مصرف دارو را از مزایای سامانه دارو رسان ذكر كرد و اظهار داشت: ماده LDH تولید شده توسط وی كاملا زیست سازگار است و با استخوان سازگاری دارد و موجب افزایش و تسریع در رشد و بازسازی بافتهای استخوانی می شود.

این محقق جوان درباره نقش این دارو رسان نانو كامپوزیتی در كاهش عوارض مصرف داروهای ضد سرطان گفت: هنگام مصرف داروهای ضد سرطان، در روزهای اولیه مقدار زیادی از دارو در بدن بیمار آزاد می شود كه مطلوب ما نیست و باید به تدریج به دوز خاصی برسد و در محدوده معینی عمل كند و با كاشتن این سامانه دارو رسان در موضع سرطانی، هم می توان مصرف دارو را كاهش داد و هم رهایش آن را كنترل كرد كه در چه مدت زمانی، چه مقدار دارو آزاد شود.

وی با بیان اینكه سامانه دارو رسان نانوكامپوزیتی، مراحل تست آزمایشگاهی و تست حیوانی بر روی موش و خرگوش را با موفقیت پشت سر گذرانده است، گفت: تست انسانی در مرحله بعدی قرار دارد تا برای مبتلایان به پوكی یا شكستگی استخوان و همچنین سرطان استخوان مورد استفاده قرار گیرد.

رضوی نیا تصریح كرد: با توجه به ویژگی زیست تخریب پذیری و امكان كنترل كامل این ماده، بعد از انجام ماموریت می توان بدون آسیب به بافت بدن، آن را تخریب كرد و هیچ زیانی به بیمار نخواهد رساند.

علمی**1055**1440