طلاق / توافق بر سر هيچ، بازي دو سر باخت

به گزارش ايرنا، آن زمان روزي است كه پس از طي مرحله اي از زندگي توانسته با همراه كردن خانواده خود و خانواده عروس مورد نظرش، زندگي مشترك را با رويايي به بلنداي تصوراتش از زندگي آغاز كند.
اما گير و دار زندگي و خواسته هاي كوچك و بزرگ، توقعات بي جا، دخالت هاي گاه و بيگاه ديگران، چشم و هم چشمي ها و مشكلات عاطفي و اقتصادي همين عشق زيبا و دلنشين را مثل خوره ذره ذره از بين مي برد و آن قلب آتشين قطعه يخي مي شود كه در برابر خشم و نافرجاميش از زندگي ذره ذره آب مي شود.
براستي كدام زندگي مشترك است كه اين روزها بي عشقي آتشين سر نگيرد؟ آيا از خود پرسيده ايد كه فرجام اين عشق آتشين كه چند ماه يا چند سال بعد با اعلام طلاق توافقي به پايان مي رسد، چه شده است؟
كدام بزرگتري با پا درمياني و نصيحت صحيح قدم پيش گذاشته و اجازه آوار شدن اين خانه نوسازي را به دو فردي كه در يك آن عاشق مي شوند و در يك چشم برهم زدن همه چيز را خراب مي كنند، مي دهد؟
چرا خانواده ها بويژه بزرگترها نقش خود را در اين زندگي هاي مشترك هر روز كمتر و كمتر مي كنند و زندگي را به دست بچه ها داده اند تا با عشقي لبريز و هوس انگيز آغاز كنند و با يك توافق بر سر هيچ به اتمام برسانند؟
اگر از زبان خودش نمي شنيدم شايد هيچ وقت باورم نمي شد، آن كسي كه ورد زبانش بود و وقت و بي وقت در محل كار با پيام كوتاه، تلفن و بيان خاطرات دنياي شيرين مشتركش را به رخم مي كشيد، امروز اينگونه با نفرت و انزجار از او حرف مي زند و اينكه توافق براي از بين بردن آن همه شيريني و خوشي با تقسيم بچه و ماشين هم انجام گرفته است.
مات و مبهوت پشت ميز كارم به دهانش چشم دوخته ام و حيرات آور تر از هر چيزي كه تا حالا شنيده بودم اين همه اختلاف را كه شايد در نظر من تنها مسايل بي اهميت و جزيي بشمار مي رفت، از او مي شنيدم.
مگر مي شود دو فرد كه بيش از 10 سال زندگي مشترك را تجربه كرده اند، در خوشي و ناخوشي هم شريك بودند، با عشق و لذت چشم انتظار تولد بچه شان بودند، اكنون بخاطر يك مساله جزيي و بي اساس بخواهند اين درخت ريشه دار را از بيخ بركنند و ميوه شيرين آن را كه بي شك براي هميشه خراش خورده و لكه دار مي شود، از شاخه جدا كنند.
بچه اي كه در اين گير و دار مشاجره و دعواهاي شبانه روزي اكنون افسرده و گاهي پرخاشگر شده و به زمين و زمان بد مي گويد و با وجود چهار سال سن بدليل ترس و وحشتي كه از دعواهاي گاه و بيگاه پدر و مادر دارد اكنون دچار لكنت زبان و شب اداري شده است.
مگر اختلاف بر سر ادامه تحصيل، ماشين لوكس، تفريح آنچناني و خريد وسايل نيست؟ مگر اختلاف بر سر دخالت گاه و بيگاه مادر شوهر، مادر زن و ... يا چشم و هم چشمي نيست؟ پس در اين بين آنچه بنام عقل و درايت كه بايد روزي در زندگي بكار آيد كجا رفته است؟
مشكلات ريز و درشتش را يكي يكي ليست كرد و با خشم و انزجار از همسرش و رفتارهاي او براي گفت، تازه دريافتم كه اين مسايل پيش پا افتاده كه براي اين دو فرد بالغ به يك گره كور تبديل شده چيزي جز كمرنگ شدن عشق آتشين ديروز نيست زيرا اگر همه آنهايي كه با هم روزگاري جرقه يك عشق مشترك در دلشان روشن مي شود بيش از هر چيز بخصوص ماديات مواظب آن شعله كوچك باشند نه تنها كانون زندگي شان گرم مي شود بلكه موجب شادي و روشني بخشيدن به وجودشان هم مي شود.
اما مشكلات كوچك و بزرگ اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي و حتي حرف و حديث ها و چشم و هم چشمي و توقعات بيجا آنچنان بر روي شعله كوچك عشق تل انبار مي كنيم كه شعله كوچك خاموش مي شود و كانون گرم خانواده به سردي مي گرايد.
آيا شده اين روزها بي هيچ مناسبتي براي شريك زندگي مان گل بخريم، حتي يك پيام كوتاه دوست دارم را به جاي ساعت ها پست گذاشتن در ميل، چت روم، وايبر، واتساب و اينستاگرام براي دوستان براي همراه و شريك زندگي مان بفرستيم.
آيا شده چند لحظه تلويزيون را خاموش كنيم و با گل گفتن از لحظات شيرين دوران نامزدي و عقد ياد و خاطرات شيرين گذشته را مرور كنيم تا ذره هاي كوچك جديد عشق در وجودمان جوانه بزند.
كاش بيشتر قدر با هم بودن هايمان را مي دانستيم و چند صباح عمر گذراي زندگي را با دعوا و خشم و نفرت و انزجار و ... براي هم غير قابل تحمل نمي كرديم.
يك كارشناس مسايل اجتماعي مي گويد: متاسفانه دختر و پسرها يك روز به خانواده ها اعلام مي كنند كه مي خواهند ازدواج كنند و پس از مدتي با اعلام طلاق توافقي و اينكه همه چيز به اتمام رسيده همه چيز را بنام زندگي مشترك ويران مي كنند.
مريم پارسا اظهار كرد: نقش خانواده ها در اين بازي بسيار كم رنگ شده و روز بروز نسبت به گذشته رنگ مي بازد در حاليكه به جاي تلاش براي تداوم يك زندگي مشترك افراد سعي مي كنند با گذاشتن مهر طلاق بر زندگي مشترك همه چيز را به پايان برسانند در حالي كه زدن اين مهر همانا و شروع زندگي جديد با آسيب ها و مسايلي جديد همان.
وي اضافه كرد: طلاق توافقي نبايد بهانه اي شود كه با گذشت از مهريه و همه چيزهايي كه يك روز با هزار زحمت دو فرد به دست آورده اند اكنون به بازي دو سر باخت براي دو فرد به اتمام برسد.
پارسا تاكيد كرد: بدون شك كمي گذشت، كاهش توقعات بيجا، صبوري و بردباري و از خودگذشتگي مي تواند بر تداوم زندگي مشترك دامن بزند و از يك اتفاق ناميمون جلوگيري كند.
به گفته وي، دختر جواني كه پس از چند سال زندگي مشترك مهر طلاق بر پيشاني اش مي خورد، جز در مواردي اندك كمتر اتفاق مي افتد كه بتواند مجددا زندگي خوب و با دوامي با يك فرد ديگر آغاز كند و اين مساله براي مرد نيز بر همين منوال است زيرا هيچ خانواده اي حاضر نمي شود به مردي كه زنش را طلاق داده، دختر مجردش را بدهد.
وي اظهار كرد: اين در حاليست كه در اين بين اگر پاي بچه اي هم در ميان باشد آسيب هاي روحي، رواني و عاطفي كه گريبانگير آن كودك مي شود به معضل و آسيبي اجتماعي بزرگتر در دوران نوجواني و جواني براي او مي شود زيرا هميشه خود و جامعه او را مولد يك زندگي ناموفق مي شمارند.
وي از خانواده ها و زوج هاي جوان خواست كه با توجه به همه جوانب و تصور زندگي بعد از طلاق و پيامدهاي شوم نامناسب آن زير بار طلاق نروند و براي تداوم زندگي مشترك شان وقت بگذارند و با انجام مشاوره و كمك گرفتن از افراد روانشناس و كارشناسان خانواده مشكلات كوچك و بزرگ زندگي خودشان را برطرف كنند.
پارسا افزود: اكنون در ميان مراجعان به مراكز مشاوره، شمار زيادي از زنان مطلقه وجود دارند كه از رفتار و كردار خود پشيمان هستند و حتي بارها سعي كرده اند با ابراز ندامت از طلاق، به زندگي خود باز گردند اما متاسفانه همسران شان اجازه بازگشت به آنها نمي دهند.
وي يادآور شد: زوج هاي جوان بايد قدر زندگي مشترك خود را بدانند و بجاي توافق بر سر مساله جدايي براي رفع مشكلات خود به توافق برسند و كمي از خواسته هاي نامعقول و انتظارات خود دست بردارند تا زندگي مشترك را در كنار هم با شيريني تجربه كنند.
وي دعوا و جر و بحث در خانواده را يكي از دلايل فراري بودن فرزندان از ازدواج دانست و اضافه كرد: ازدواج و تشكيل خانواده جلوي ناهنجاري و آسيب هاي اجتماعي موجود در جامعه را مي گيرد.
وي با بيان اينكه براساس نتايج بررسي هاي انجام شده، افراد متاهل نسبت به مجردان از سلامت عمومي بالايي بر خوردارند، ادامه داد: همين تحقيقات نشان مي دهد كه افراد مجرد بيشتر دچار افسردگي، اختلال در خواب، اختلال در كاركرد اجتماعي مي شوند.
وي با بيان اينكه ازدواج در ارتقاي شاخص سلامت عمومي جامعه نقش بسزايي دارد، افزود: توان مالي افراد با ازدواج افزايش پيدا مي كند زيرا به علت احساس مسووليت منابع مالي خود را در مسير مشخص استفاده مي كند.
پارسا، علت بالا رفتن سن ازدواج را بالا بودن سطح توقعات، مهريه هاي سنگين، ازدواج هاي پر هزينه، بي توجهي به مسايل اخلاقي، فاصله فرهنگي خانواده ها، بالا رفتن سن تحصيلات دختران، آزادي بيش از حد جوانان و نداشتن مسكن برشمرد.
به گزارش ايرنا، از روابط عمومي دادگستري ايلام، رييس كل دادگستري استان ايلام با اشاره به آمار بالاي طلاق در استان گفت: در سال گذشته 507 فقره دادخواست طلاق به درخواست زوجه مطرح شد كه نسبت به سال قبل از آن تقريبا رشد 10 درصدي را نشان مي دهد.
فارس نوري اظهار كرد: در همين سال 780 پرونده طلاق توافقي داشتيم كه خوشبختانه نسبت به سال ماقبل تقريبا 5 درصد كم شده است.
وي، همچنين ثبت واقعه طلاق در سال 1393 تعداد 69 فقره بوده كه نسبت به سال 1392 رشدي چشم گير داشته است.
رييس كل دادگستري استان در خصوص زمان رسيدگي در دادگاه خانواده گفت: وقت رسيدگي براي پرونده هاي طلاق به درخواست زوجه 177 روز و وقت رسيدگي براي پرونده هاي توافقي 46 روز و همچنين وقت رسيدگي براي پرونده هاي ثبت واقعه طلاق 82 روز است.
نوري در ادامه با اشاره به تلاش دستگاه قضا براي صلح و سازش بين زوج هاي جوان گفت: پس از تاكيدات رهبر معظم انقلاب براي جلوگيري از طلاق هاي توافقي، عزم دادگستري استان بر اين است كه اين گونه پرونده ها به صلح و سازش خاتمه يابد.
وي ادامه داد: در همين راستا براي اين كار ابتدا زوجين به مراكز مشاوره و داوري معرفي و در آنجا حداقل سه جلسه متوالي و مكرر براي آنان برگزار مي شود و پس از آن نظريه مركز مشاوره گزارشي مبني بر اينكه آيا طرفين قادر به ادامه زندگي با هم هستند يا خير دريافت و دادگاه تصميم نهايي را مي گيرد.
مدير كل دادگستري ايلام، ابراز اميدواري كرد كه جوانان و خانواده هاي آنان با مطالعه و بينش بيشتر نسبت به امر ازدواج اقدام كنند تا در ادامه زندگي مشترك مشكلات كمتري شاهد باشند.
گزارش ناهيد ابراهيمي
7177/9002