قطار گردشگری ایران روی ریل رشد

به گزارش روز شنبه خبرنگار فرهنگی ایرنا، گردشگری ایران در سه دهه اخیر با فراز و نشیب های زیادی روبرو بوده به طوری كه در این سال ها صنعت گردشگری كشور به رغم داشتن ظرفیت های مختلف نتوانسته در حد نام خود ظاهر شود.
ایران جزو 10 كشور برتر جهان از نظر برخورداری از آثار طبیعی و باستانی است اما نقصان زیر ساخت های گردشگری ایران شامل راه و جاده، هتل و محل اقامت و وسایل نقلیه رشد این صنعت را با موانع جدی روبرو كرده است.
‌هر چند طبق آمار در حال حاضر 5 میلیون گردشگر خارجی به ایران سفر می كنند اما باید به طور دقیق دید كه این شمار گردشگران چقدر در ایران پول پرداخت می كنند.
اقامت بیش از یك روز و كمتر از یكسال مسافر در مقصد گردشگری و استفاده از امكانات و خدمات گردشگری و پرداخت هزینه آن تعریف گردشگری است.

** حال گردشگری ایران
با توجه به افزایش قابل توجه تعداد گردشگران خارجی در دو سال اخیر، حال گردشگری ایران ما چگونه است؟ شاید پاسخ به این پرسش ساده به نظر برسد؛ اما در این باره آراء و نظرات مختلفی وجود دارد.
از گذشته های خیلی دور كه بازرگانان، سیاحان و گردشگران اروپایی با قصد عزیمت به چین و ماچین، قدم در راه جاده اسرارآمیز ابریشم می گذاشتند و در مسیر سفر، تجارب غریب رویارویی با اقلیم چشم نواز و مردم مهمان نواز سرزمین باستانی ایران، آنان را وا می داشت كه در این باره سفرنامه و شرح حال ها بنویسند، زمان درازی سپری شده است.
امروزه همان آمد و شدهای تجاری، تفریحی و فرهنگی قدیم، بین ملل مختلف، گردشگري یا توریسم عنوان گرفته، كه بخش بسیار مهمی در نظام اقتصادي كشورهاي دنیا محسوب مي شود، تا جایی كه اقتصاد برخي كشورها بیش از ۸۰ درصد به فعل و انفعالات صنعت توریسم وابسته است.
برای برخی كه هنوز واقف به معنای این اثرگذاری پایا و عمیق نبوده و عبارت گردشگری، آن ها را یاد چیزهایی مثل وقت گذرانی، ریخت و پاش، تشریفات و خرج اضافی می اندازد، باید تبیین كرد كه توسعه ی گردشگری یك كشور با ایجاد اشتغال مستقیم و غیرمستقیم، دستیابی به درآمد ارزی پایدار و مناسب، افزایش تقاضا برای صنایع مصرفی و دستی، افزایش سرمایه گذاری در مسكن و تاسیسات اقامتی، راه، جاده ها و خدمات پذیرایی، خدمات حمل و نقل، ارتباطات، خدمات مالی و آموزشی و همچنین شناخت متقابل فرهنگی و تقویت صلح و وفاق بین المللی، به توسعه همه جانبه اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی آن كشور منتج خواهد شد.
در سال 2012 تعداد گردشگران در سطح جهانی از مرز یك میلیارد نفر گذشت. براساس آمار سازمان جهانی گردشگری، به ازای ورود هر گردشگر 2 تا 6 شغل مستقیم و 9 تا 15 شغل با احتساب مشاغل بخش‌های تولیدی و خدماتی ایجاد می‌شود.
براساس پیش بینی همین سازمان، ضعیف‌ترین كشورهای توریست‌پذیر در سال 2020 از طریق این صنعت، بیش از 20 میلیارد دلار درآمد كسب خواهند كرد.
در این میان براساس آمارهای یونسكو و سازمان جهاني گردشگري، ایران به دلیل سبقه تاریخی و تمدنی چند هزار ساله و برخورداری از مواهب طبیعی، میراث فرهنگی و آثار ارزشمند ایرانی - اسلامی در ادوار مختلف، با ظرفیت مثال زدنی خود مي تواند جزو ۱۰ كشور اول دنیا به لحاظ ورود گردشگر باشد؛ در حالی كه آمارهاي رسمي حاكي از آن است كه سهم كشورمان از حدود ۸۰۰ میلیارد دلار گردش مالي سالانه صنعت توریسم در جهان، كمتر از یك دهم درصد است. این سهم ناچیز نشان دهنده آن است كه صنعت گردشگري نتوانسته به عنوان یك عامل توسعه اقتصادي و معرفي ایران به عنوان یك كشور توریستي و فرهنگي نقش خود را به خوبي ایفا كند.

** گردشگری؛ اولویت دولت یازدهم
حجت الاسلام والمسلمین دكتر حسن روحانی رییس جمهوری اسلامی در سخنرانی ‌های پیش از انتخابات گفته بود؛ مجموعه محاسبات نشان می‌دهد اگر ما بتوانیم در طول یك سال 10 میلیون گردشگر وارد كشور كنیم، 13.6 میلیارد دلار درآمد كسب می‌كنیم و این مجموعه گردشگر چهار میلیون شغل ایجاد می‌كند.
وی پس از پیروزی در انتخابات نیز همچنان بر اهمیت این صنعت و تاثیر آن بر اقتصاد كشور تاكید كرد و در دیدارهایش با رهبران كشورهای همسایه همچون روسیه، تركیه، عراق، پاكستان، افغانستان، قزاقستان و برخی از كشورهای منطقه مانند لبنان و تاجیكستان موضوع توریسم را مورد توجه قرار داد تا اینكه با حصول توافق هسته ای با 1+5، فصل جدیدی در روابط بین المللی ایران و جهان آغاز شد.

** افزایش سالانه 5 میلیون گردشگر در دولت جدید
اگر این روزها گذرتان به فرودگاه امام خمینی (ره) افتاده باشد متوجه ورود پرشمار گردشگران خارجی نسبت به قبل می شوید. گردشگران فرنگی كه از پاریس، هامبورگ، رم و نقاط دیگر هر كدام به بهانه ای به ویژه بعد از حصول توافق هسته ای و وعده رفع تحریم ها، برای دیدن سرزمین افسانه های هزار و یك شب وارد ایران شده اند.
این مساله از دید فیگارو یكی از پرشمارگان ترین روزنامه‌های چاپ فرانسه هم دور نمانده است. این روزنامه به نقل از آژانس ترلوانتن، از افزایش 5 برابری گردشگران فرانسوی در سال 2015 پس از توافق میان ایران و 1+5 خبر داد.
شاید این پیش درآمد همان وعده ای است كه رییس جمهوری ایران به عنوان یكی از برنامه های اصلی خود برای احیای اقتصاد آسیب دیده از تحریم ها در سخنرانی های انتخاباتی نوید آن را داده بود.

** حال فعلی گردشگری
بیشتر مسئولین فعلی و صاحبان مسند امر گردشگری نگاه مثبتی به روند حاضر داشته باشند و امیدوارانه از آینده گردشگری سخن بگویند.
مسعود سلطانی فر معاون رییس جمهوری و رییس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری پیشتر گفته است: تقریبا در 10 تا 20 سال گذشته هیچ كار جدی و منظمی برای رشد گردشگری در دولت های مختلف انجام نشده است. به لحاظ تعداد گردشگران ورودی ما جزو 50 كشور اول هستیم و رتبه 45 را داریم. از جهت درآمد، در سال 93، تعداد 5 میلیون و 100 هزار گردشگرِ ورودی داشتیم كه با حدود هفت و نیم میلیارد دلار، رتبه ما 35 یا 36 است.
وی افزوده است: در سال 2014 در دنیا یك میلیارد و 200 میلیون نفر گردشگر جابجا شده اند كه 1500 میلیارد دلار نصیب كشورها شده است. ما با هفت و نیم میلیارد دلار درآمد، نیم درصد سهم گرفته ایم. مطمئنا با اصلاحاتی كه انجام خواهیم داد؛ می توانیم به اهداف سند چشم انداز 20 ساله در 1404 كه ورود 20 میلیون گردشگر خارجی با 30 میلیارد دلار درآمد است، برسیم.
وی در جای دیگری می گوید: در بخش گردشگران غربی كه با تور وارد می شوند، سال 93 نسبت به سال 92، بین 80 تا 90 درصد رشد داشتیم. كل گردشگران ورودی در سال 93، حدود پنج میلیون و یكصد هزار نفر بوده كه 50 درصد آن گردشگران مذهبی و زیارتی هستند.
مرتضی رحمانی موحد معاون گردشگری سازمان میراث فرهنگی هم می گوید: حال و هوای گردشگری ایران خوب است. در برنامه ششم، هدفگذاری خاصی صورت داده ایم تا با توجه به بند 50 و 51 قانون برنامه، گردشگران خارجی 5 برابر شوند. وضعیت سفرهای دسته جمعی و تورهای گردشگری خارجی در سال 93 نیز رشد بیش از 96 درصدی را نشان می دهد. بر اساس سند چشم انداز 1404 شمار گردشگران خارجی به ایران باید به مرز 20 میلیون نفر برسد كه سازمان میراث فرهنگی نیز هدف گذاری و برنامه های راهبردی خود برای تحقق این مهم تنظیم كرده و جلسات مشورتی متعددی برگزار می كند.
محمد كاظم خلدی نسب مدیر كل ارزیابی و توسعه گردشگری سازمان میراث فرهنگی در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار كرد: در سال 93، پنج میلیون و 44 هزار و 412 گردشگر خارجی داشتیم و در چهار ماهه اول سال 94، این آمار به بالغ بر یك میلیون و 351 هزار و 365 نفر رسیده كه نسبت به همین بازه زمانی در سال گذشته 11 درصد رشد داشته ایم.
وی افزود: در تیرماه سال جاری نیز تعداد گردشگر ورودی 430 هزار نفر و در ماه مرداد این میزان 605 هزار نفر برآورد شده است كه این افراد عمدتا از كشورهای همسایه و همجوار هستند. در این روند افزایش، رویكرد جدید در سیاست های بین المللی كشور و ورود مقامات عالی رتبه كشورهای اروپایی به ایران عامل موثری بوده است كه بر اساس آن نگاه گردشگران اروپایی، به ویژه فرانسوی ها را به ایران معطوف كرده است.
خلدی نسب گفت: اخیرا شاهد یك جهش علاقه مندی بین خارجی ها در موارد اكوتوریستی نظیر كویرنوردی یا بوم گردی ایران نیز بوده ایم. از مهمترین نتایج مثبت این روند، خنثی سازی تبلیغات دشمنان با مهمان نوازی عالی مردم ایران، اشتغال زایی، رونق گرفتن صنایع دستی، و استانداردسازی خدمات برای گردشگران و ارائه بسته های سفری متنوع بر اساس ذائقه گردشگران بوده است.
علیرضا انصاری كارشناس گردشگری الكترونیكی هم به خبرنگار ایرنا گفت: روند رو به رشدی كه از نظر من در حوزه گردشگری داشته ایم، تابع عوامل مختلف داخلی و خارجی بوده است كه از جمله عوامل داخلی می شود به رویكرد جدید دولت، تعامل با كشورهای دیگر اشاره كرد و از عوامل خارجی هم می توان به بحران گریبانگیر كشورهای خارجی گردش پذیر مثل تونس، مصر، اكراین و سوریه اشاره كرد.
به گفته وی، فارغ از این آمار، تحول جدی بوده است. دولت جدید علاوه بر رویكرد سیاسی در سطح روابط بین الملل، پذیرفته است كه گردشگری به عنوان یك صنعت درآمدزا در كنار نفت و یك بازوی مهم اقتصاد مقاومتی محسوب می شود.
انصاری گفت: بخش عمده ای از گردشگران ما طبق آمار اعلام شده گردشگران زیارتی هستند كه در شهرهای زیارتی ایران حضورشان محسوس است و اگر راه آهن و مسیر ریلی تا شهرهای زیارتی عراق داشتیم آمار موجود به چندین برابر هم افزایش پیدا می كرد.
در عین حال اما، برخی كارشناسان نگاه مثبتی نسبت به اوضاع گردشگری كشور ندارند و اتخاذ مواضع سنجیده تر را به جای تصمیم گیری های شتابزده توصیه می كنند.
حمید ضرغام عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی و سردبیر فصلنامه مطالعات جهانگردی نیز با نگاهی دیگر به ایرنا گفت: برای توسعه گردشگری نیاز به مكان یابی درست و امكانات مناسب داریم. ما تنها دو بیمارستان مجوزدار برای پذیرش گردشگر خارجی در ایران داریم و از 5/2 برابر شدن تعداد گردشگران در ایران خوشحالیم.
وی افزود: تصور ما این است كه همه شرایط گردشگری ما در ایران حلال است؛ در حالی كه اینگونه نیست. گردشگری حلال دارای اسلوب و اصول خاصی است كه در دنیا تعریف استانداردی دارد. ما اگر شرایط را فراهم نكنیم نه فقط گردشگران كشورهای مسلمان بلكه 4 میلیون گردشگر مسلمان اروپایی را هم از دست داده ایم.
ضرغام گفت: ما توقع داریم برنامه ششم 5 اصل مهم را تامین كند و آنها سلامت فرهنگ ، اقتصاد، آسایش مردم، مقاصد گردشگری و رضایت گردشگران هستند.
حسن الماسی كارشناس و فعال گردشگری نیز در گفت و گو با ایرنا اظهار داشت: سیاست گذاری به معنای پیش بینی آینده نیست؛ بلكه هنر شكل دادن به آینده است. اگر نگاه ما توام با تشخیص درمانی باشد چاره ساز نیست. باید بگوییم چرا به این تشخیص رسیده ایم. دوم اینكه سیاست های دولتی ما با بخش خصوصی دارای همزیستی و تعامل نیست.
وی درباره دیگر ضعف ها تصریح كرد: ما در اجرا كم می آوریم نه سیاست گذاری؛ پس به مدیران چاره ساز نیاز داریم نه اجرایی. چانه زنی طاقت فرسا برای تامین بودجه بیشتر و غفلت از پژوهش هم دیگر تله های این مقوله اند كه نیازمند نگاه و تشخیص به موقع است.
اما كارشناسان خاك خورده و استخوان تركانده گردشگری هم از این ساز صدای خوشی نمی شنوند و می گویند این وضعیت ثبات ندارد و تنها یك موج است و اوضاع را به قدری وخیم می دانند كه اعلام وضعیت قرمز می كنند.
احمد روستا عضو هیأت علمی دانشگاه شهید بهشتی در گفت و گو با خبرنگار ایرنا گفت: در جامعه ای كه بسیاری از آمارها در آن معتبر نیست نباید آن ها را بپذیریم. در ثانی بالا رفتن تعداد گردشگر مهم نیست؛ مساله ای كه بسیار مهم تر است، ثبات داشتن و افزایش تدریجی و البته مداوم گردشگر است. تعداد گردشگرهای ما در گذشته نه چندان دور، در یك بازه زمانی موقت، رشد چشمگیری داشت اما بعد از مدت كوتاهی این موج فروكش كرد كه نشان داد این موج ناپایدار و غیرسازنده بود.
وی افزود: گردشگری واقعی زمانی شكل می گیرد كه در ابعاد سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، رفتاری و مدیریتی به گونه ای عمل كنیم كه مورد اعتماد جامعه جهانی واقع شویم تا دیگران با رغبت و میل و آرامش به اینجا بیایند.
روستا گفت: مساله مهمی كه مسئولین ما از آن غافل هستند این است كه تفاوت اساسی بین آمار گردشگر و نقش گردشگر وجود دارد! تعدادی از گردشگرانی كه به ایران می آیند، كارگرانی هستند كه از كشورهای حوزه خلیج فارس به فرودگاه امام خمینی (ره) وارد می شوند و حتی كمتر از 24 ساعت را در ایران سپری می كنند و وقتی هزینه ای برای خرید یا اقامت نمی پردازند؛ طبعا هیچگونه نقشی در بهبود اوضاع اقتصادی كشور ندارند اما همین افراد در آمار گردشگری ارائه شده محاسبه می شوند. اما وقتی به آثار گردشگری نگاه می كنیم كوچكترین نقشی ندارند. اینجاست كه بلند می گویم دلمان را به آمار گردشگران خوش نكنیم و به جای آمار گردشگران به آثار آنها توجه جدی داشته باشیم.
روستا، افزایش آمار گردشگران را نه تنها نغمه خوشایندی در شرایط موجود نمی بیند بلكه آن را شیپور هشداری می داند كه باید برای مخاطرات آن چاره اندیشی شود.
وی می گوید: این بزرگترین خطر است كه متوجه گردشگری ما شده است، اگر با رشد ورود گردشگران ما پاسخگوی نیازهای حرفه ای آنان، از جمله امكانات جابجایی، هتل، رستوران، تنوع تفریحات، انواع خدمات و غیره نباشیم، این افزایش گردشگر قطعا عایداتی جز بد نامی برای ما نخواهد داشت. وقتی ما صحبت از افزایش می كنیم باید امكاناتی را كه یك گردشگر انتظار دارد آن را هم مطالعه كنیم و اگر شرایط آماده نبود بدانیم كه اجازه ورود بی رویه و غیر كارشناسانه به این افراد، خود یك نوع ضدتبلیغ در حوزه گردشگری است.
به گفته روستا، دیگر مخاطره مهم در شرایط فعلی در این حوزه، شفاف بودن، عمل كردن و صحبت كردن مسئولین این حوزه است. باید از هرگونه خودفریبی خودداری كنیم و به زیرساخت های مورد نیاز گردشگری و هر جایی كه احساس می كنیم حتی گردشگر داخلی هم از آن رضایت ندارد، سرمایه گذاری كنیم و با مدیریت صحیح و واقع گرایانه نگذاریم باعث بد نامی و گرفتاری های آینده شود.
محمدتقی رهنمایی عضو هیات علمی دانشگاه تهران هم به ایرنا گفت: تا سال های 75 و 76یك آمارگیری و ثبت آمار نسبتا منظمی در كشور صورت می گرفت و آمار گردشگران ورودی، مبدا سفرشان به تفكیك ملیت، وسیله نقلیه، وسیله سفر به ایران و سایر اطلاعات قید می شد كه بعدها این آمارگیری متوقف و به دنبال آن واحد آمار منحل و این مسئولیت به مركز آمار واگذار شد كه به دلیل تنوع و فراوانی مسئولیت، روش شناسی درستی از آمارگیری و ثبت آمار نداشت و اطلاعات دقیقی نمی توانست ارائه دهد.
وی افزود: اكنون نیز درباره آمار مورد استناد مسئولین معتقدم از آنجا كه این مركز آمار تفكیك تخصصی ندارد، تمام مسافران وارد شده از مرز را به عنوان گردشگر معرفی می كند در حالی كه در آمارهای جهانی بین مسافر و گردشگر تفاوت بزرگی قائل می شوند.
رهنمایی گفت: برای مثال ما در سال حدود 330 هزار مسافر ورودی از نخجوان داریم كه تنها برای اینكه از منطقه بحرانی قره باغ برای انجام كارهای اداری عبور نكنند، از ایران برای عبور به جمهوری آذربایجان، استفاده می كنند؛ این ها از نخجوان وارد آستارا یا بیله سوار در ایران می شوند و بلافاصله آنجا را به مقصد اصلی یعنی آذربایجان ترك می كنند و چون وقت ورود از مرز مرزبانان ما، روی گذرنامه اینها مهر می زنند اسامی شان در بین گردشگران خارجی ثبت می شود . آمار كامیون های ورودی از تركیه و آمار حضور كارگران افغانی و پاكستانی و برخی آمار دیگر هم به مثابه این جای تامل دارد. بنابراین معتقدم آمار مخدوش است.
وی افزود: به علاوه در ماه های اخیر كه مثلا وضعیت عراق بر اثر جنگ های پیاپی بحرانی و امنیتی شده است، یك و نیم میلیون نفر از كشورشان گریخته و به ایران پناه آورده اند كه با شمارش این ها در آمارمان به عنوان توریست، اعلام می كنیم كه بیش از پنج میلیون گردشگر خارجی داریم. در ثانی این افزایش گردشگر مقطعی بوده و پایدار نیست. كشور ما 35 سال است یكی از خبرسازترین كشورها در رسانه های دنیا است. طبیعی است كه در چنین شرایطی حس كنجكاوی كسانی كه این اخبار را می شنوند برانگیخته می شود و بعد از مذاكرات هسته ای كسانی كه تاكنون از پشت پنجره به ایران نگاه كرده اند، بخواهند ببینند درون خانه چه خبر است. بنابر این، این وضعیت هیجانی و مقطعی خواهد بود.
رهنمایی گفت: درست است كه مهمان نوازی و امنیت كشور ما ذهنیت تاریك گردشگران پیش از سفر به ایران را به صفحه سفید و شفافی بدل می كند اما در این میان هشداری وجود دارد كه ما به اندازه امكانات و ظرفیت مان باید گردشگر بپذیریم. اگر این هجوم به یكباره به ایران روی بیاورد و ما نتوانیم از عهده توقعات و انتظارات این ها بر آییم، نتیجه منفی خواهد بود و این همان خطر بزرگی است كه ما را تهدید می كند.
وی افزود: خطر دیگر اینكه شاید كمتر به آن پرداخته شده، اینكه هنوز ما نتوانسته ایم یك ذهنیت منطقی و غیرجانبدارانه ای نسبت به گردشگران خارجی داشته باشیم.برخی نگاه ها در ایران، گردشگر خارجی را یك اجنبی مشكوك می بینند و طبعا مثل این می ماند كه شما نخواهید نگاه سنگین و آزاردهنده افرادی را كه در یك میهمانی حركات شما را كنترل می كنند تحمل كنید.
رهنمایی گفت: وضعیت اطلاع رسانی ما برای گردشگران خارجی نیز بغرنج است و بیشتر از آنكه اطلاعات دسته بندی شده درست و مورد نیاز گردشگران باشد، جنبه نمادین و نمایشی دارد. از دیگر نكاتی كه به رغم افزایش آمار گردشگر ما را خرسند نمی كند، استانداردسازی تاسیسات پذیرایی و اقامتی برای تقویت صنعت گردشگری است. اینجا استاندارد كیفی و قیمت ها به صورت توامان مد نظر است. بطور مثال بارها پیش آمده كه میزبان یك گروه خارجی در بازار شهرهایی بزرگ توریستی كشور باشم و دلالان فرش پیشنهاد بدهند كه در ازای توصیه به میهمانان گردشگرم برای خرید با قیمت دلخواه آنان، مبلغ قابل توجهی دریافت كنیم.
وی افزود: تثبیت قیمت ها و كنترل آن برای گردشگر خارجی ما یك سم است اینكه هرجایی یك نرخی ارائه شود و برای یك سرویس یا كالای یكسان و مشابه در هر جایی با جای دیگر تفاوت قیمت داشته باشیم یك آفت است. موارد نگران كننده دیگری هم نیاز به تقویت جدی دارد، از جمله اینكه امكانات و زیرساخت های گردشگری ما در كشور عمدتا فرسوده اند. نیروی ماهر و آموزش دیده كم داریم. اغلب نیروهای فعلی به زبان مهارت و آموزش های كافی مسلط و مسلح نیستند. موسسات انگشت شماری به تدوین مواد آموزشی درست مشغول هستند كه خود امكان سرویس دهی به نقاط مختلف كشور را ندارند.
وی گفت: موضوع دیگری كه بزرگترین بحران حال حاضر گردشگری ایران است، این است كه سازمان تامین اجتماعی و سازمان بازنشستگی كشور باید از تصدی گری تاسیسات اقامتی خلع ید مطلق شوند.به دلیل اینكه این ها، به جای امانت داری از سرمایه ها و مستمری های مردم آن را بدون هیچگونه دانش، بینش و تخصص و فقط برای منفعت و سودآوری به طرز غلطی در ساخت اماكن اقامتی غیراستاندارد هزینه می كنند و به بزرگترین كارتل صاحبان خدمات هتل داری تبدیل شده اند كه نه نیروی ماهر دارند، نه موضع كلان گردشگری را می دانند و نه خدمات مناسبی ارائه می دهند و چون حمایت دولتی دارند بخش خصوصی را كه سرمایه هم دارد با قلدری در رقابت از میدان به در می كنند و تضعیف اصل 44 و ممانعت از سرمایه گذاری بخش خصوصی به سبب ناتوانی در رقابت با بخش های شبه دولتی و دولتی، گناهی نابخشودنی برای فردای گردشگری این مملكت است.

** چه باید كرد
با توجه به آنچه رفت، قضاوت را به مردم واگذار می كنیم كه خود بهترین داور و مقسم هستند؛ اما مساله ای كه نمی توان در شرایط حساس و خطیر حاضر به دیده اغماض به آن نگریست این است كه به رغم محسوس بودن روند افزایش حضور گردشگران خارجی در ایران، آمار دقیقی از تعداد گردشگران و مهم تر از آن، میزان درآمدهای ناشی از آن وجود ندارد. هنوز مشخص نیست كه از قبال ورود این تعداد گردشگر خارجی چقدر درآمد نصیب كشورمان شده است و 5 میلیون گردشگر خارجی هر كدام چقدر هزینه صرف صنایع دستی، اقامت، پذیرایی و یا حمل و نقل كرده اند.
مشكلی كه به دلیل تدوین نشدن حساب هایی چون اقماری گردشگری به وجود آمده است. در حالی كه بررسی میزان ارزآوری، (پیش از این حساب اقماری گردشگری و بررسی نتیجه سفرهای گردشگران به كشور در دفتر آمار و برنامه ریزی سازمان میراث فرهنگی مورد توجه قرار می گرفت و در حال حاضر دیگر این رویه تغییر كرده است) و وجود بانك اطلاعات جامع گردشگران می تواند كمك فراوانی به این صنعت كند و به تبع آن، نقش مهمی در ارزیابی و برنامه ریزی دقیق و درست در مسیر توسعه ی اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی میهن مهینمان ایفا كند.
مسروریم كه هنوز اگر بازرگانان، سیاحان و گردشگران ینگه دنیا به مانند گردشگران جاده ابریشم پس از گذشت قرن ها، وقتی سخن از تخت جمشید و پاسارگاد، كوه های سر به فلك كشیده، شن های روانِ دشت های تفتیده و آب و هوای مصفای تفرج گاه ها و فرهنگ غنی این سرزمین به میان می آید، برق در چشمان و شوق در صدای شان می دود.
به هوش باشیم تا خدای ناكرده بر اثر مسامحه و مغتنم نشمردن این فرصت تاریخی، این برق و شوق، به ترس و تردید بدل نشود تا مغموم شویم.
فراهنگ**3079**1027