كارشناس آموزش و پرورش : نظام آموزشي ازمعيارهاي كيفي فاصله گرفته است

علي پورسليمان روز دوشنبه در گفت و گو با خبرنگار حوزه آموزش ايرنا اظهار داشت: بزرگ ترين تهديد و يا چالش كه البته مي تواند در آينده به فرصت تبديل شود نوع نگاه و نيز نگرش مسئولان و حتي جامعه نسبت مقوله آموزش و پرورش است.
وي به عوامل موثر در كيفي سازي آموزش اشاره كرد و گفت: يكي از مباحث مهم در آموزش به روز بودن معلمان و دانش آموزان و ارتباط آنان با اينترنت و فضاي مجازي است.
اين كارشناس حوزه آموزش و پرورش با اشاره به اينكه براساس گزارش ها قرار است كه معاونت فناوري در مدارس حذف شود، افزود: اين پست سال 89 و به دستور وزير وقت آموزش و پرورش ايجاد و به معاونت فناوري تبديل شد.
پورسليمان با اشاره به اينكه بر اساس اعلام مسوولان وقت آموزش و پرورش ايجاد معاونت فناوري مدارس در راستاي توسعه طرح هوشمندسازي مدارس صورت گرفت، يادآورشد: در طرح اوليه عنوان معاون فناوري در ساختار مجتمع‌هاي آموزشي و پرورشي شهري و روستايي تعريف شده بود و مجتمع‌ها و مدارس داراي پايگاه رايانه‌اي پستي تحت اين عنوان داشتند.
وي اضافه كرد: به تدريج و با تجهيز مدارس به رايانه و نيز كلاس هاي هوشمند، پست سازماني معاونت در اكثر مدارس ايجاد شده و براي افراد شاغل در آن ها ابلاغ صادر شد.
مدير سايت سخن معلم ادامه داد:‌ قرار بود به تدريج و در آينده چنانچه گشايشي در جذب نيرو براي آموزش و پرورش ايجاد شود، از بين فارغ التحصيلان مقطع كارشناسي و كارشناسي ارشد دانشگاه فرهنگيان و دانشگاه تربيت معلم شهيد رجايي، براي پست معاونت فناوري مدارس نيروي جديد استخدام شود.
پورسليمان يادآورشد: در سال هاي اخير انتقاداتي بر نحوه عملكرد اين معاونت در مدارس وارد بوده است از جمله اينكه كارايي و اثربخشي افراد در اين پست ها با معيارها و اصول تعريف شده تطابق و هم خواني ندارد و اصطلاحا نيروهايي كه توانايي و يا حوصله حضور در كلاس ها را ندارند در اين گونه پست ها حضور مي يابند.
وي افزود: اما با همه اين تفاسير به نظر مي رسد حذف معاونت فناوري در راستاي سياست هاي سامان دهي و تعديل نيرو در وزارت آموزش و پرورش صورت مي گيرد.
اين كارشناس مسايل آموزش و پرورش با بيان اينكه از ديگر پست هاي سازماني مهم در مدرسه كه در كيفي سازي آموزش نقش موثري ايفا مي كند حضور و فعاليت كتابداران در مدارس است، خاطرنشان كرد: به نظر مي رسد همان نقشي كه براي معاونت فناوري در مدارس تعريف شده است در اين جا نيز مصداق دارد.
پورسليمان ادامه داد: پست كتابداري از سال ها پيش از سيستم بكفاي آموزش و پرورش حذف شده است و اخيرا معاونت پرورشي و فرهنگي وزارت آموزش و پرورش اعلام كرده كه در سال تحصيلي جاري و برغم توصيه و تاكيدات رييس جمهور مبني بر گسترش و نهادينه كردن كتابخواني پستي به نام كتابدار در مدارس نخواهد بود.
وي خاطرنشان كرد: همچنين به مناطق آموزش و پرورش ابلاغ شده تا نسبت به حذف مشاوران از دوره دوم دبيرستان و جابجايي تمامي مشاوران به دور اول دبيرستان اقدام كنند.
كارشناس مسايل آموزش و پرورش با بيان اينكه در ساير زمينه ها مانند مربي بهداشت تربيت بدني نيز وضعيت بهتري وجود ندارد، خاطرنشان كرد: در موضوع بهداشت در مدارس پست ثابتي مانند مربي بهداشت تعريف نشده است و چند نفر محدود در اين زمينه به مدارس سركشي دارند.
پورسليمان افزود: در موضوع تربيت در مدرسه با اين كه معاونت تربيتي تعريف شده است اما متناسب با حوزه و تنوع آن كه شامل حتي مهارت هاي زندگي و حقوق شهروندي مي شود آموزش خاصي در مدارس مشاهده نمي شود.
وي يادآورشد: گويي وزارت آموزش و پرورش با حذف اين پست ها در مدارس و يا كم رنگ كردن آن ها كه ارتباط مستقيمي با مقوله كيفي سازي در آموزش و پرورش دارد سعي مي كند كه به زعم خود و با ايجاد توزان و يا تعادل در بخش هاي مختلف كلاس ها خالي از معلم نماند.
كارشناس حوزه آموزش و پرورش اضافه كرد: اين در حالي است كه همچنان بخش ستاد در آموزش و پرورش فربه است و سياست كوچك سازي در آموزش و پرورش فقط محدود به حوزه مدرسه و كلاس شده است.
پورسليمان اظهار كرد: بخش هاي متراكم و انبوهي در بخش ستاد و وزارتخانه مانند حوزه مشاوران، حفاظتي و حراستي وجود دارند كه تراكم اين همه نيرو و امكانات با توجه به سطح كارايي و نيز برون داد كلي آنان تناسبي ندارد.
وي با طرح اين سوال كه مسئولان وزارت آموزش و پرورش در بعد كيفي سازي آموزش چه برنامه ها و اقدماتي دارند؟، گفت: آيا محدود كردن برون داد فرآيند هاي آموزشي به قبولي هاي كنكور و المپيادها گشايشي در نوسازي آموزش و حل مساله اصلي ايجاد خواهد كرد؟.
كارشناس حوزه آموزش و پرورش با بيان اينكه اگر به هر دليلي يك پست و يا جايگاه در مدرسه كارايي ندارد راه حل آن حذف صورت مساله نيست و در ابتدا بايد علت و يا علل مساله روشن شود، افزود: در اين ميان به پژوهش و طي فرآيند پژوهش براي حل مساله نياز است در حالي كه بزرگ ترين مشكل آموزش و پرورش ما به اين برمي گردد كه حل مسايل اكثرا از طريق آزمون و خطا و يا سليقه اي صورت مي گيرد و مسئولان وزارت آموزش و پرورش به پژوهش و لوازم آن توجه چنداني ندارند.
پورسليمان خاطرنشان كرد: كليد هر گونه تحول، برنامه ريزي و سازمان دهي در آموزش بايد بر مبناي پژوهش و حل مساله از طريق آن باشد.
فراهنگ ** 1883**1601**