۶ مهر ۱۳۹۴، ۸:۰۳
کد خبر: 81775930
T T
۰ نفر
ایرانی ها 17 برابر بیشتر از اروپایی ها انرژی مصرف می كنند

تهران- ایرنا-استفاده بی رویه از داشته ها و منابع طبیعی یكی از معضلاتی است كه گریبانگیر بشریت شده و ذهن دولتمردان جهان را به خود مشغول كرده است، البته ایران نیز از این روند مستثنی نیست به گونه ای كه ایرانی ها در مقایسه با اروپایی ها 17 برابر بیشتر از میانگین، انرژی مصرف می كنند.

به گزارش گروه علمی ایرنا،بر اساس آنالیزهای انجام شده توسط شبكه ردپای جهانی (Global Footprint Network)، در حال حاضر جمعیت جهان معادل 1.6ظرفیت زیستی كره زمین را در سال مصرف می كند و این به آن معنا است كه براساس تجزیه و تحلیل تقاضای جمعیت جهان از كره زمین در سال 2015 انسان ها ذخیره سالانه منابع طبیعی را در كمتر از هشت ماه اول سال تمام كرده اند.
ظرفیت زیستی به معنای توانایی كلی یك اكوسیستم برای حفظ شرایط طبیعی اصلی خود است، این ظرفیت در كره زمین معادل11.9میلیارد هكتار جهانی است كه سرانه آن حدود 2.7 هكتار در سال است.
این اعداد و ارقام نتیجه استفاده بی رویه و نادرست انسان ها از منابع طبیعی است از این رو كشورها را بر آن داشت تا فكری اساسی برای این موضوع كنند تا اینكه از دو سال گذشته روز 28 سپتامبر (6 مهر) را به عنوان روز جهانی مصرف كننده سبز نامگذاری كردند، در این روز سعی می شود تا فرهنگ محیط زیستی و نحوه صحیح مصرف منابع، آموزش و توسعه داده شود.
در ایران مسوولان سازمان حفاظت محیط زیست معتقدند، استفاده از منابع در كشور بیش از ظرفیت زیستی آن است و آمارها نشان می دهد كه وضعیت اكولوژیك به سمت ناپایداری در حركت است.
سرانه ظرفیت زیستی كشور 0.9 و ردپای اكولوژیك 2.1 است یعنی میزان مصرف منابع زیستی و تاثیر آن بر محیط زیست بیش از دو برابر ظرفیت زیستی كشور است.
البته این وضعیت در تمام دنیا صدق می كند زیرا كارشناسان جهانی اعلام كرده اند انسانها تمام ذخیره منابع زمین در سال 2015 را در مدت 8 ماه مصرف كردند.
محمد درویش مدیر كل دفتر آموزش و مشاركت های مردمی سازمان حفاظت محیط زیست به خبرنگار علمی ایرنا گفت: ایران به رغم اینكه از نظر اقتصادی در رده هفدهم دنیا قرار دارد اما جزو 10 كشور مصرف كننده دنیا نیز هست در صورتی كه باید بین قدرت اقتصادی هر كشور و میزان سرانه مصرف یك توازن برقرار باشد.
وی افزود: كشورهایی مانند چین و ژاپن به رغم اینكه جزو 5 كشور اقتصادی دنیا هستند، اما جزو 10 كشور مصرف كننده دنیا نیستند و برخی دیگر از كشورها مانند ایران و آمریكا رتبه مصرفشان از رتبه های اقتصادی آنها بالاتر است، این نشاندهنده این است كه در این حوزه با یك مشكل جدی روبرو هستیم.
درویش ادامه داد: تولید بیش از حد و خارج از استاندارد زباله، مصرف بی رویه كیسه های پلاستیكی و استفاده بیش از حد انرژی نشاندهنده این است كه در كشور از منابع طبیعی بدون هیچ حد و مرزی استفاده می شود.
وی با بیان اینكه ایران یكی از كشورهایی است كه به نسبت سرانه و جمعیت 78 میلیونی بیشتر مصرف می كند، گفت: ایرانی ها 17 برابر اروپایی ها به نسبت میانگین، انرژی مصرف می كنند به ویژه در حوزه سوخت های فسیلی كه البته یك دلیل آن به جوازهای ساخت و سازها بر می گردد زیرا در صدور مجوز ساخت به هیچ عنوان به موضوع هدر رفت انرژی و لزوم استانداردهای لازم توجه نمی شود.
درویش در ادامه به میزان ضایعات كشاورزی در كشور اشاره كرد و افزود: در مجموع میزان ضایعات در بخش كشاورزی حدود 6 برابر استاندارد است یعنی به 30 درصد می رسد در صورتی كه استاندارد ضایعات زیر5 درصد است.
وی ادامه داد: این به آن معنا است كه ایرانی ها سالانه 27 میلیارد متر مكعب آب برای تولید غذا مصرف می كنند اما این میزان غذا به دست مصرف كننده نمی رسد از این رو این میزان آب هدر می رود.
درویش افزود:اگر 27میلیارد متر مكعب را با حدود 9 میلیارد متر مكعب نیاز شرب 78 میلیون ایرانی در سال مقایسه كنیم می بینم تقریبا حدود 3 برابر آبی كه ایرانی ها در طول یكسال برای زنده ماندن نیاز دارند به دلیل ضایعات در بخش كشاورزی هدر می رود.
درویش گفت: از این رو برای جبران كمبود مواد غذایی اراضی كشاورزی گسترش یافت، سد سازی و انتقال آب بین حوضه ای در دستور كار قرار گرفت درصورتی كه اگر می توانستیم بخش كشاورزی را ارتقای نرم افزاری می دادیم دیگر نیازی به گسترش اراضی كشاورزی، تخریب جنگل ها و مراتع، نابودی تالاب ها به بهانه سد سازی و تنش های اجتماعی به بهانه انتقال آب بین حوضه ای نبود.
وی تاكید كرد:بنابراین یك راهكار موثر و اصولی برای اینكه دورنمای بحران از سرزمین ایران دور شود این است كه به سمت تغییر رفتار، فكر كردن و بعد مصرف كردن، سرمایه گذاری در بخش هایی كه اكنون جزو پرمصرف ترین بخش های كشور شناخته می شوند حركت كنیم تا به این ترتیب بتوانیم چیدمان توسعه را متناسب با توانمندی های واقعی اكولوژیكی كشور طراحی و روند كنونی را تغییر دهیم.
درویش اظهار كرد: آموزش نقش بسزایی در كاهش میزان مصرف در كشور دارد از این رو یكی از مهمترین برنامه های سازمان محیط زیست همكاری با آموزش و پرورش برای توسعه مدارس محیط زیستی و آموزش به ویژه در سنین زیر 9 سال است.
وی تاكید كرد: در تلاش برای متقاعد كردن وزارت آموزش و پرورش برای به رسمیت شناختن بسته های آموزشی خود در قالب مدارس محیط زیستی هستیم زیرا باید نسلی را پرورش دهیم كه به محیط زیست وفادار باشد.
درویش با بیان اینكه در واقع این نسلی است كه اگر درست پرورش یابد میزان تولید سرانه زباله آن كاهش می یابد گفت: سالانه هزار میلیارد تومان برای خلاص شدن از زباله ها در كشور هزینه می شود كه این مبلغ چیزی حدود 50 برابر بودجه سازمان حفاظت محیط زیست است بنابراین اگر فقط همین یك نكته را بتوانیم اصلاح كنیم تا حد زیادی در هزینه ها صرفه جویی می شود.
وی در ادامه به فرسایش سالانه خاك در كشور اشاره كرد و گفت: خاك هم در كشور ما به علت برداشت نادرست به شدت در حال از بین رفتن است، میزان فرسایش خاك در كشور 3 برابر متوسط آسیا و بالاترین نرخ در دنیا است.
درویش تاكید كرد: مهمترین و كلیدی ترین كاری كه سازمان حفاظت محیط زیست باید انجام دهد كمك به ارتقای سواد محیط زیستی و فهم اكولوژیكی تا تغییر رفتار بنیادی است كه اجرای آن از مدارس و مهد كودك ها امكان پذیر است و این مساله نیاز به این دارد كه وزارت آموزش و پرورش توجه به ملاحظات محیط زیستی را در صدر اولویت هایش قرار دهد.
علمی 9014**1440
۰ نفر