ﭘﯿﺎم ﺳﻔﺮم به تهران ﺟﺪﯾﺖ در رﻓﻊ ﺗﺤﺮﯾﻢ هاست

اشتان مایر همچنین ضمن ترسیم چشم انداز روابط ایران با جهان بعد از توافق بر سر برجام ( برنامه جامع اقدام مشترك)، روابط دوجانبه تهران و برلین را نیز در این گفت وگوی اختصاصی با روزنامه ایران تشریح كرده كه مقدمه و متن كامل مصاحبه را به شرح زیر می خوانیم:
وزارت اﻣﻮر ﺧﺎرﺟﻪ آﻟﻤﺎن روز ﺟﻤﻌﻪ ﺗﺄﯾﯿﺪ ﮐﺮد ﮐﻪ اﯾﺮان ﺗﺎﮐﻨﻮن ﺑﻪ طﻮر ﮐﺎﻣﻞ ﺑﻪ ﺗﻌﮫﺪاﺗﺶ در ﺗﻮاﻓﻖ ھﺴﺘﻪای ﻋﻤﻞ ﮐﺮده اﺳﺖ. ﺑﻪ ﮔﺰارش اﯾﺮﻧﺎ «ﻣﺎرﺗﯿﻦ ﺷﻔﺮ» ﺳﺨﻨﮕﻮی وزارت اﻣﻮر ﺧﺎرﺟﻪ آﻟﻤﺎن ﮔﻔﺖ: از آﻧﺠﺎ ﮐﻪ اﯾﺮان ﺗﺎﮐﻨﻮن ﺑﻪ ھﻤﻪ ﺗﻌﮫﺪاﺗﺶ ﺑﺮاﺳﺎس ﺗﻮاﻓﻖ ﻣﻮﻗﺖ 2013 ژﻧﻮ ﻋﻤﻞ ﮐﺮده اﺳﺖ، ھﯿﭻ دﻟﯿﻠﯽ ﺑﺮای ﺷﮑﺎﯾﺖ دراﯾﻦ ﺑﺎره ﻧﺪارﯾﻢ.
وی ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺗﺤﺮﯾﻢھﺎی اﯾﺮان اﺣﺘﻤﺎﻻً ﺗﺎ ﺳﻪ ﻣﺎھﻪ ﻧﺨﺴﺖ ﺳﺎل 2016 ﻟﻐﻮ ﺷﻮد و اﻓﺰود: ﺗﻮاﻓﻖ ھﺴﺘﻪای وﯾﻦ از 18 اﮐﺘﺒﺮ (26 ﻣﮫﺮ) ﺑﻪطﻮر رﺳﻤﯽ ﺑﻪ اﺟﺮا ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺧﻮاھﺪ ﺷﺪ و اﺗﺤﺎدﯾﻪ اروﭘﺎ ﺑﺮای آﻣﺎدهﺳﺎزی زﻣﯿﻨﻪ و ﻣﻘﺪﻣﺎت ﻟﻐﻮ ﺗﺤﺮﯾﻢھﺎی اﯾﺮان، ﺗﻼش ﻣﯽﮐﻨﺪ.
اﻣﺮوز وزﯾﺮ ﺧﺎرﺟﻪ آﻟﻤﺎن ﻣﯿﮫﻤﺎن ﻣﻘﺎﻣﺎت ﺑﻠﻨﺪﭘﺎﯾﻪ ﮐﺸﻮرﻣﺎن اﺳﺖ. ﺳﻔﺮ «ﻓﺮاﻧﮏ واﻟﺘﺮ اﺷﺘﺎﯾﻦ ﻣﺎﯾﺮ» ﺑﻪ ﮐﺸﻮرﻣﺎن درﺣﺎﻟﯽ ﺻﻮرت ﻣﯽﮔﯿﺮد ﮐﻪ از آﺧﺮﯾﻦ ﺳﻔﺮ رﺋﯿﺲ دﺳﺘﮕﺎه دﯾﭙﻠﻤﺎﺳﯽ ﺧﺎرﺟﯽ آﻟﻤﺎن ﺑﻪ اﯾﺮان ﺣﺪود ١٢ ﺳﺎل ﻣﯽﮔﺬرد.
آﺧﺮﯾﻦ ﺑﺎر در ﺳﺎل ٢٠٠٣ و در زﻣﺎن دوﻟﺖ اﺻﻼﺣﺎت ﺑﻮد ﮐﻪ ﯾﻮﺷﮑﺎ ﻓﯿﺸﺮ، وزﯾﺮ ﺧﺎرﺟﻪ وﻗﺖ آﻟﻤﺎن ﺑﻪ اﯾﺮان ﺳﻔﺮ ﮐﺮد و ﭘﺲ ازآن راﺑﻄﻪ دو ﮐﺸﻮر ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﭘﺮوﻧﺪه ھﺴﺘﻪای اﯾﺮان، ﻓﺮاز و ﻓﺮود زﯾﺎدی را طﯽ ﮐﺮد؛ راﺑﻄﻪای ﮐﻪ ﺑﻪ رﻏﻢ وﺟﻮد ﺗﻨﺶھﺎی ﺳﯿﺎﺳﯽ ﻣﺘﻌﺪد طﯽ ﺳﺎلھﺎی ﮔﺬﺷﺘﻪ ھﯿﭻ ﮔﺎه ﻗﻄﻊ ﻧﺸﺪ. در ﺧﺼﻮص ﻣﺬاﮐﺮات ھﺴﺘﻪای، آﻟﻤﺎن از ﺟﻤﻠﻪ ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﮐﺸﻮرھﺎﯾﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ طﺮح ﻣﺬاﮐﺮه ھﺴﺘﻪای ﺑﺎ اﯾﺮان را ﭘﯿﺸﻨﮫﺎد داد و اﮔﺮﭼﻪ اﻣﺮﯾﮑﺎ ﺑﻌﺪھﺎ ﺑﻪ طﺮف اﺻﻠﯽ ﮔﻔﺖوﮔﻮھﺎی ھﺴﺘﻪای ﺑﺎ اﯾﺮان ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﺪ وﻟﯽ ﻧﻤﯽﺗﻮان از ﻧﻘﺶ ﻣﯿﺎﻧﺠﯿﮕﺮاﻧﻪ اﯾﻦ ﮐﺸﻮر در رﻓﻊ اﺧﺘﻼﻓﺎﺗﯽ ﮐﻪ ﮔﺎه ﻣﯽرﻓﺖ ﺑﻪ
ﻣﺘﻼﺷﯽ ﺷﺪن ﻣﺬاﮐﺮات ﻣﻨﺠﺮ ﺷﻮد، ﺻﺮف ﻧﻈﺮ ﮐﺮد. اﯾﻨﮏ ﺗﻤﺎﯾﻞ آﻟﻤﺎن ﺑﻪ ﺗﺮﻣﯿﻢ ﻣﻨﺎﺳﺒﺎت ﺗﺮك ﺧﻮرده ﺑﺎ اﯾﺮان را ﺑﺎﯾﺪ از ﺧﻼل ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ﮔﻔﺖوﮔﻮھﺎی ھﺴﺘﻪای و دﺳﺘﯿﺎﺑﯽ ﺑﻪ ﺗﻮاﻓﻖ ﺑﺎ ﮐﺸﻮرھﺎی ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪ ﺟﮫﺎن و ﻧﯿﺰ ﻋﻼﻗﻪﻣﻨﺪی ﺑﺮای ﺣﻞ و
ﻓﺼﻞ ﺳﺎﯾﺮ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﻨﻄﻘﻪای ﺗﻔﺴﯿﺮ ﮐﺮد. ﺳﻔﺮ «اﺷﺘﺎﯾﻦ ﻣﺎﯾﺮ» ﮐﻪ ھﻤﺰﻣﺎن ﺑﺎ ﮐﻠﯿﺪ ﺧﻮردن اﺟﺮای ﺗﻮاﻓﻖ ھﺴﺘﻪای ﻣﯿﺎن اﯾﺮان و ﮐﺸﻮرھﺎی ﮔﺮوه 5+1 و ﺑﺎ ھﺪف ﺗﻮﺳﻌﻪ رواﺑﻂ ﺳﯿﺎﺳﯽ و اﻗﺘﺼﺎدی ﺻﻮرت ﻣﯽﮔﯿﺮد، زﻣﺎﻧﯽ ﻣﻌﻨﺎدار ﺗﺮ ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﯾﺎد آورﯾﻢ آﻟﻤﺎن ﭘﺲ از ﺣﻞ ﻣﻨﺎﻗﺸﻪ ھﺴﺘﻪای، ﺑﺎرھﺎ ﺑﻪ ﻧﻘﺶ ﺗﺄﺛﯿﺮﮔﺬار اﯾﺮان در ﺣﻞ و ﻓﺼﻞ ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت ﻣﻨﻄﻘﻪ از ﺟﻤﻠﻪ ﺳﯿﺎﺳﯽ دﻣﺸﻖ اﺷﺎره داﺷﺘﻪ و ﺣﺎﻻ در ﻣﻘﺎم ﯾﮑﯽ از ﻣﻮاﻓﻘﺎن اﺻﻠﯽ ﺣﻀﻮر اﯾﺮان در ﻣﺬاﮐﺮات ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ اﯾﻦ ﮐﺸﻮر، اﻗﺪاﻣﺎت زﯾﺎدی را ﺑﺮای ﺑﮫﺮهﮔﯿﺮی از ﻧﻔﻮذ ﺗﮫﺮان ﺑﺮای ﺣﻞ ﻣﻌﺎدﻻت ﻣﻨﻄﻘﻪای اﻧﺠﺎم داده اﺳﺖ. «اﺷﺘﺎﯾﻦ ﻣﺎﯾﺮ» ﻗﺮار اﺳﺖ ﭘﺲ از ﺣﻀﻮر در ﺗﮫﺮان و ﻣﺸﺎرﮐﺖ در اﺟﻼس ﻣﻨﻄﻘﻪای ﮐﻪ در ﭼﺎرﭼﻮب ﻧﺸﺴﺖ اﻣﻨﯿﺘﯽ ﻣﻮﻧﯿﺦ اﻣﺮوز (ﺷﻨﺒﻪ) ﺑﺮﮔﺰار ﻣﯽﺷﻮد، از اﯾﺮان راھﯽ ﻋﺮﺑﺴﺘﺎن ﺷﻮد ﺗﺎ ھﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﭘﯿﺶﺗﺮ اﻋﻼم ﮐﺮده ﺑﻮد ﭼﺮاغ ﻣﯿﺎﻧﺠﯿﮕﺮی در ﻣﻨﺎﺳﺒﺎت ﺗﻨﺶآﻟﻮد ﺗﮫﺮان- رﯾﺎض را روﺷﻦ ﮐﻨﺪ. اﯾﻦ ﻣﻘﺎم ﺑﻠﻨﺪﭘﺎﯾﻪ آﻟﻤﺎن در ﮔﻔﺖوﮔﻮی اﺧﺘﺼﺎﺻﯽ ﺑﺎ «اﯾﺮان» ﮐﻪ اﻧﺪﮐﯽ ﭘﯿﺶ از ورود ﺑﻪ ﺗﮫﺮان اﻧﺠﺎم ﺷﺪ، ﺿﻤﻦ ﺗﺄﮐﯿﺪ ﺑﺮ ﻧﻘﺶ ﺗﺄﺛﯿﺮﮔﺬار ﻣﻨﻄﻘﻪای اﯾﺮان، ﺗﺄﮐﯿﺪ ﮐﺮد ﮐﻪ «ﺗﮫﺮان- ﺑﻦ ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت زﯾﺎدی ﺑﺮای ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ دارﻧﺪ و دﺳﺘﺎورد «ﺑﺮد- ﺑﺮد» ﻣﺬاﮐﺮات ھﺴﺘﻪای، ﺷﺮاﯾﻂ را ﻣﮫﯿﺎی ﻓﺼﻞ ﺗﺎزه ﻣﻨﺎﺳﺒﺎت اﯾﺮان و ﺟﮫﺎن ﮐﺮده اﺳﺖ.» او ھﻤﭽﻨﯿﻦ ﺗﺄﮐﯿﺪ ﮐﺮد ﮐﻪ «ﺑﺎ اﺟﺮاﯾﯽ ﺷﺪن ﻣﻘﺮرات ﺗﻮاﻓﻖ وﯾﻦ، آزﻣﻮن واﻗﻌﯽ ﺑﺮای ھﻤﻪ طﺮفھﺎ در ﭘﯿﺶ اﺳﺖ و ﺑﻌﺪ از ﭼﻨﺪ ﻣﺎه ﻣﯽﺗﻮان ﮔﻔﺖ ﮐﻪ آﯾﺎ ﺗﻮاﻓﻖ وﯾﻦ ﯾﮏ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ﺑﻮده اﺳﺖ ﯾﺎ ﻧﻪ»؛ ﻣﺸﺮوح اﯾﻦ ﮔﻔﺖوﮔﻮ را ﺑﺎ ھﻢ ﻣﯽﺧﻮاﻧﯿﻢ:

ﺷﻤﺎ ﻗﺒﻞ از ﭘﺎﯾﺎن ﻣﻮﻓﻘﯿﺖآﻣﯿﺰ ﺗﻮاﻓﻘﻨﺎﻣﻪ ھﺴﺘﻪای اﯾﺮان و ﮔﺮوه 5+1 در ﻣﺼﺎﺣﺒﻪای ﺗﺄﮐﯿﺪ ﮐﺮدﯾﺪ ﮐﻪ در ﺻﻮرت ﺣﻞ ﻣﺸﮑﻞ ھﺴﺘﻪای ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت ﺑﺴﯿﺎری ﺑﺮای ﮔﻔﺖوﮔﻮ و ھﻤﮑﺎری اﯾﺮان و آﻟﻤﺎن وﺟﻮد ﺧﻮاھﺪ داﺷﺖ. ﻟﻄﻔًﺎ در ﻣﻮرد ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت اﯾﻦ ھﻤﮑﺎری ﺗﻮﺿﯿﺢ دھﯿﺪ. آﯾﺎ ﻣﯽﺗﻮان ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﻓﺼﻞ ﺟﺪﯾﺪی، ﺑﻮﯾﮋه در رواﺑﻂ دﯾﭙﻠﻤﺎﺗﯿﮏ، ﻣﯿﺎن دو ﮐﺸﻮر آﻏﺎز ﺷﺪه اﺳﺖ؟
- دﺳﺖ ﮐﻢ اﻣﺮوز اوﻟﯿﻦ دﯾﺪار رﺳﻤﯽ ﯾﮏ وزﯾﺮ اﻣﻮر ﺧﺎرﺟﻪ آﻟﻤﺎن از اﯾﺮان اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﺲ از ﺑﯿﺶ از 10 ﺳﺎل ﺻﻮرت ﻣﯽﮔﯿﺮد. ﻓﮫﺮﺳﺖ ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﻣﯿﺎن دو طﺮف ﺑﺮاﺳﺘﯽ طﻮﻻﻧﯽ اﺳﺖ؛ از ﺑﻪﻣﺮﺣﻠﻪ اﺟﺮا درآوردن ﺗﻮاﻓﻘﻨﺎﻣﻪ اﺗﻤﯽ وﯾﻦ ﺗﺎ ﺗﺒﺎدل ﻧﻈﺮھﺎی ﺳﯿﺎﺳﯽ و روﻧﻖ ﺑﺨﺸﯿﺪن ﺑﻪ رواﺑﻂ اﻗﺘﺼﺎدی ﺗﺎ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺗﺒﺎدﻻت ﻓﺮھﻨﮕﯽ ﺑﯿﻦ ﮐﺸﻮرھﺎﯾﻤﺎن. ﻣﺎ ﻣﺬاﮐﺮه در ﻣﻮرد ﯾﮏ ﻣﻮاﻓﻘﺘﻨﺎﻣﻪ ﻓﺮھﻨﮕﯽ را آﻏﺎز ﮐﺮدهاﯾﻢ. ﻣﻮﻓﻘﯿﺘﯽ ﺳﺮﯾﻊ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻧﺸﺎﻧﻪای روﺷﻦ از اﯾﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻣﯽﺧﻮاھﯿﻢ رواﺑﻂﻣﺎن را ﺑﺮ ﺷﺎﻟﻮده ﺟﺪﯾﺪ و ﮔﺴﺘﺮدهﺗﺮی ﺑﻨﺎ ﮐﻨﯿﻢ. ﻣﻦ ﭘﯿﺶ از ھﺮ ﭼﯿﺰ اﻣﯿﺪوارم ﮐﻪ ﻣﺎ در ﻣﻮرد اﯾﻦ
ﻣﺴﺄﻟﻪ ﺑﻪ ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ دﺳﺖ ﯾﺎﺑﯿﻢ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽﺗﻮان درﮔﯿﺮیھﺎی وﺣﺸﺘﻨﺎك و ﺧﻄﺮﻧﺎك ﺑﺮای ﺛﺒﺎت ﮐﻞ ﻣﻨﻄﻘﻪ از ﺟﻤﻠﻪ در ﺳﻮرﯾﻪ و ﻋﺮاق ﺗﺎ ﯾﻤﻦ و اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎن را ﮐﻪ در اﯾﻦ ﺑﯿﻦ ﺑﻪ ﺑﺰرگﺗﺮﯾﻦ ﻓﺎﺟﻌﻪ آوارﮔﺎن ﺑﻌﺪاز ﺟﻨﮓ ﺟﮫﺎﻧﯽ دوم ﺑﻪ اﯾﻦ ﺳﻮ ﻣﻨﺠﺮ ﺷﺪه، ﮐﺎھﺶ داد. آﻟﻤﺎن در زﻣﯿﻨﻪ ﭘﺬﯾﺮش آوارﮔﺎن و ﮐﻤﮏھﺎی اﻧﺴﺎندوﺳﺘﺎﻧﻪ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ زﯾﺎدی ﺑﻪﻋﮫﺪه ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. اﯾﺮان ﺑﺎ ﻧﻔﻮذ ﺳﯿﺎﺳﯽاش در ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﺑﺰرﮔﯽ ﺑﺮای ﯾﺎﻓﺘﻦ راهﺣﻞ در راﺳﺘﺎی ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻣﺮدم دارد. ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﺎ ﭘﺬﯾﺮش ھﻢزﯾﺴﺘﯽ ﻣﺴﺎﻟﻤﺖآﻣﯿﺰ ﺑﺎ ھﻤﻪ ھﻤﺴﺎﯾﮕﺎن، ھﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﺎ اﺳﺮاﺋﯿﻞ، در ھﻤﯿﻦ راﺳﺘﺎ ﻗﺮار دارد.
س:«زﯾﮕﻤﺎر ﮔﺎﺑﺮﯾﻞ»، ﻣﻌﺎون ﺻﺪراﻋﻈﻢ و وزﯾﺮ اﻗﺘﺼﺎد، اوﻟﯿﻦ ﺷﺨﺼﯿﺖ ﻏﺮﺑﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻌﺪ از ﺗﻮاﻓﻘﻨﺎﻣﻪ ﺑﯿﻦ اﯾﺮان و ﮔﺮوه 5+1 وﺑﻪ ھﻤﺮاه ھﯿﺄﺗﯽ از ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﮔﺎن ﺷﺮﮐﺖھﺎ ﺑﻪﺗﮫﺮان ﺳﻔﺮ ﮐﺮد. آﯾﺎ ﻣﻌﻨﺎی اﻗﺪام «ﺑﻦ» در اﻋﺰام ﺳﺮﯾﻊ ھﯿﺄت اﻗﺘﺼﺎدی
ﺑﻠﻨﺪﭘﺎﯾﻪ ﺑﻪ ﺗﮫﺮان اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻨﺎﺳﺒﺎت اﻗﺘﺼﺎدی ﺑﺎ اﯾﺮان ﺑﺮای ﻣﻘﺎﻣﺎت آﻟﻤﺎن از ﺟﺎﯾﮕﺎه وﯾﮋهای ﺑﺮﺧﻮردار اﺳﺖ؟
- ﺑﺪون ﺗﺮدﯾﺪ؛ اﯾﺮان و آﻟﻤﺎن از ﺟﻤﻠﻪ در ﻋﺮﺻﻪ اﻗﺘﺼﺎد، ﭼﯿﺰھﺎی زﯾﺎدی ﺑﺮای ﻣﺒﺎدﻟﻪ ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ دارﻧﺪ. ﺣﯿﺎت ﮐﻤﺘﺮ ﮐﺸﻮری درﺟﮫﺎن ﻣﺎﻧﻨﺪ آﻟﻤﺎن ﺑﻪ ﺗﺠﺎرت ﺟﮫﺎﻧﯽ واﺑﺴﺘﻪ اﺳﺖ. اﻗﺘﺼﺎد آﻟﻤﺎن در اﯾﺮان ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮔﺬﺷﺘﻪ از ﺷﮫﺮت ﺧﻮﺑﯽ ﺑﺮﺧﻮردار اﺳﺖ و ﺑﺴﯿﺎری از ﺷﺮﮐﺖھﺎی آﻟﻤﺎﻧﯽ ﻗﺒﻞ از ﻣﻨﺎزﻋﻪ اﺗﻤﯽ ﺟﺎﯾﮕﺎھﯽ ﻗﻮی و رواﺑﻂ ﺗﺠﺎری ﻧﺰدﯾﮑﯽ ﺑﺎ اﯾﺮان داﺷﺘﻪاﻧﺪ. طﺒﯿﻌﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺻﻨﺎﯾﻊ آﻟﻤﺎن اﮐﻨﻮن و ﺑﻌﺪ از ﺳﺎلھﺎ ﺳﮑﻮن ﺑﻪﺧﺎطﺮ ﻣﻨﺎزﻋﻪ در ﻣﻮرد ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ اﺗﻤﯽ، ﻋﻼﻗﻪ زﯾﺎدی داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺗﺎ ﻓﺮﺻﺖ ھﺎﯾﯽ را ﮐﻪ ﺑﻌﺪ از ﭘﺎﯾﺎن ﺗﺤﺮﯾﻢھﺎ در اﯾﺮان اﯾﺠﺎد ﺧﻮاھﺪ ﺷﺪ، ﺑﺮرﺳﯽ ﮐﻨﻨﺪ. وﻟﯽ ﺑﺮای ﻣﺎ ھﻤﭽﻨﯿﻦ رﺳﺎﻧﺪن اﯾﻦ ﭘﯿﺎم ﻣﮫﻢ ﺑﻮد ﮐﻪ: ﻣﺎ در رﻓﻊ ﺗﺤﺮﯾﻢھﺎ ﺟﺪی ھﺴﺘﯿﻢ. اﮔﺮ اﯾﺮان ﺗﻌﮫﺪات ﺧﻮد را اﻧﺠﺎم دھﺪ، وﺿﻌﯿﺖ اﻗﺘﺼﺎدی ﺑﺴﺮﻋﺖ و ﺑﻪﻧﺤﻮ ﻣﺤﺴﻮﺳﯽ ﺑﮫﺒﻮد ﺧﻮاھﺪ ﯾﺎﻓﺖ و ھﻤﯿﻦ اﻣﺮ ﻓﻀﺎی ﻻزم را ﺑﺮای اﺣﯿﺎی ﻣﺠﺪد و ﻗﻮی رواﺑﻂ اﻗﺘﺼﺎدی ﻓﺮاھﻢ ﻣﯽﮐﻨﺪ.

س: اﺗﺎق ﺑﺎزرﮔﺎﻧﯽ و ﺻﻨﺎﯾﻊ آﻟﻤﺎن ﻗﺒﻞ از ﺗﻮاﻓﻘﻨﺎﻣﻪ ﺣﺠﻢ ﻣﺒﺎدﻻت ﺳﺎﻻﻧﻪ ﺗﺠﺎری ﺑﯿﻦ ﺗﮫﺮان و ﺑﻦ ﺑﻌﺪ از ﺗﻮاﻓﻘﻨﺎﻣﻪ را 12 ﻣﯿﻠﯿﺎرد ﯾﻮرو ﺗﺨﻤﯿﻦ زده ﺑﻮد ﮐﻪ ﻧﯿﻤﯽ از آن را واردات آﻟﻤﺎن از اﯾﺮان ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺧﻮاھﺪ داد. طﺒﻖ ارزﯾﺎﺑﯽ ﺑﻦ ﻣﮫﻢﺗﺮﯾﻦ ﮐﺎﻻھﺎی وارداﺗﯽ و ﺧﺪﻣﺎت از اﯾﺮان ﮐﺪامھﺎ ھﺴﺘﻨﺪ و ﻧﻔﺖ در اﯾﻦ واردات ﭼﻪ ﺳﮫﻤﯽ ﺧﻮاھﺪ داﺷﺖ؟
- اﯾﺮان اﻣﺮوز ﮐﻤﺘﺮ از ﻧﺼﻒ دوره ﻗﺒﻞ از ﺗﺤﺮﯾﻢھﺎ ﻧﻔﺖ ﺻﺎدر ﻣﯽﮐﻨﺪ، ﻣﺎ ﻣﯽداﻧﯿﻢ ﮐﻪ ﻣﺪرﻧﯿﺰه ﮐﺮدن ﺳﺮﯾﻊ ﺑﺨﺶ ﻧﻔﺖ از ﭼﻪ اھﻤﯿﺘﯽ ﺑﺮای اﯾﺮان ﺑﺮﺧﻮردار اﺳﺖ ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﻣﺠﺪدًا ﻧﻔﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮی ﺻﺎدر ﮐﺮده و ﻣﮫﻢﺗﺮﯾﻦ ﻣﻨﺒﻊ درآﻣﺪ ارزی ﺧﻮد را ﺑﮫﺒﻮد ﺑﺨﺸﺪ. ﺑﻪھﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ اﯾﺮان در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺮای ﺟﺬب ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﺧﺎرﺟﯽ و از ﺟﻤﻠﻪ آﻟﻤﺎﻧﯽ ﺗﻼش ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﻣﻦ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﻣﻨﻄﻘﯽﺗﺮ اﺳﺖ اﮔﺮ اﯾﺮان اﻗﺘﺼﺎد ﺧﻮد را ﻣﺘﻨﻮعﺗﺮ ﮐﻨﺪ و اﻋﺘﻘﺎد دارم ﮐﻪ در ﮐﻨﺎر ﺣﺎﻣﻞھﺎی اﻧﺮژی ﺳﺎﯾﺮ ﺗﻮﻟﯿﺪات و ﺧﺪﻣﺎت ھﻢ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺮای ﺑﺎزار آﻟﻤﺎن ﺟﺬاب ﺷﻮﻧﺪ.
س: ﺗﮫﺮان ﺑﻪ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪﮔﺬاری ﺳﺎﯾﺮ ﮐﺸﻮرھﺎ در اﯾﺮان و واردات ﻓﻨﺎوری ﻋﻼﻗﻪﻣﻨﺪ اﺳﺖ، ﻣﮫﻢﺗﺮﯾﻦ ﺑﺎزارھﺎ و ﺑﺨﺶھﺎی ﺻﻨﻌﺖ در اﻗﺘﺼﺎد اﯾﺮان ﮐﻪ ﺑﺮای اﯾﻦ ﻣﻨﻈﻮر ﻣﻮرد ﻋﻼﻗﻪ آﻟﻤﺎن اﺳﺖ ﮐﺪامھﺎ ھﺴﺘﻨﺪ؟
ﻣﻌﺎون وزﯾﺮ ﻧﻔﺖ اﯾﺮان در ﺳﻔﺮ اﺧﯿﺮش ﺑﻪ ﺑﻦ ﻣﯿﺰان ﺳﺮﻣﺎﯾﻪﮔﺬاری ﺿﺮوری ﻓﻘﻂ در اﯾﻦ ﺑﺨﺶ را 100 ﻣﯿﻠﯿﺎرد ﯾﻮرو ﺗﺨﻤﯿﻦ زد. ﺷﻤﺎر زﯾﺎدی از ﺷﺮﮐﺖھﺎی ﺑﺰرگ و ﻣﺘﻮﺳﻂ آﻟﻤﺎﻧﯽ ﻋﻼﻗﻪﻣﻨﺪﻧﺪ ﺑﺎ ﺗﺠﺮﺑﻪ و ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﺧﻮد ﺑﻪ ﺻﻮرت درازﻣﺪت در اﯾﻦ ﺑﺨﺶ در اﯾﺮان ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﮐﻨﻨﺪ. ﺑﺪﯾﮫﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ھﻨﻮز ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮﺧﯽ ﺷﺮاﯾﻂ ﻻزم ﺑﺮای ﺳﺮﻣﺎﯾﻪﮔﺬاری ﺑﮫﺒﻮد ﯾﺎﺑﺪ، وﻟﯽ ﻣﻦاﻣﮑﺎﻧﺎت ھﻤﮑﺎری ﮔﺴﺘﺮدهای در اﯾﻦ ﺑﺨﺶ ﻣﯽﺑﯿﻨﻢ.
ﺷﺮﮐﺖھﺎی آﻟﻤﺎﻧﯽ ﻣﯽﺧﻮاھﻨﺪ درازﻣﺪت ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﮐﻨﻨﺪ و ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﺳﻮد ﮐﻮﺗﺎهﻣﺪت ﻧﻈﺮ ﻧﺪارﻧﺪ. آﻧﮫﺎ دﻗﯿﻘًﺎ از ھﻤﯿﻦ رو ﺧﻮاھﺎن ﺛﺒﺎت و ﺗﻀﻤﯿﻦھﺎی ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﺑﺮای اﻣﮑﺎﻧﺎت ﺳﺮﻣﺎﯾﻪﮔﺬاری ھﺴﺘﻨﺪ. اﯾﺮان ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺣﺎﻣﻞھﺎی اﻧﺮژی ﺗﺠﺪﯾﺪﺷﻮﻧﺪه ﻋﻼﻗﻪﻣﻨﺪ اﺳﺖ. ﻣﯽداﻧﯿﻢ ﮐﻪ آﻟﻤﺎن ﺑﺎ ﭘﺮوژه دﮔﺮﮔﻮﻧﯽ اﻧﺮژی ﺧﻮد در اﯾﻦ ﻋﺮﺻﻪ ﭘﯿﺸﮕﺎم اﺳﺖ. ﺷﺮﮐﺖھﺎی آﻟﻤﺎﻧﯽ در زﻣﯿﻨﻪ اﻧﺮژیھﺎی ﺗﺠﺪﯾﺪ ﺷﻮﻧﺪه ﺣﺮف اول را در ﺟﮫﺎن ﻣﯽزﻧﻨﺪ. ھﻤﭽﻨﯿﻦ ﺗﻮﺳﻌﻪ زﯾﺮﺳﺎﺧﺖھﺎی ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ ﻣﻮﺿﻮﻋﯽ ﻣﮫﻢ ﺧﻮاھﺪ ﺑﻮد. ﯾﮏ رﺷﺪ اﻗﺘﺼﺎدی ﻣﺴﺘﻠﺰم وﺟﻮد راهھﺎی ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ ﻣﺪرن و ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ ﻧﯿﺎزھﺎﺳﺖ.
ھﻤﭽﻨﯿﻦ اﯾﺮان ﺑﺎﯾﺪ از طﺮﯾﻖ زﻣﯿﻦ، درﯾﺎ و ھﻮا ﺑﻪ ﮐﺮﯾﺪورھﺎی ﺣﻤﻞوﻧﻘﻞ ﻗﺎرهای ﻣﺘﺼﻞ ﺷﻮد. در اﯾﻦ زﻣﯿﻨﻪ ﺷﺮﮐﺖھﺎی آﻟﻤﺎﻧﯽ ﺗﺠﺮﺑﻪ زﯾﺎدی دارﻧﺪ.
س: آﯾﺎ ﺣﻞ ﻣﺴﺄﻟﻪ ھﺴﺘﻪای اﯾﺮان از طﺮﯾﻖ ﻣﺬاﮐﺮه ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﺜﺎﺑﻪ اﻟﮕﻮﯾﯽ در ﺧﺪﻣﺖ ﺣﻞ ﺑﺤﺮانھﺎی ﻣﻨﻄﻘﻪای ﺑﺎ ﺷﺮﮐﺖ طﺮفھﺎی درﮔﯿﺮ و ﻗﺪرتھﺎی ﺑﺰرگ ﻗﺮار ﮔﯿﺮد؟
- ﺗﻮاﻓﻖ وﯾﻦ ﺣﺪاﻗﻞ ﯾﮏ ﭼﯿﺰ را ﻧﺸﺎن داد: ﮐﻪ دﯾﭙﻠﻤﺎﺳﯽ در زﻣﺎن ﻣﺎ ﻧﯿﺰ و در ﻣﻨﺎطﻖ ﺑﺤﺮاﻧﯽ ﺟﮫﺎن ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻣﻨﺎزﻋﺎت را از طﺮﯾﻖ ﺻﻠﺢآﻣﯿﺰ ﺣﻞ ﮐﻨﺪ و راهھﺎی ﺳﺎزش را ﺑﯿﺎﺑﺪ، ﺣﺘﯽ در ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ در اﺑﺘﺪا طﺮﻓﯿﻦ ﺑﺎ دﺷﻤﻨﯽ و ﺑﯽاﻋﺘﻤﺎدی در ﺑﺮاﺑﺮ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﻗﺮار داﺷﺘﻪاﻧﺪ. ﻣﺬاﮐﺮات ھﺴﺘﻪای ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﭼﺎرﭼﻮﺑﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ 3E+3 ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺗﺎ، ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﻋﻼﻗﻪﻣﻨﺪی در ھﻤﻪ طﺮفھﺎ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﻗﯿﺪ و ﺑﻨﺪھﺎی ﺳﯿﺎﺳﯽ ﻋﻤﯿﻖ ﺑﯿﻦ ﺗﮏ ﺗﮏ ﻧﻘﺶآﻓﺮﯾﻨﺎن ﭘﺸﺖﺳﺮ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﺪه و ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻣﺸﺘﺮك در ﻣﺮﮐﺰ ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮار ﮔﯿﺮد. ﻣﺎ ﺑﻪطﻮر ﻣﺸﺘﺮك در ﻧﯿﻮﯾﻮرك ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﯿﻢ در ﭼﺎرﭼﻮب 3E+3 در ﻣﻮرد ﻣﺴﺎﺋﻞ
ﻣﻨﻄﻘﻪای ﻧﯿﺰ ﺑﺎ اﯾﺮان ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﮐﻨﯿﻢ. اﯾﻨﮑﻪ آﯾﺎ اﯾﻦ ﻣﺪل ﺑﺮای ﺳﺎﯾﺮ ﻣﻨﺎزﻋﺎت ھﻢ ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ اﻗﺘﺒﺎس داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ و ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ آنرا اﻣﺮوز ﻧﻤﯽﺗﻮان ﺗﻌﯿﯿﻦ ﮐﺮد. اﻣﺎ ﻣﺴﻠﻢ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺑﻪطﻮر ﻋﺎﺟﻞ ﺑﻪ ﻣﮑﺎﻧﯿﺴﻢھﺎﯾﯽ ﻧﯿﺎز دارد ﺗﺎ ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﺑﯿﻦ طﺮفھﺎی درﮔﯿﺮ را ﺗﺴﮫﯿﻞ ﮐﺮده و راهﺣﻞ ﺻﻠﺢآﻣﯿﺰ ﺑﺮای ﻣﻨﺎزﻋﺎت را اﻣﮑﺎﻧﭙﺬﯾﺮ ﺳﺎزد. ﻣﺎ، زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﮔﺮوه ﮐﻠﯿﺪی ﮐﻨﻔﺮاﻧﺲ اﻣﻨﯿﺘﯽ ﻣﻮﻧﯿﺦ اﻣﺮوز ﺑﺮای اوﻟﯿﻦ ﺑﺎر در ﺗﮫﺮان ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺟﻠﺴﻪ دھﺪ، دﻗﯿﻘًﺎ در ﻣﻮرد ھﻤﯿﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺻﺤﺒﺖ ﺧﻮاھﯿﻢ ﮐﺮد.
ﮔﺮوه ﮐﻠﯿﺪی ﮐﻨﻔﺮاﻧﺲ اﻣﻨﯿﺘﯽ ﻣﻮﻧﯿﺦ ﺟﻤﻌﯽ در ﻧﻮع ﺧﻮد ﺑﯽﻧﻈﯿﺮ اﺳﺖ و ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﮔﺎن دوﻟﺖھﺎ و ﮐﺎرﺷﻨﺎﺳﺎن ﻣﺴﺎﺋﻞ اﻣﻨﯿﺘﯽ از ﺳﺮاﺳﺮ ﺟﮫﺎن در آن ﺣﺎﺿﺮ ﺧﻮاھﻨﺪ ﺷﺪ.
ﺑﺤﺮان ﺳﻮرﯾﻪ ﺑﻪ ﯾﮑﯽ از ﻓﺮﺳﺎﯾﺸﯽﺗﺮﯾﻦ ﺑﺤﺮانھﺎ در ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﺪه اﺳﺖ. داﻣﻨﻪ ﺗﺄﺛﯿﺮات آن را در ﻣﻮج آوارﮔﺎن ﺳﻮری ﺑﻪ ﺳﻮی ﮐﺸﻮرھﺎی اروﭘﺎﯾﯽ و ﻧﯿﺰ آﻟﻤﺎن ﻣﯽﺗﻮان ﻣﺸﺎھﺪه ﮐﺮد. اﯾﻦ اﻣﺮ ﺗﺼﻤﯿﻢ اروﭘﺎ ﺑﺮای ﺣﻞ ﺟﺪی ﺑﺤﺮان ﺳﻮرﯾﻪ را ﺗﻘﻮﯾﺖ ﮐﺮده اﺳﺖ. س: آﻟﻤﺎن ﺑﻪﻋﻨﻮان ﯾﮏ ﻗﺪرت اروﭘﺎﯾﯽ ﺗﺎﭼﻪ ﺣﺪ ﻣﺸﺎرﮐﺖ اﯾﺮان در ھﻤﮑﺎری ﺑﯿﻦاﻟﻤﻠﻠﯽ ﻋﻠﯿﻪ ﮔﺮوه ﺗﺮورﯾﺴﺘﯽ «داﻋﺶ» را ﺿﺮوری ﻣﯽداﻧﺪ؟
س- ﭘﻨﮫﺎن ﻧﻤﯽﺗﻮان ﮐﺮد ﮐﻪ ﻣﻮاﺿﻊ اﯾﺮان در ﻗﺒﺎل ﺳﻮرﯾﻪ ﺑﺎ ﻣﻮاﺿﻊ آﻟﻤﺎن ﺗﻔﺎوت دارد. ﺑﺎ وﺟﻮد اﯾﻦ ﺑﺎﯾﺪ ھﻤﻪ ﻣﺎ ﯾﮏ ﻣﻨﻔﻌﺖ ﻣﺸﺘﺮك داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ: ﮐﻪ ﺧﻮنرﯾﺰی ﺑﻪﭘﺎﯾﺎن ﺑﺮﺳﺪ و ﺳﻮرﯾﻪ ﺑﻪﻋﻨﻮان ﯾﮏ ﮐﺸﻮر دارای ﺳﺎزوﮐﺎر ﭘﺎﺑﺮﺟﺎ ﺑﻤﺎﻧﺪ، ﮐﻪ در آن اﻧﺴﺎنھﺎﯾﯽ از ھﻤﻪ ﮔﺮوهھﺎی ﻗﻮﻣﯽ و دﯾﻨﯽ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ روزی ﻣﺠﺪدًا ﮐﻨﺎر ھﻢ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﻨﺪ. اﯾﻦ اﻣﺎ ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ
ﻧﻘﺶآﻓﺮﯾﻨﺎن اﺻﻠﯽ ﺑﻪﮐﺮات ﻓﻘﻂ ﺑﺮ راهﺣﻞ ﻧﻈﺎﻣﯽ ﺗﺄﮐﯿﺪ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﻣﯿﺴﺮ ﻧﺨﻮاھﺪ ﺷﺪ. ﻣﻦ آرزو ﻣﯽﮐﻨﻢ ﮐﻪ اﯾﺮان از ﻧﻔﻮذ ﺧﻮد اﺳﺘﻔﺎده ﮐﻨﺪ و دوﻟﺖ ﺳﻮرﯾﻪ را ﺑﺮای ورود ﺑﻪ ﯾﮏ دوران ﮔﺬار ﺳﯿﺎﺳﯽ ﺑﻪ ﭘﺎی ﻣﯿﺰ ﻣﺬاﮐﺮه ﺑﯿﺎورد. ﻓﻘﻂ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﻮﻓﻖ ﺷﻮﯾﻢ ﺑﻪﺑﺮادرﮐﺸﯽ در ﺳﻮرﯾﻪ ﭘﺎﯾﺎن دھﯿﻢ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺑﺎ ﺗﻨﺪروھﺎیISIS، ﮐﻪ وﺳﻂ ھﺮج و ﻣﺮج و ﺧﺸﻮﻧﺖ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﯾﮏ ﻏﺪه ﺳﺮطﺎﻧﯽ ھﺮ روز ﮔﺴﺘﺮش ﻣﯽﯾﺎﺑﻨﺪ، ﺑﺎ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ روﺑﻪرو ﺷﻮﯾﻢ. ﻋﺎﺟﻞﺗﺮﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺑﺮای ﻣﺮدم ﺳﻮرﯾﻪ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺣﺪاﻗﻞ ﺗﺼﻤﯿﻤﺎت ﺷﻮرای اﻣﻨﯿﺖ ﺑﺮای ﺣﻔﻆ ﺟﺎن ﻣﺮدم ﻏﯿﺮﻧﻈﺎﻣﯽ ﺑﺎﻻﺧﺮه ﺑﻪ اﺟﺮا ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﻮد – زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻤﺐھﺎی
ﺑﺸﮑﻪای و ﺣﻤﻼت ﺧﻤﭙﺎره ﺑﻪ ﻣﻨﺎطﻖ ﻣﺴﮑﻮﻧﯽ ﻣﺘﻮﻗﻒ ﺷﻮد، اﻣﮑﺎن ﺗﺮدد ﮐﻤﮏ رﺳﺎﻧﺎن ﺑﻪ ھﻤﻪ ﻧﻘﺎط ﻓﺮاھﻢ ﺧﻮاھﺪ ﺷﺪ. در اﯾﻦ ﻣﻮرد ﻧﯿﺰ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺑﺨﻮﺑﯽ از ﮐﻤﮏ اﯾﺮان اﺳﺘﻔﺎده ﮐﻨﯿﻢ.
س: دﻻﯾﻞ اﺻﻠﯽ اﯾﻨﮑﻪ ﻣﺬاﮐﺮات ھﺴﺘﻪای ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﺎ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ﺑﻪﭘﺎﯾﺎن ﺑﺮﺳﺪ ﭼﻪ ﺑﻮد؟
- اﮔﺮﭼﻪ در اﺑﺘﺪای ﻣﺬاﮐﺮات ھﺮدو طﺮف ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪھﻢ ﺑﯽاﻋﺘﻤﺎد ﺑﻮدﻧﺪ و ﺗﻔﺎوت ﻧﻈﺮھﺎی ﺑﺰرﮔﯽ در ﻣﻮرد ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت ﻣﻮرد ﻣﺬاﮐﺮه وﺟﻮد داﺷﺖ. ﺗﻌﯿﯿﻦ ﮐﻨﻨﺪه اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ازﻧﻈﺮ ﺳﯿﺎﺳﯽ ﯾﮏ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﺑﺮد – ﺑﺮد اﯾﺠﺎد ﺷﺪ و اﯾﻦ ﺗﻔﺎھﻢ ﺳﯿﺎﺳﯽ در ھﺮدو طﺮف وﺟﻮد
داﺷﺖ ﮐﻪ دﺳﺖ ﯾﺎﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﺗﻮاﻓﻘﯽ ﮐﻪ ﻣﻨﺎﻓﻊ اﺳﺎﺳﯽ ھﻤﻪ را ﺣﻔﻆ ﮐﻨﺪ اﻣﮑﺎﻧﭙﺬﯾﺮ اﺳﺖ. ﺑﺮای ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﯿﻦاﻟﻤﻠﻠﯽ اﯾﻦ ﺗﻀﻤﯿﻦ ﮐﻪ اﯾﺮان در ﻣﺴﯿﺮ ﺳﺎﺧﺖ ﺑﻤﺐ ﺣﺮﮐﺖ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ و ﺑﺮای اﯾﺮان ﭘﺎﯾﺎن ﺗﺤﺮﯾﻢھﺎ و ﭼﺸﻢاﻧﺪازی ﺑﺮای ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ اﺗﻤﯽ ﻏﯿﺮﻧﻈﺎﻣﯽاش. وﻗﺘﯽ ﺗﻮاﻓﻘﯽ ﺑﻪﻧﻔﻊ ھﺮدوطﺮف اﺳﺖ، دﯾﭙﻠﻤﺎﺳﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎ آراﻣﺶ راهﺣﻞ را ﭘﯿﺪا ﮐﻨﺪ؛ ﺣﺘﯽ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ طﺮﻓﯿﻦ ﺑﻪﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺑﯽاﻋﺘﻤﺎد ﺑﺎﺷﻨﺪ ﯾﺎ ﺣﺘﯽ ﺑﻪھﻢ دﺷﻤﻨﯽ ﺑﻮرزﻧﺪ. ھﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ اﻣﯿﺪ ﻣﻦ ﺑﻪ اﯾﻦاﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺳﺎﯾﺮ ﺑﺤﺮانھﺎ در ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻧﯿﺰ ﻣﯽﺗﻮان ﻓﺎﺋﻖ آﻣﺪ. ﺑﺮای اﯾﻦ ﻣﻨﻈﻮر ﺑﯿﺶ از ھﺮ ﭼﯿﺰ ﺑﻪ دوراﻧﺪﯾﺸﯽ ﺳﯿﺎﺳﯽ، ﺷﮫﺎﻣﺖ و ھﻤﭽﻨﯿﻦ اﯾﻦ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻧﯿﺎز دارﯾﻢ ﮐﻪ ﺟﻨﮓ و ﺧﺸﻮﻧﺖ و ﺗﮑﯿﻪ ﺑﺮ راهﺣﻞ ﻧﻈﺎﻣﯽ ﺣﺘﯽ در ﺳﻮرﯾﻪ ﻗﻄﻌًﺎ ﻧﻪ ﺻﻠﺢ و ﻧﻪ ﺛﺒﺎتﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﺧﻮاھﺪ داﺷﺖ.
س: ﺑﻪﻧﻈﺮ ﺷﻤﺎ ﭼﺎﻟﺶ اﺻﻠﯽ در اﺟﺮای ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ اﺟﺮاﯾﯽ ﻣﺸﺘﺮك و ھﻤﻪﺟﺎﻧﺒﻪ در ﭼﻪ ﻣﻮاردی ﺧﻮاھﺪ ﺑﻮد و اﺻﻮﻻً آﯾﺎ ﺑﻪ رﻋﺎﯾﺖ ﺗﻮاﻓﻘﻨﺎﻣﻪ ﺗﻮﺳﻂ طﺮﻓﯿﻦ ﺧﻮﺷﺒﯿﻦ ھﺴﺘﯿﺪ؟
ﺑﺎ ﺗﻮاﻓﻘﻨﺎﻣﻪ وﯾﻦ ھﻤﻪ ﮐﺸﻮرھﺎی ﻣﺬاﮐﺮه ﮐﻨﻨﺪه، ﺑﻮﯾﮋه اﯾﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه اﻣﺮﯾﮑﺎ و اﯾﺮان، ﺛﺎﺑﺖ ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ: ﻣﺎ ﺧﻮاﺳﺖ و ﺗﻮان ﺳﯿﺎﺳﯽ اﯾﻦ را دارﯾﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺸﺎﺟﺮه ھﺴﺘﻪای ﭘﺎﯾﺎن دھﯿﻢ و ﻓﺼﻠﯽ ﺟﺪﯾﺪ در رواﺑﻂ ﮐﺸﻮرھﺎﯾﻤﺎن ﺑﮕﺸﺎﯾﯿﻢ. ﻣﻮﺿﻮع دﯾﮕﺮی ﮐﻪ ﻣﺮا ﺧﻮﺷﺒﯿﻦ ﻣﯽﮐﻨﺪ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ھﻤﻪ طﺮفھﺎ ﻧﺰدﯾﮏ ﺑﻪ دوﺳﺎل ﺑﻪ ﺑﯿﺎﻧﯿﻪ ژﻧﻮ ﭘﺎﯾﺒﻨﺪ ﻣﺎﻧﺪهاﻧﺪ. ﺻﺪاﻗﺖ ﺣﮑﻢ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ را ھﻢ ﺑﮕﻮﯾﻢ: آزﻣﻮن واﻗﻌﯽ ھﻨﻮز در ﭘﯿﺶ اﺳﺖ. ﺗﺎزه از روز ﯾﮑﺸﻨﺒﻪ ﻣﻘﺮرات اﺳﺎﺳﯽ ﺗﻮاﻓﻘﻨﺎﻣﻪ وﯾﻦ رﺳﻤًﺎ اﺟﺮاﯾﯽ ﻣﯽﺷﻮد. ﺑﻌﺪ از ﭼﻨﺪ ﻣﺎه ﮐﻪ طﺮﻓﯿﻦ ﺗﻌﮫﺪاﺗﺸﺎن را در ﻋﻤﻞ و آﺷﮑﺎرا اﺟﺮا ﮐﻨﻨﺪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺑﮕﻮﯾﯿﻢ ﮐﻪ ﺗﻮاﻓﻘﻨﺎﻣﻪ وﯾﻦ ﯾﮏ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ﺑﻮده اﺳﺖ. اﻵن ﻧﻮﺑﺖ اﯾﺮان اﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﺮوطﯽ را ﺑﺮآورده ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺮای ﻟﻐﻮ ﺗﺤﺮﯾﻢھﺎ ﻣﻮرد ﺗﻮاﻓﻖ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪاﻧﺪ.
س: ﮐﺎرﻧﺎﻣﻪ ظﺮﯾﻒ و ﺗﯿﻢ ھﺴﺘﻪای اﯾﺮان را ھﻨﮕﺎم ﻣﺬاﮐﺮات ﭼﮕﻮﻧﻪ ارزﯾﺎﺑﯽ ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ؟
- ﺟﻮاد ظﺮﯾﻒ، ﻣﺬاﮐﺮه ﮐﻨﻨﺪهای ﺳﺮﺳﺨﺖ اﺳﺖ. ﻓﺮوش ﯾﮏ اﺗﻮﻣﺒﯿﻞ دﺳﺖ دوم ﺑﻪ او ﻗﻄﻌًﺎ ﮐﺎری ﻟﺬت ﺑﺨﺶ ﻧﺨﻮاھﺪ ﺑﻮد. وﻟﯽ ﺳﺮﺳﺨﺖ ﺑﻮدن ﺑﻪ ﺗﻨﮫﺎﯾﯽ ھﻨﺮی ﻧﯿﺴﺖ و ﻣﻮﻓﻘﯿﺘﯽ ھﻢ ﺑﻪھﻤﺮاه ﻧﻤﯽآورد. دﺳﺘﺎورد وﯾﮋه ﺟﻮاد ظﺮﯾﻒ و ﺗﯿﻤﺶ اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺎ ﭘﺎﻓﺸﺎری زﯾﺎد ﻣﻨﺎﻓﻊ اﯾﺮان را ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ و در ﻋﯿﻦ ﺣﺎل ﺑﺎ ھﻤﯿﻦ ﭘﺎﻓﺸﺎری در ﺟﺴﺖوﺟﻮی ﻓﻀﺎھﺎﯾﯽ ﺑﺮای ﯾﺎﻓﺘﻦ راهﺣﻞھﺎﯾﯽ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺮای دو طﺮف ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮل ﺑﺎﺷﺪ. ﻋﺎﻣﻞ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﮐﻨﻨﺪه ﺑﺮای ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ھﻤﭽﻨﯿﻦ اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ از ﭘﺎﯾﯿﺰ 2013، ﺣﺘﯽ در ﺳﺨﺖﺗﺮﯾﻦ ﺷﺮاﯾﻂ، ﻣﺎ ھﻤﻮاره اﯾﻦ ﺑﺮداﺷﺖ را داﺷﺘﯿﻢ ﮐﻪ طﺮف ﻣﻘﺎﺑﻠﻤﺎن ﺻﺎدﻗﺎﻧﻪ ﺑﻪ دﺳﺖ ﯾﺎﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﺗﻮاﻓﻖ ﻋﻼﻗﻪﻣﻨﺪ اﺳﺖ.
س: آﻟﻤﺎن در ﺟﺮﯾﺎن ﻣﺬاﮐﺮات ھﺴﺘﻪای ﻧﻘﺸﯽ ﻣﺆﺛﺮ در ﮐﺎھﺶ اﺧﺘﻼف ﻧﻈﺮھﺎ و ﭘﺎﯾﺎن ﻣﻮﻓﻘﯿﺖآﻣﯿﺰ ﺗﻮاﻓﻘﻨﺎﻣﻪ داﺷﺖ. ﺷﻤﺎ ﺑﻪﻋﻨﻮان ﺷﺨﺼﯿﺘﯽ ﮐﻪ در ﺑﺨﺶ ﻋﻤﺪهای از ﻣﺬاﮐﺮات ﺣﻀﻮر داﺷﺘﻪاﯾﺪ، ﺳﺨﺖﺗﺮﯾﻦ ﻟﺤﻈﺎﺗﯽ را ﮐﻪ ﻣﺬاﮐﺮه ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن ﺑﺎ آن
روﺑﻪرو ﺑﻮده و ﺧﻄﺮ ﺷﮑﺴﺖ ﻣﺬاﮐﺮات راﺗﮫﺪﯾﺪ ﻣﯽﮐﺮد، ﭼﻪ ﻣﻘﻄﻌﯽ ﻣﯽداﻧﯿﺪ؟
- اﻋﺘﻤﺎد، ﯾﮏﺷﺒﻪ ﺣﺎﺻﻞ ﻧﻤﯽﺷﻮد. اﯾﻦ اﻣﺮ ﻧﯿﺎز ﺑﻪ زﻣﺎن دارد. ﻣﺎ ھﻔﺘﻪھﺎ در ژﻧﻮ، ﻟﻮزان، وﯾﻦ و ﺳﺎﯾﺮ ﻣﺤﻞھﺎ ﺑﺎھﻢ ﻧﺸﺴﺘﯿﻢ و اﻏﻠﺐ ﺷﺐھﺎی طﻮﻻﻧﯽ ﺑﻪ ﺗﺒﺎدل دﯾﺪﮔﺎهھﺎﯾﻤﺎن ﭘﺮداﺧﺘﯿﻢ. ھﻤﺎنطﻮر ﮐﻪ ﻣﯽداﻧﯿﺪ در اﯾﻦ ﻣﺬاﮐﺮات رﮐﻮردھﺎﯾﯽ ھﻢ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺷﺪ. ﭘﻨﮫﺎن ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﯾﺎﻓﺘﻦ راهﺣﻠﯽ ﺑﺮای ﻏﻨﯽﺳﺎزی اوراﻧﯿﻮم ﺣﺎﺻﻞ ﻣﺬاﮐﺮاﺗﯽ ﺳﺨﺖ و ﻣﺸﮑﻞ ﺑﻮد. ھﻤﯿﻦ ﻣﻮﺿﻮع در ﻣﻮرد ﺗﻮاﻓﻖ در ﻣﻮرد اﻗﺪاﻣﺎت ﺷﻔﺎف ﺳﺎز ھﻢ ﺻﺎدق اﺳﺖ – ﺑﺎﻻﺧﺮه ھﻤﻪ ﺗﻌﮫﺪات ﺗﻮاﻓﻘﻨﺎﻣﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ ﮐﻨﺘﺮل داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ. اﯾﻨﮫﺎ دو ﻣﻮﺿﻮﻋﯽ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ در ﻣﻮرد آﻧﮫﺎ در «ﻟﻮزان» ﺳﺎﻋﺎت زﯾﺎدی ﺑﺮای
ﯾﺎﻓﺘﻦ راهﺣﻞ ﺗﻼش ﮐﺮدﯾﻢ. وﻟﯽ ﻣﻮﻓﻖ ﺷﺪﯾﻢ راهﺣﻠﯽ ﺑﯿﺎﺑﯿﻢ ﮐﻪ ﺑﺮای ھﻤﻪ ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻨﯽ و ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺤﻤﻞ ﺑﺎﺷﺪ.
اول*1008