احتمال ابتلا به ديابت در آسيايي ها بيشتر است

به گزارش روز يكشنبه گروه علمي ايرنا از سازمان بهداشت جهاني، اين گزارش نشان مي دهد ميزان ابتلا به بيماري ديابت در جهان با سرعت درحال افزايش است و اين ميزان در كشورهاي درحال توسعه بيش از ساير كشورها است چراكه ساكنان اين كشورها به رژيم غذايي مملو از قند و نشاسته روي آورده‌اند كه سال ها است كشورهاي غني را دچار مشكل كرده است.
همچنين ساكنان كشورهاي آسيايي و به خصوص جنوب آسيا بيشتر از سايرين در برابر اين بيماري آسيب‌پذير هستند.
انباشت چربي در ناحيه شكم و داخل كبد يكي از عوامل اصلي ابتلا به ديابت براي مردم اين بخش از جهان به شمار مي رود.
چربي بافت‌هاي بدن را در برابر انسولين (هورمون مسئول تنظيم قندخون) مقاوم مي‌كند. بنابراين گلوكز در خون انباشته مي‌شود و زمينه را براي ابتلا به ديابت نوع دو فراهم مي‌كند.
بر اساس برخي تحقيقات پزشكي، آسيايي‌ها و به خصوص مردمان جنوب آسيا علاوه بر انباشت چربي در ناحيه شكم و كمر، در مجموع ماهيچه كمتري دارند و اين مقاوم شدن بافت‌هاي بدن به انسولين را افزايش مي‌دهد.
علاوه بر اين، زنان آسيايي بيشتر در معرض خطر ابتلا به ديابت دوران بارداري هستند كه ممكن است احتمال ابتلاي فرزندان آنها به ديابت نوع دو را در دوران بلوغ افزايش دهد.
به همين خاطر علاوه بر پنج شاخص تاريخچه سلامتي خانواده، سيگار، الكل، ورزش و فعاليت جسمي و ميزان استرس، دور كمر براي مردان آسيايي حداكثر 90 و براي زنان حداكثر 80 سانتي متر، در ابتلا به ديابت بسيار مهم است.
پروفسور چاندريكا ويجيارانته مدير يك مركز پيشگيري از ديابت در سريلانكا مي‌گويد: مردمان جنوب آسيا ويژگي خاصي دارند كه اصطلاحا به آن صرفه جو (فنوتيپ) گفته مي شود كه باعث ذخيره انرژي به شكل چربي در بدن آنها مي شود و امروزه با توجه به رواج گسترده مصرف موادغذايي ناسالم ذخيره انرژي در آنها بسيار زياد است.
به اعتقاد وي، شاخص توده بدني كه بر اساس آن افراد به گروه‌هاي معمولي، داراي اضافه وزن يا چاق تقسيم‌بندي مي‌شوند بايد با خصوصيات بدني ويژه آسيايي ها انطباق داده شود؛ به عنوان نمونه براي يك فرد اروپايي شاخص توده بدني بين 25 تا 30 اضافه وزن تلقي مي‌شود اما براي آسيايي ها اين شاخص بايد 23 تا 25 درنظرگرفته شود.
به گفته ويجيارانته، شكر و شيريني تنها عامل ديابت نيست و نشاسته نيز تاثير زيادي در بروز اين بيماري دارد و در اين ميان يكي از اصلي‌ترين موادغذايي مردم آسيا يعني برنج اهميت خود را نشان مي‌دهد.
چايا راناسينگ متخصص تغذيه مي‌گويد: بهتر است برنج سرخ و قهوه‌اي بخوريم زيرا برنج سفيد، سبوس و الياف خود را از دست داده و هضم آن سريعتر است و چون كمتر سير مي‌كند بيشتر خورده مي شود و خيلي سريع در خون به قند تبديل مي‌شود.
طبق اعلام سازمان بهداشت جهاني، حدود 350 ميليون نفر از مردم جهان به ديابت نوع دو مبتلا هستند كه طي دو دهه آينده اين رقم به نيم ميليارد نفر افزايش خواهد يافت. اين براي آسيايي‌ ها يك زنگ خطر جدي است.
از چين با حدود 109 ميليون مبتلا به ديابت يعني معادل 10 درصد جمعيت اين كشور، به عنوان مركز ديابت جهان نام برده مي‌شود.
در هند حدود 69 ميليون، معادل 9 درصد جمعيت اين كشور به اين بيماري مبتلا هستند. البته در هند بررسي‌هاي كافي صورت نمي‌گيرد و ممكن است رقم مبتلايان بيشتر از اين باشد. در سريلانكا نيز 10 درصد جمعيت ديابت دارند و 10 درصد ديگر علائم اوليه ابتلا به آن را نشان مي‌دهند.
طبق آمارهاي سازمان بهداشت جهاني كه مربوط به 10 سال پيش است، بيش از يك چهارم جمعيت سريلانكا اضافه وزن دارند و به خاطر كمبود مصرف ميوه و سبزي در رژيم غذايي، احتمال ابتلا به بيماري ديابت در اين كشور بسيار بالا است.
پزشكان در سريلانكا مي‌گويند تا 10 سال پيش ديابت نوع دو فقط در افراد ميانسال و مسن ديده مي‌شد اما امروزه افراد بيست و چند ساله و حتي نوجوانان نيز به اين بيماري مبتلا مي‌شوند. دليل آن مصرف بالاي برنج و نشاسته هاي سرخ شده مانند سمبوسه است. خدمات درماني اين كشور براي معالجه تعداد روزافزون اين بيماران با مشكل روبرو شده است.
امروزه بيماران مبتلا به بيماري‌هاي غيرعفوني مانند ديابت، آسم و سرطان 90 درصد خدمات بخش درماني را به خود اختصاص مي‌دهند.

*** ديابت چيست؟
ديابت بيماري مزمني است كه دليل آن ناتواني پانكراس (لوزالمعده) در توليد انسولين كافي و يا ناتواني بدن در مصرف انسولين توليد شده است. اين وضعيت باعث مي شود كه گلوكز زيادي در خون جمع شود.
ويژگي ديابت نوع يك توليد ناكافي انسولين است و دليل ابتلا به ديابت نوع دو ناتواني بدن در مصرف انسولين توليدشده و در نتيجه اضافه وزن و عدم تحرك جسمي است.
علمي**1354**1834