به گزارش روز یكشنبه گروه علمی ایرنا از پایگاه اینترنتی ساینس نیوز، پیتر هاوسر روانشناس عصبی و عضو موسسه فناوری روچستر در نیویورك كه خود ناشنوا است، در نشست سالانه انجمن پیشرفت علم آمریكا گفت: بیشتر كودكان ناشنوا در خانواده های شنوا به دنیا می آیند و اغلب والدین شنوا با كودكان تازه متولد شده و ناشنوای خود با زبان اشاره صحبت نمی كنند. در نتیجه، این كودكان چندان در معرض زبان اشاره قرار نمی گیرند و فراگیری این زبان در آنها به تاخیر می افتد.
تحقیق هاوسر نشان می دهد كه این كمبود نه تنها سیر عادی تكامل زبان بلكه سایر جنبه های عملكرد ذهنی را نیز مختل می كند.
هاوسر و همكارانش عملكرد اجرایی -- تلاش سطح بالا ذهنی كه شامل كنترل توجه، انگیزه ها و احساسات است -- مغز را در 115 كودك ناشنوا مطالعه كردند؛ محققان از این كودكان خواستند كه خطوطی را در میان مجموعه ای از دایره ها و اعداد ترتیبی بكشند، اما نباید دایره های هم رنگ را به یكدیگر وصل كنند.
براساس یافته این تحقیق، رسم خطوط مورد نظر توسط كودكانی كه تا حدود سه سالگی زبان اشاره را فرا نگرفته بودند، در مقایسه با كودكانی كه از بدو تولد در معرض این زبان قرار گرفته بودند، حدود 17 ثانیه بیشتر طول كشید.
آزمایش های مشابه روی 40 بزرگسال نیز نشان داد كه سرعت عمل افرادی كه زبان اشاره را از اوان كودكی فرا گرفته بودند، 23 ثانیه بیشتر از افرادی بود كه زبان اشاره را دیرتر فرا گرفته بودند.
جنی سینگلتون روانشناس و كارشناس زبان كودك از موسسه فناوری جورجیا در آتلانتا معتقد است كه این نتایج تداوم تاثیر فراگیری زبان اشاره از اوان كودكی تا دوران بزرگسالی را نشان می دهد.
سینگلتون با استناد به آزمایش جداگانه ای كه روی دانش آموزان ناشنوا انجام داده بود، گفت: كودكانی كه زبان اشاره را دیر فرا گرفته باشند، به راهنمایی مجدد بیشتری برای دنبال كردن مكالمات به زبان اشاره نیاز دارند و بر این اساس، خانواده كودكان ناشنوایی كه كاشت حلزونی یا سمعك دریافت می كنند، لزوما نباید تلاش ها برای آموزش زبان اشاره را رها كنند زیرا اگر كشت كاشت حلزونی موفقیت آمیز نباشد، در آن صورت این اطمینان وجود خواهد داشت كه زبانی برای استفاده در اختیار دارند.
علمی**2038**2017
تهران- ایرنا- محققان می گویند عملكرد مغزی در كودكان ناشنوایی كه علائم زبان اشاره را از اوایل دوران كودكی فرا می گیرند، افزایش می یابد.