مروري بر زندگي محمدعلي كلي، اسطوره بوكس جهان

به گزارش ايرنا، دنياي بوكس قهرمانان بسياري را به خود ديد اما بي ترديد محمدعلي كلي تاثيري ماندگار و فراتر از يك بوكسور مشهور بر اذهان مردم جهان گذاشت .
كلي تنها يك قهرمان نبود او براي بسياري از مردم جهان نماد مبارزه عليه تبعيض نژادي، جنگ ، ظلم و فقر بود .
محمدعلي خالق اسطوره اي ترين لحظات رينگ بوكس بود. اخلاق كاري ، تكنيك انقلابي و جسارت و بي باكي اش در ايستادگي بر سر باورها و عقايدش از دلايل تبديل شدن وي به يك اسطوره است.
بوكس تنها يكي از جنبه هاي شگفت انگيز زندگي محمدعلي بود. داستان او در داخل و خارج از رينگ خاص و كم نظير است؛ زماني كه كلي مسابقه داشت در بسياري از كشورها خيابان ها خلوت مي شد و مردم براي تماشاي مبارزاتش مقابل تلويزيون مي نشستند و از حركات ماهرانه و زيباي او لذت مي بردند.
او مبارزه را از سن 12 سالگي آغاز كرد؛ آنگاه كه به جاي گريستن در هنگام دزديده شدن دوچرخه اش نزد جو مارتين پليس محل كه يك مربي بوكس نيز بود، رفت و سرقت را گزارش كرد.
اين گونه بود كه مارتين به او پيشنهاد فراگيري مبارزه كرد و او نيز پذيرفت و چنان تلاش كرد كه تا زمان رفتن به دبيرستان موفق به كسب شش عنوان شد .
كلي سال 1964 عنوان قهرماني سنگين وزن جهان را با پيروزي بر سوني ليستون بدست آورد. مدت كوتاهي بعد به اسلام گرويد و نامش را به محمدعلي تغيير داد. در سال 1967 ، سه سال پس از قهرماني حاضر به پيوستن به ارتش نشد و مخالفت خود با مداخله امريكا در جنگ ويتنام را اعلام كرد. اين مساله موجب دستگيري وي و باز پس گيري عناوين قهرماني اش شد.
اين مقاومت و از خودگذشتگي بود كه موجب شد سال ها بعد، سازمان ملل او را به عنوان سفير صلح و دوستي انتخاب كند.
دادگاه محمدعلي را به جرم فرار از خدمت زير پرچم به پنج سال زندان محكوم كرده بود ولي با پرداخت مبلغ ضمانت به زندان نرفت. او دوران محروميت را با شركت در مجامع سياسي، شركت در برنامه‌هاي تلويزيوني و سخنراني در دانشگاه‌ها سپري كرد.
در سال 1970 پس از سپري كردن دوران محروميت خود بار ديگر جواز بوكس خود را دريافت كرد، اما به علت وقفه‌اي چند ساله در ورزش حرفه‌اي عنوان قهرماني سال 1971 را در مبارزه‌اي با جو فريزر از دست داد.
محمدعلي سال 1975 ، فريزر را در مانيلِ فيليپين شكست داد. اين مسابقه يكي از جنجالي‌ترين مسابقات بوكس دنيا بود و پس از 14 راند، ادي فاچ مربي فريزر مانع او از ادامه مسابقه شد و دست كلي به عنوان پيروز ميدان بالا رفت، مجله رينگ اين مبارزه را « مبارزه منتخب سال » ناميد.
سال 1978 بار ديگر عنوان قهرماني را كه در 1976 از دست داده بود با غلبه بر لئون اسپينكس كه تنها هشت بازي حرفه‌اي داشت، به دست آورد و براي سومين بار قهرمان سنگين وزن دنيا لقب گرفت.
محمدعلي سال 1979 با دنياي پر هيجان رينگ بوكس خداحافظي كرد. اگرچه طي دو سال پس از آن مسابقاتي هم انجام داد ولي در آخرين مسابقه خود برابر ترور بربيك كه 12 سال از او جوانتر بود، شكست خورد و پس از اين شكست در سال 1981 با ركورد 56 پيروزي ، 37 ناك اوت و پنج شكست به طور كامل از بوكس كناره گيري كرد.
بزرگترين بوكسور سنگين وزن جهان يكي از شناخته شده ترين چهره هاي ورزشي 100سال اخير ، مهمترين ورزشكار و چهره ورزشي قرن القابي است كه رسانه ها به وي داده بودند. او چندين كتاب پرفروش در مورد دوره ورزشي اش نوشته كه براي مثال مي توان از كتاب بسيار پر فروش روح يك شاپرك و داستان خود من نام برد.
يكي از ويژگي هاي مهم او سخناني بود كه قبل از مبارزاتش در مورد حريف مي گفت و تمركز حريف را از بين مي برد. در زماني كه بسياري از بوكسورها اجازه مي دادند كه مديرشان به جايشان سخن بگويد، محمدعلي با الهام از جورج واگنر كشتي گير حرفه اي كنترل بيشتر مصاحبه هاي مطبوعاتي اش را به دست گرفت و آزادانه در مورد مسائل غير مرتبط با بوكس سخن گفت .
جويس كارلوس اوتس نويسنده در مورد كلي مي گويد او از معدود ورزشكاراني است كه تعريف خاص خود را از شهرت عمومي ارائه كرد .
او همچنين در چند فيلم از جمله فيلم داستان زندگي من ساخته شده از روي زندگي اش، نقش آفريني و همچنين تعدادي آهنگ ارائه كرد.
كلي تا همين اواخر نيز از فعاليت هاي سياسي دست نكشيد و ماه دسامبر گذشته طي بيانيه اي از دونالد ترامپ، نامزد جمهوري‌ خواهان در انتخابات رياست جمهوري به علت اظهاراتش در مورد ممنوع الورود كردن مسلمانان به آمريكا انتقاد كرد.
باراك اوباما از محمدعلي بعنوان مردي ياد كرد كه باور داشت موفقيت واقعي زماني است كه بعد از هر بار افتادن دوباره به پا خيزي.
محمدعلي كلي اسطوره ورزش سرانجام پس از سال ها مبارزه در 74 سالگي درگذشت ، اما همچنان به عنوان يك اسطوره در ذهن مردم باقي خواهد ماند.
6030/2007