اسناد «دانشگاه تهران» نقطه امید چین برای اثبات مالكیت بر دریای جنوبی

به گزارش ایرنا، انتظار می رود رای دادگاه لاهه در ماه جاری میلادی پس از دریافت شكایت فیلیپین از چین در سال 2013 میلادی صادر شود.
به همین سبب محققان و كارشناسان چینی نه تنها در داخل بلكه در خارج از كشور نیز در حال جمع آوری هر سند و نقشه ای هستند كه ادعای مالكیت چین بر نزدیك به 80 درصد از دریای جنوبی از دیرباز را مورد تایید قرار دهد.
این كشور در همین ارتباط و از مدتها قبل، ارتباطات گسترده ای با كشورهای مختلف دنیا از آسیا و خاورمیانه گرفته تا آفریقا و اروپای شرقی برای اثبات ادعای مالكیت خود بر مناطق گسترده ای از دریای جنوبی برقرار كرده بود.
سرویس «خبری چین» گزارش كرده است كه دانشگاه تهران نقطه امیدی برای محققان چینی از دانشگاه «یون نن» است چرا كه آنان در دانشگاه تهران با همكاری طرف های ایرانی نقشه هایی در باره این منطقه یافته اند.
بنابراین گزارش، این پژوهشگران توانسته اند بر روی 50 نقشه مربوط به قرون دهم و هفدهم كه به زبان های انگلیسی و چینی نیز ترجمه شده است، در دانشگاه تهران دسترسی پیدا كنند.
«یایو جیده» رئیس این تیم پژوهشی می گوید: توانستیم به اسناد مهمی دست پیدا كنیم. بر روی این نقشه در بسیاری موارد به دریای جنوبی به عنوان دریای چین و یا خلیج چین اشاره شده و علائم و برچسب هایی هم وجود دارد كه به آنها جزایر چین نام داده شده است.
وی گفت كه یافتن نقشه ها در ایران ثابت می كند كه طرف های ثالث نیز اطلاق نام هایی از این دست را در این منطقه قائل بوده اند و در درست بودن و صحت نقشه ها هیچ تردیدی وجود ندارد.
«لو كانگ» سخنگوی وزارت خارجه چین نیز در تازه ترین مصاحبه مطبوعاتی خود اعلام كرد كه نزدیك به 60 كشور دنیا از مواضع چین در این دریا حمایت می كنند.
روزنامه «ساوت چاینا» از هنگ كنگ هم نوشته است كه احتمال اینكه رای به نفع فیلیپین صادر شود، وجود دارد اما چین پیشتر گفته است هیچ رایی را در این مورد قبول نخواهد كرد.
دریای جنوب چین، دریایی حاشیه ای است كه بخشی از اقیانوس آرام به شمار می آید و ناحیه ای در حدود 3.5 میلیون كیلومتر مربع از سنگاپور تا تنگه تایوان را در بر می گیرد. این دریا پس از پنج اقیانوس جهان، بزرگترین ناحیه دریایی جهان محسوب می شود.
در این دریا همچنین، بالغ بر صدها جزیره وجود دارد كه در مجموع یك مجمع الجزایر را تشكیل می دهند. این جزیره ها هر چند عمدتا خالی از سكنه هستند ولی بدلیل وجود منابع نفت و گاز در نزدیكی این جزیرها (بویژه جزایر اسپرتلی و پاراسل) و عبور و مرور یك سوم خطوط كشتیرانی دنیا از این آبراه، كشورهای حاشیه این دریا همگی ادعای تملك بر بخشی از این دریا و جزایر آن را دارند.
به جز چین كه مدعی مالكیت بر كل دریای جنوبی چین است، ویتنام، فیلیپین، مالزی، تایوان و برونئی نیز ادعای مالكیت بخش‌هایی از این دریا را دارند.
آساق**231**1597