به گزارش ایرنا، تقریبا اواخر آذرماه سال گذشته بود كه غلامرضا نجفی عضو سابق تیم ملی فوتبال هفت نفره كشورمان با حضور در دفتر ایرنا مركز كرمانشاه از سختی زندگیش گفت و اینكه برای كسب لقمه ای نان حلال مجبور به انجام كارهایی طاقت فرساست.
فوتبالیستی كه پس از كنار گذاشتن دنیای قهرمانی با وجود كسب افتخارات متعدد كه مدال برنز پارالمپیك 2008 پكن، مدال نقره مسابقات جهانی برزیل در سال 2007، مدال برنز مسابقات جهانی هلند در سال 2009، مدال برنز مسابقات جهانی آمریكا در سال 2005 و مدال طلای مسابقات آسیایی مالزی در سال 2006 تنها بخشی از آن هاست، مورد بی مهری قرار گرفت.
این فوتبالیست معلول كرمانشاهی و عضو سابق تیم ملی فوتبال هفت نفره كشورمان كه 33 بهار از عمرش را پشت سرگذاشته امروز با داشتن دو فرزند آنچنان در مشكلات غوطه ور و اسیر فراموشی شده كه تصمیم به حراج مدال هایی گرفته كه بهترین سال های زندگیش را برای كسب آن ها تلاش كرده است.
و اینجا برای فوتبالیست با اراده كرمانشاهی آخر خط است، جایی كه وی را مجبور كرده برای سیركردن شكم زن و بچه هایش و بیرون آمدن از زیر دین پدری كه هنوز هم بیشتر هزینه های زندگیش را تقبل می كند چوب حراج به مدال های قهرمانیش كه به گفته خود عمر و جوانیش را برای آن ها گذاشته، بزند.
* امیدی كه در حال كمرنگ شدن است
غلامرضا نجفی روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا از زندگی خود گفت و اینكه پس از مدت ها تلاش برای یافتن كاری و داشتن درآمدی خسته تر از قبل، امیدش به آینده در حال كمرنگ شدن است.
وی در ابتدا با بیان اینكه پس از بازنشستگی از دنیای قهرمانی فوتبال هیچ سرپناه و درآمدی ندارد، گفت: اكنون همراه با همسر و 2 فرزند كوچك خود در اتاقی كه پدرش به وی داده روزگار می گذارند و تا مدت ها مجبور بودم برای سیر كردن شكم زن و بچه هایم با پای معلول كارگری كنم.
نجفی خاطرنشان كرد: مدت ها همراه با یكی از دوستانم و در قالب شركت های خدماتی در ساختمان های مسكونی و تجاری كار نظافت را انجام می دادیم تا از این طریق پولی برای سیر كردن شكم زن و بچه هایمان به دست آورم.
عضو سابق تیم ملی فوتبال هفت نفره ایران با بیان اینكه كار كردن هرگز برایش عیب و عار نبوده و هر كاری كه درآمدش مشروع و حلال باشد را انجام می دهد، خاطرنشان كرد: مشكلی با طی كشیدن راهروها و پله های خانه مردم نداشتم و این كار سخت و طاقت فرسا را با وجود معلولیتی كه داشتم انجام می دادم اما الان مدتی است كه این شغل را نیز از دست داده و كاملا بیكار شده ام.
وی كه به گفته خود سابقه 10 سال حضور در تیم ملی فوتبال هفت نفره كشورمان را داراست، گفت: تا زمانی كه در تیم ملی فوتبال هفت نفره حضور داشتم به وضعیتم توجه می شد و مشكل خاصی نداشتم اما مشكلاتم دقیقا از زمانی آغاز شد كه از تیم ملی كنار رفتم و پس از آن كسی سراغی از من نگرفت.
* تلاشم برای پیدا كردن شغل بی فایده بوده است
نجفی در ادامه از بی فایده بودن جستجوی خود برای یافتن شغل سخن گفت و افزود: از آن روزی كه برای اولین بار در ایرنا قصه پرغصه زندگی خود را رسانه ای كردم در به در به دنبال شغل بوده ام و بارها نیز به استانداری، سازمان بهزیستی، شهرداری و اداره كل ورزش و جوانان مراجعه كرده ام ولی متاسفانه هیچ جوابی نگرفتم.
وی با بیان اینكه حتی نامه نیز از دفتر ریاست جمهوری، رئیس مجلس، سازمان بهزیستی كل كشور، وزارت ورزش و جوانان را برای پیگری توسط مسئولان استانی دریافت كرده است، گفت: متاسفانه هیچ كدام از این نامه ها نیز موثر واقع نشده و هیچ تغییری در شرایط من حاصل نشده است.
این ملی پوش سابق فوتبال همچنین به ارسال نامه ای از سوی اداره كل ورزش و جوانان استان كرمانشاه برای استانداری كه در آن اسامی 26 نفر از قهرمانان ورزشی استان كه سابقه كسب مدال های المپیك و پارالمپیك، جهانی و آسیایی و پارآسیایی را داشتند اشاره و اظهار كرد: در آن نامه خواسته شده بود این افراد كه من هم یكی از آن ها بودم در بخش های دولتی و عمومی غیردولتی جذب و مشغول به كار شویم اما متاسفانه هیچ اتفاقی نیفتاد.
نجفی یادآور شد: در مجلس گذشته نیز قانونی تصویب شد كه طی آن مدال آوران المپیك و پارالمپیك به استخدام سازمان ها و شركت ها در آیند كه متاسفانه این قانون در كرمانشاه و در خصوص بنده كه دارای مدال برنز پارالمپیك 2008 پكن هستم اتفاق نیفتاد.
وی گفت: با تمام این شرایط تحصیل خود را نیز ادامه داده و از دانشگاه آزاداسلامی مدرك كارشناسی مدیریت بازرگانی را نیز اخذ كرده ام.
* تنها درآمدم حقوق 145 هزار تومانی صندوق حمایت از قهرمانان ملی است
نجفی با بیان اینكه از حمایت مسئولان ورزشی و غیرورزشی استان مایوس شده و دیگر امیدی به كمك آن ها ندارد، گفت: تنها درآمدم دریافت حقوق 145 هزار تومانی است كه از طریق صندوق حمایت از قهرمانان ملی پرداخت می شود كه البته در سال جدید هنوز هیچ مبلغی به من داده نشده است.
وی گفت: تا زمانی كه در اوج بودیم و افتخار كسب می كردیم برایمان هورا می كشیدند و كف می زدند اما الان كه به دلیل یكسری مسایل از حضور در مسابقه ها بازمانده و تیم ملی تعطیل شده است هیچ كس كوچكترین سراغی از ما نمی گیرد و این بیشتر از هر چیز دیگری دل ما را به درد می آورد.
* فروش مدال ها برای سیركردن شكم زن و بچه هایم
ملی پوش سابق فوتبال ایران با بیان اینكه دیگر دارد به آخر خط می رسد، از تصمیمش برای فروش مدال های ارزشمندی سخن گفت كه برای كسب هركدام آن ها ماه ها تلاش كرده و از خانواده دور بوده است.
نجفی در این خصوص می گوید: به دلیل شرایط نامناسبی كه دارم تصمیم گرفته ام مدال های قهرمانی خود را كه حاصل 10 سال حضور در سطح اول فوتبال معلولان جهان بود را به حراج بگذارم.
وی گفت: در این مدت نزدیك به 40 مدال قهرمانی كسب كرده ام كه مهمترین آن ها مدال برنز پارالمپیك 2008 پكن، مدال نقره مسابقات جهانی برزیل در سال 2007، مدال برنز مسابقات جهانی هلند در سال 2009، مدال برنز مسابقات جهانی آمریكا در سال 2005 و مدال طلای مسابقات آسیایی مالزی در سال 2006 هستند.
نجفی در ادامه به نكات تلخ و قابل تاملی در خصوص زندگی شخصی خود و سختی كه همسر و فرزندان خردسالش تحمل می كنند نیز اشاره كرد اما خواست تا رسانه ای نشوند.
مسعود اسماعیلی خبرنگار ایرنا كرمانشاه
7458/8066/ 1539
كرمانشاه- ایرنا- در میان قهرمانان ورزشی ما كسانی هستند كه خارج از دنیای قهرمانی، كوهی از مشكلات پیش رویشان قرار دارد، افرادی كه بعد از سال ها افتخارآفرینی برای تیم ملی امروز مجبورند به دلیل فقر و نداری چوب حراج به گنجینه افتخاراتشان بزنند.