۲۴ مهر ۱۳۹۵، ۱۴:۲۴
کد خبر: 82267261
T T
۰ نفر

نديدن، فرصتي براي ديده شدن

۲۴ مهر ۱۳۹۵، ۱۴:۲۴
کد خبر: 82267261
نديدن، فرصتي براي ديده شدن

ايلام - ايرنا - داشتن گوش براي شنيدن، 2 پا براي راه رفتن و زباني براي سخن گفتن ضروري ترين نيازهاي هر انسان است كه به شدت به آن وابسته است تا زندگيش روال عادي را در روزگار سپري كند.

اما در ميان اين همه نياز، ديدن از ساير نيازها ضروري تر بوده و هر انسان به 2 چشم نياز دارد تا با آنها همه جا را ببيند و از زيبايي هاي خالق هستي لذت ببرد.
اما هستند افرادي كه از همان ابتداي زندگي تمام زيبايي هاي دنيا را تاريك مي بينند و تمام لذت هاي دنيايي در يك تصوير سياه برايشان خلاصه شده است.
15 اكتبر و 24 مهرماه روزي به نام عصاي سفيد و نابينايان نام گرفته كه نه آبي آسمان، نه طبيعت سبز و زيبا و نه جنگل و دشت را مي بينند و آن را در تاريكي تجسم مي كنند.
روزي براي كساني كه با كوله باري از مشكلات از اشتغال گرفته تا ازدواج مواجه هستند و برخي مواقع نيز بخاطر نديده شدن در جامعه گاهي به انزوا مي روند.
اما در اين ميان هستند افرادي كه با اراده اي كه دارند معلوليت را فرصتي براي ديده شدن در جامعه و پيشرفت و ترقي مي دانند.
فرامرز الفتي يكي از اين معلولان است كه مادرزادي نيمه بينا بدنيا آمده و بجاي منزوي شدن با اراده اي كه داشته تحصيلش را ادامه داده و اكنون با مدرك كارشناسي ارشد علوم اجتماعي كارمند رسمي يكي از ادارات دولتي استان ايلام است.
متولد سال 56 است و سومين فرزند خانواده، تمام هشت خواهر و برادر ديگرش سالم هستند ولي او مادرزادي نيمه بينا بدنيا آمده است.
او مي گويد: در دوران كودكي خيلي پر جنب و جوش بودم و بخاطر همين، نيمه بينايي ام مانع حضور و محدوديتم با دوستان و اعضا خانواده ام نشده بود ولي به علت عدم كافي آگاهي خانواده كه گمان مي كردند بخاطر معلوليتم امكان تحصيل برايم فراهم نيست تا 11 سالگي به مدرسه نرفتم.
سال 67 بود كه به مدرسه عادي رفتم چون ايلام در آن دوران فاقد مدرسه استثنايي بود، بعد از پايان دوره راهنمايي به همراه تعدادي از دوستانم كه همگي نيمه نابينا بوديم براي ادامه تحصيلم به تهران رفتم و در همانجا تا مقطع كارشناسي ارشد رشته علوم اجتماعي تحصيلم را ادامه دادم.
الفتي گفت: بعد از اينكه فارغ التحصيل شدم در استخدامي استانداري با استفاده از سهميه سه درصدي كه بايد به معلولان اختصاص يابد در آزمون پذيرفته شدم و اكنون نيز كارشناس دفتر امور روستايي حوزه عمراني استانداري ايلام هستم.
وي گفت: در كنار تحصيل به ورزش دو و ميداني و جودو نيز پرداخته ام و صاحب چند عنوان قهرماني در سطح كشور شده ام.
وي كه رئيس انجمن نابينايان استان ايلام و مسئول هيات ورزش هاي نابينايان ايلام است، مي گويد: اگرچه فضاي جامعه براي پذيرش معلولان از جمله نابينايان در سال هاي اخير بهتر شده ولي بازهم برخي مواقع برخوردها، ديدگاه نامناسب برخي افراد و عدم حمايت كافي از سوي ادارات موجب گوشه گيري اين افراد مي شود.
وي اضافه كرد: از طرفي قانون جامع حمايت از حقوق معلولان هنوز بطور كامل در كشور اجرايي نشده كه در صورت تحقق كامل آن تحول گسترده اي در زمينه اشتغال، مناسب سازي فضاهاي عمومي ، مسكن و درمان معلولان از جمل نابينايان بوجود خواهد آمد.
وي در خصوص فعاليت انجمن حمايت از نابينايان توضيح داد: اين انجمن سال 75 تاسيس شده كه از سال 85 مسئوليت آنرا به عهده گرفته ام ولي به علت محدوديت هاي اعتباري امكان ارايه خدمات گسترده به اعضا وجود ندارد.
الفتي كه مسئوليت هيات ورزش هاي نابينايان را بر عهده دارد، تعداد كل نابينايان استان را نزديك به يك هزار و 700 نفر عنوان كرد و گفت: از اين تعداد 120 نفر در هيات ورزش هاي نابينايان عضويت داشته و در رشته هاي دو و ميداني، شطرنج، جودو و پاورليفتينگ فعاليت مي كنند.
وي با گلايه از عدم حمايت تربيت بدني براي اختصاص سالن به اين هيات گفت: علاوه بر اين اعتبار مورد نياز نيز به اين هيات اختصاص نمي يابد تا برنامه هاي ورزشي گسترده را براي اعضا اجرا كند.
وي خواستار حمايت بيشتر مسئولان و دستگاه هاي ذيربط براي ارايه خدمات به نابينايان و رفع مشكلات آنها شد تا فرصتي براي اين افراد فراهم شود تا بيشتر در جامعه حضور يابند و مطرح شوند.
خبرنگار: آزاده خرم ** انتشار دهنده: غلامرضا مالك زاده
7171/6034 / 1876
۰ نفر