هدف گرفتن وضع اقتصادي آمريكا، ترفند انتخاباتي ترامپ

اين روزنامه نزديك به دمكرات هاي آمريكا در سرمقاله ديروز (جمعه) خود افزود:
'دونالد ترامپ' واقعيتي متفاوت و هولناك از وضع اقتصاد آمريكا به تصوير مي كشد و مدعيست ركودي كه از پايان سال 2007 شروع شد هنوز هم ادامه دارد.
اما واقعيت چيز ديگري است.
دوران احياي اقتصادي كه از نيمه سال 2009 آغاز شد، هر چند كامل و بي عيب و نقص هم نبود، اما بطور يكنواخت اشتغال زايي كرد و دستمزدها را بالا برد. از اوائل سال 2010 تعداد 15.2 ميليون شغل جديد ايجاد شده است. نرخ بيكاري 4.9درصدي نصف نرخ بيكاري در عمق دوران ركود در سال 2009 است.
وزارت كار در روز جمعه گزارش ماهانه خود را از وضع اشتغال كشور اعلام كرد، كه طبق آن ميانگين دستمزد ساعتي از اكتبر پارسال تا اكتبر امسال 2.8 درصد رشد داشته و به 25.92 دلار رسيده است كه اين بالاترين رقم رشد دستمزد از سال 2008 است.
گزارش هاي اخير 'اداره سرشماري و آمار' هم كاهش سريع در آمار فقراي كشور و درصد مردمي را كه از بيمه درماني محروم هستند، نشان مي دهد. تقريبا با هر اقدام اقتصادي وضع كشور بهتر از چند سال قبل مي شود.
اما ترامپ ترجيح مي دهد اشاره اي به اين حقايق نكند. شايد علتش اين است كه او مي پندارد بهترين تيرش به سوي كاخ سفيد، انگشت نهادن بر روي اقتصاد كشور است. ترامپ سعي مي كند با هولناك معرفي كردن وضع اقتصادي كشور اين گونه وانمود كند كه تنها اوست كه مي تواند اين وضع را سر و سامان دهد.
ترامپ هر كجا آمار و اطلاعاتهاي حقيقي به مذاقش خوش نيايد، آنها را 'آمار و ارقام نادرست' مي خواند.
تيم انتخاباتي او گزارش اشتغال روز جمعه را 'فاجعه بار' خواند .
شكي نيست كه ثمرات احياي اقتصادي به تك تك آحاد آمريكايي ها بطور يكسان نرسيده است. قريب به يك چهارم از بيكاران معادل دوميليون نفر براي 27 هفته و يا بيشتر كار نداشته اند و حدود 81 درصد از افراد در سنين اوليه اشتغال يعني 25 تا 54 ساله، امروز جزو نيروي كار جامعه هستند و يا شغلي دارند و يا جوياي كارند. اين شاخص از پارسال تاكنون رشد را تجربه كرده است، اما در مقام مقايسه هنوز هم پايينتر از نرخ اشتغال در اوائل سال 2007 است كه نرخ اشتغال در آن مقطع 83 درصد بود .
نرخ فقر از 14.8 درصد در پارسال، امسال به 13.5درصد تنزل پيدا كرده است. اما هنوز هم از نرخ مشابه در اواخر دهه 1990و اوائل دهه 2000 بالاتر است. هنوز هم براي بسياري از مردم هزينه بيمه هاي درماني فوق العاده گران است .
با احتساب اين واقعيات تمركز دولت آينده و كنگره بايد بر افرادي باشد كه بهره اي از ثمرات برنامه احياي اقتصادي نصيبشان نشده است .
'هيلاري كلينتون' بايد سرمايه گذاريش بر روي زيرساختها باشد. او بايد بار وام دانشجويان را سبك كند و دسترسي به مراقبتهاي درماني مقرون به صرفه را هم گسترش دهند .
سياست اصلي ترامپ كاهش ماليات ثروتمندان است، كه رونوشت برداري از همان نسخه قديمي 'اقتصاد قطره چكاني' و بر اين منوال است كه بر ثروت ثروتمندان افزوده مي شود، اما بر ثروت فقرا بصورت قطره چكاني افزوده مي شود. اين سياست هر بار كه در گذشته اعمال شده شكست خورده است .
معناي طرحهاي ترامپ براي اعمال تعرفه هاي سنگين بر واردات، اعلان يك جنگ تجاري است و نتيجه اش هم از دست رفتن انبوهي از مشاغل است.
بيم آن مي رود كه سوگند ترامپ براي تكرار 'قانون مراقبت درماني مقرون به صرفه'، 20 ميليون آمريكايي را از بيمه هاي درماني محروم كند.
اما اجراي سياست هايي بهتر مي تواند كشور را قويتر كند. هيلاري كلينتون واجد اين سياستها هست، اما ترامپ نه.
اروپام**1591**1479
مترجم: اقدس السادات حسيني **انتشاردهنده:حسن سالك رضائي