فرجام بازیكن سالاری/ كیانوش رستمی سنگ محك وزنه برداری - رضا رمضانی*

در عالم وزنه برداری، البته كمتر اتفاق می افتد كه یك قهرمان المپیك در رقابت های قاره ای شركت كند، هر چند با توجه به كسب مدال طلای بازی های المپیك ریو توسط كیانوش رستمی وزنه بردار دسته 85 كیلوگرم ایران، به نظر می رسد خود او نیز چندان اشتیاق و انگیزه ای برای حضور در رقابت های قهرمانی آسیا نداشته باشد.
او كه اهداف بلندتری در سر دارد، پیشتر تاكید كرده بود قصد دارد ناكامی پیكارهای قهرمانی سال 2015 جهان را در آمریكا كه در یك قدمی مدال طلا بود، اما به دلیل یك اشتباه به نقره تبدیل شد را در رقابت های سال 2017 جهان در همین كشور جبران كند.
ماجرای «رستمی» پس از آن برای چندمین بار در یك سال اخیر بر سر زبان افتاد كه «سجاد انوشیروانی» در اوایل بهمن ماه جاری از ملی پوشان المپیكی ایران برای شركت در اردوی آماده سازی تیم ملی در رقابت های قهرمانی آسیا و بازی های كشورهای اسلامی در باكو در اردیبهشت ماه دعوت كرد. همه المپیكی ها دعوت «سجاد» را اجابت كرده و خود را به اردو رساندند، اما «كیانوش» بار دیگر ناسازگار شد و به اردو نرفت.
نرفتن او به اردو به رغم دعوت از سوی كادر فنی سبب شد تا سرمربی تیم ملی وزنه برداری ایران روز یكشنبه گذشته اعلام كند كه از رستمی در رقابت های قهرمانی آسیا در اردیبهشت ماه سال آینده استفاده نخواهد كرد.
كیانوش رستمی بعد از كسب مدال طلای بازی های المپیك 2016 ریو گفته بود كه این مدال را با تمرینات و برنامه ریزی شخصی كسب كرده و تمرینات خود را بعد از این نیز به صورت شخصی دنبال می كند و قصد ندارد در آینده نیز زیر نظر سجاد انوشیروانی تمرین كند.
در اینكه كسب مدال های آسیایی، جهانی و المپیك برای یك رشته ورزشی و كشور بسیار حیاتی است، شكی نیست، اما باید توجه داشت كه كسب همین مدال ها برای ورزشكار نیز بسیار مهم است. در حقیقت در همه جای دنیا، یك ورزشكار وقتی می تواند اعتبار كسب مدال های رنگارنگ را بدست آورد كه به ساختارهای آن نیز پایبند باشد و خود را بخشی از یك تیم ورزشی بداند نه آنكه فرض كند تافته جدابافته ای است و می تواند هر كاری انجام دهد.
كیانوش رستمی پس از انتخاب سجاد انوشیروانی در ابتدای سال جاری به عنوان سرمربی تیم ملی بزرگسالان ساز جدایی كوك كرد و فدراسیون وزنه برداری نیز با این استدلال كه او یكی از شانس های مسلم ایران در بازی های المپیك است، سیاست سكوت پیشه كرد تا یك مدال المپیك از دست نرود.
به نظر می رسد فدراسیون وزنه برداری كماكان بر این سیاست سكوت استوار است و قصد دارد همچنان با طلایی ایران در المپیك مماشات كند.
البته «علی مرادی» رئیس فدراسیون وزنه برداری در نشست خبری روز یكشنبه گذشته به ورزشكاران درمورد رعایت نكردن مقررات اردوی تیم ملی هشدار داد و گفت: كیانوش رستمی هنوز فرصت حضور در جمع ملی پوشان را دارد. او ورزشكار حرفه ای است و لازم است به درك متقابل با فدراسیون وزنه برداری دست یابد، ‌ضمن آنكه حفظ حرمت سرمربی تیم ملی واجب است.
هر چند فدراسیون وزنه برداری و سرمربی تیم ملی وزنه برداری با خط زدن كیانوش رستمی از جمع ملی پوشان برای حضور در رقابت های قهرمانی آسیا در شهر دوشنبه و بازی های كشورهای اسلامی در باكو، برای مدت كوتاهی جواب منتقدان و رسانه ها را داد، اما به نظر می رسد كه كیانوش رستمی بعد از رقابت های قهرمانی آسیا به رویه خود ادامه دهد و فدراسیون نشینان نیز همچنان در انتظار باشند.
كارشناسان معتقد هستند كه فدراسیون وزنه برداری بهتر است چالشی كه قرار است دوباره در چند ماه آینده سرباز كند را از هم اكنون درمان كند.
آنها معتقد هستند راهكار اصلی پایان دادن به این وضعیت ، برخورد جدی با بازیكن سالاری است. ضمن آنكه به اعتقاد كارشناسان چنانچه فدراسیون وزنه برداری عزم جدی برای برخورد با این رویه داشته باشد،كسب مدال های رنگارنگ و افتخارات بین المللی برای یك ورزشكار موضوعی نیست كه «كیانوش» بخواهد به راحتی از كنار آن گذر كند و در نهایت مجبور خواهد شد و باید به ساختارهای پذیرفته شده جهانی احترام بگذارد.
اردوهای تیم ملی وزنه برداری برای حضور در پیكارهای جهانی از خرداد ماه سال آینده وارد مراحل حساس تری خواهد شد و چنانچه حاشیه های حضور نیافتن رستمی در تمرینات تیم ملی زیر نظر سرمربی برطرف نشود شاید، دود آن در مجموع به چشم وزنه برداری ایران برود.
هنوز حواشی بعد از المپیك 2012 لندن را از خاطر نبرده ایم كه پنج المپیكی آن دوران از جمله رستمی به دلیل آنچه رفتار سرمربی وقت تیم ملی نامیده شد ،در اردوها حاضر نشده و بهترین سال های دوران قهرمانی خود را از دست دادند. فدراسیون آن زمان نیز البته ابتدا مماشات كرد ولی در نهایت «كوروش باقری» سرمربی وقت تیم ملی را كنار گذاشت.
بهداد سلیمی، كیانوش رستمی، نواب نصیر شلال، سعید محمدپور و سجاد انوشیروانی ورزشكاران المپیكی 2012 لندن بودند كه حاضر به حضور در اردوهای تیم ملی در آن زمان نشدند.
از آن جمع پنج نفره «بهداد سلیمی»، «كیانوش رستمی» و «سعید محمدپور» همچنان وزنه می زنند، «انوشیروانی» سرمربی شد و «نصیر شلال» نیز لباس مشاورت پوشید.
بهداد سلیمی البته اكنون بسیار باتجربه تر از سال 2012 است. او پس از سال ها حضور در اردوهای تیم ملی به صاحبنظری توانمند در وزنه برداری تبدیل شده و روش های تمرین را به درستی آموخته است. اگر فرض بر آن باشد كه مرد مازنی وزنه برداری ایران نیز ساز جدایی كوك كند، آینده وزنه برداری ایران به كجا خواهد رسید؟
به طور حتم زمانی فرا می رسد كه كیانوش رستمی، پولاد سرد را برای همیشه كنار بگذارد و او نیز مانند سایر قهرمانان وارد عرصه مربیگری شود و شاید چرخ روزگار به گونه ای رقم بخورد كه او سرمربی تیم ملی شود، واقعا اگر شاگردش چنین رفتاری كند، واكنش او چه خواهد بود؟
اكنون مسئولیت مرد نخست وزنه برداری ایران بسیار پیچیده و سنگین است. او البته در پیدایش پدیده بازیكن سالاری در وزنه بردای كشور بی تقصیر نیست و درصورت نداشتن راهكاری برای رفع این معضل، آینده این رشته پر امید ایران در میادین بین المللی به خطر خواهد افتاد. بازیكن سالاری در وزنه برداری ایران اگر امروز درمان نشود فردا دیر خواهد شد.
برای آگاهی از آخرین اخبار ورزش ایران و جهان با كانال ورزشی ایرنا در تلگرام irnavarzesh@ همراه شوید.
* خبرنگار ورزشی ایرنا