به گزارش ايرنا، در اين آيين چهار مكتوب اين هنرمند روشن بين به نام هاي آواي نام ها از ايران زمين، آن سوي تاريكي، پري لالايي ها و هفت قصه از پري قصه ها به حاضران مشتاق معرفي شد.
پري زنگنه در جمع دوستداران ، از رشت موطن مادري ، دلبستگي هايش و خاطرات روزهاي كودكي اش سخن گفت كه در كتاب آن سوي تاريكي نيز به آن اشاره كرده است.
اين بانوي هنرمند ياداور شد: در خانه ما دو فرهنگ بود فرهنگ كاشاني پدرم و فرهنگ گيلاني مادرم با رسوم و خوراك هاي متنوع و گوارايش كه پدر بسيار به آن علاقمند بود .
وي از بهره مندي اش از فرهنگ پيشرو گيلاني مادرش به واسطه مجاورت سرزميني و هم مرزي با روسيه و تمدن اروپا و همچنين فرهنگ والاي پدر كاشاني تبارش سخن گفت.
**آن سوي تاريكي
زنگنه سال 1350 در حالي كه تنها 32 سال داشت در اثر حادثه رانندگي بينايي اش را از دست داد ، از نابينايي اش حكايت كرد كه همچون دري بود به سوي دنيايي ديگر . دري كه او پشت آن نماند و آن را به سوي روشنايي ديگري گشود .
همانگونه كه در كتابش نوشته: من به راهي رانده شده ام كه در سياهي آن ، ستارگاني سوسوزنان مرا به صبح اميد بشارت داده اند و به طلوع خورشيد و روزهاي گرم زندگي دعوت مي كنند .
زنگنه ياداور شد : بخشي از زندگي من از نيمه راه عمرم با جامعه نابينايان پيوند خورده، زماني كه نابينا شدم دكتر ضرابي مرا با جامعه نابينايان آشنا كرد و من كه از كودكي به كارهاي خيريه دلبستگي داشتم، به همكاري با مدارس نابينايان پرداختم.
اين بانوي هنرمند كه بعنوان سفير حسن نيت انتخاب شده، گفت : خيلي زود با نابينايي كنار آمدم و توانستم بر شرايط مسلط شوم و زندگي ام را به دست بگيرم .
پس از آشنايي با مدسه نابينايان خزائلي و مسائل نابينايان تصميم به نوشتن كتابي در مورد نابينايان و نابينايي گرفت؛ مي گويد : انديشيدم كه جامعه چيزي در مورد نابينايي نمي داند و در مقابل نابينايان ، نابينا است .
اين چهره جهاني كه ديدار با نابينايان بخشي از برنامه سفرهايش به كشورهاي مختلف است، خاطرنشان كرد: نابينايي مشكلي است كه بسياري افراد به دلايل مختلفي همچون حوادث ، كهنسالي يا بيماري به آن دچار مي شوند پس بايد جامعه شناخت درستي از آن داشته باشد.
پري لالايي هاي ايراني در معرفي كتاب آن سوي تاريكي گفت: نخواستم كتابي تراژيك باشد بلكه تلاش كردم مساله را ساده ، روشن و روان براي جامعه شرح دهم تا آگاه شوند و شرايط برايشان قابل درك باشد.
اين بانوي هنرمند اظهار كرد: با نوشتن اين كتاب خواستم ديواري از تاريكي كه بين بينايان و نابينايان است را بردارم تا با هم غريبه نباشند.
بانوي لالايي هاي ايراني گفت : نابينايي براي من فرصتي براي آموختن بيشتر ايجاد كرد.
وي در شرح كوتاهي از كتاب ديگرش آواي نام ها از ايران زمين ادامه داد: نام ها هميشه براي من جالب بودند بويژه نام هاي خوش آواي ايراني كه كمتر مي شنيدم، در اين كتاب به نام هاي قرآني زيبا و نام هايي از گوشه و كنار كشور ، طبيعت و گل ها پرداخته ام .
اين بانوي هنر دوست افزود: از ادبيات زبان گيلكي استفاده كردم و نام هايي را به استادان زبان شناسي كه با آنان آشنا بودم، پيشنهاد مي دادم؛ به تركمن صحرا رفتم و نام هاي غيرمعمول را شناختم و معرفي كردم، سعي كردم نام هاي قديمي را زنده كنم، بعد به دنبال يافتن نام هايي از نقاط مختلف به روستاها رفتم، نام هايي چون زاگرس و ارس را براي پاسداشت فرهنگ ايران معرفي كردم.
اين كتاب كه در دوران جنگ نوشته شد مورد توجه قرار گرفت و 13 بار تجديد چاپ شد.
زنگنه در باره كتاب ديگرش آواز پري ها كه يك ماه قبل به چاپ رسيده ، افزود: اين كتاب در مورد موسيقي است و كوشيدم براي راه پيدا كردن به هنركده هاي موسيقي با پايين ترين قيمت عرضه شود.
بانوي لالايي هاي ايراني در مورد كتاب هفت قصه از پري قصه ها گفت: با آشنايي كه با آهنگ ، وزن و قافيه داشتم اين كتاب را براي كودكان نوشتم ، اين كه چطور كودكان را با طبيعت و دنيا آشنا كنيم و حاصل كار شد هفت قصه، معلمان مهد كودك و مادرها مي توانند اين كتاب ها را براي كودكان بخوانند.
اين بانوي دوستدار هنر از معرفي يكي از كتابهايش در كافه ليت فرانسه پاتوق روشنفكران و نويسندگان و از آرزويش براي ترجمه كتاب آنسوي تاريكي سخن گفت .
اين سفير حسن نيت كه در سفرش به گيلان به پرورشگاه رشت نيز سر زده است، ابراز اميدواري كرد شرايط سپردن اين كودكان به خانواده هاي بدون فرزند آسان شود تا آنها در محيط گرم خانواده بزرگ شوند.
**فولكلور ايران
اين بانوي هنرمند در خصوص آشنايي و دلبستگي اش به فولكلور ايران گفت : زمان كودكي كه به خانه پدري ام در كاشان مي رفتم، دار قالي مادربزرگ و شعرهاي محلي دختركان قاليباف برايم بسيار جالب بود.
زنگنه افزود: در بافتن قالي نقشه خوان داريم كه علاوه بر خواندن نقشه با خواندن ابياتي از باباطاهر و دو بيتي هاي محلي، بافنده ها را با ريتم و قافيه آشنا مي كرد تا نقش هاي قالي را خوب بزنند.
**گل آرايي
وي در مورد اقامت دو ساله اش در ژاپن در عنفوان جواني و گذراندن دوره گل آرايي در اين كشور گفت: هنر تنها به موسيقي ختم نمي شود و ما هنرهاي بسياري داريم از نقاشي و نويسندگي گرفته تا قاليبافي ، تذهيب و گل آرايي . هركسي بايد دنبال ذوق و سليقه و استعداد و توانايي خود برود و آن هنر را پرورش دهد.
وي خاطرنشان كرد : دنياي امروز مملو از هنرها و دانش هاي مختلف است، آشنايي ما با هنرها مي تواند ديد ما به جهان را وسعت و غنا ببخشد.
زنگنه افزود: اكنون بانوان هنردوست بسياري را مي بينم كه نه براي پول و شهرت و اجراي صحنه اي بلكه براي علاقه به هنر موسيقي در كلاس ها شركت مي كنند.
**تاثير نابينايي بر هنر
پري لالايي هاي ايراني از سختي تمرين و كار براي اپرا گفت كه او را با داشتن همسري منظم و دو فرزند مجبور به كنار گذاشتن اين رشته كرد .
وي ياداور شد: بعد از نابينا شدن دوباره به آواز پرداختم، نتها را حفظ مي كردم و اپرا را گوشي كار مي كردم شايد اگر نابينا نمي شدم فرصت كافي براي اموختن پيدا نمي كردم .
لالايي هاي زيباي محلي پري زنگنه سال ها در خانه هاي ايران رسوخ كرد و كودكان را به خواب شيرين برد اما كتابهايش فرصتي است براي انديشيدن دوباره به زندگي و توانايي هاي خود .
اين بانوي هنرمند با تلاش خود و موفقيتهايش ثابت كرد كه آسيب ديدگي و معلوليت پاياني براي زندگي و شكوفايي استعدادها و توانايي ها و اعتلاي فرد نيست .
در بخشي از كتاب آن سوي تاريكي مي خوانيم: من گره هايي كور گشوده ام ، من كوره راه هاي دور پيموده ام و هم اينك روبه روي شما بر قله نور ايستاده ام ، جايي كه شما را مي بينم كه در تاريكي ها راه خود را نيافته ايد، چراغي در دست نداريد ، شايد هم نتوانسته ايد روشنش كنيد .
باشد همانگونه كه اين هنرمند روشندل مي گويد، ما با پرتوي كه از نگريستن و دقت كردن به زندگي و آثار بزرگان بر ما خواهد تابيد، راه خود را در زندگي بهتر بيابيم .
گزارش : گيتي بابايي ** انتشاردهنده: كبيري
6030/2007
رشت - ايرنا - پري زنگنه بانوي لالايي هاي ايراني براي معرفي چهار كتاب خود ميهمان خانه فرهنگ گيلان در سرزمين مادري اش شد.