صدراعظم آلمان مات و مبهوت به همراهان نگاه كرد و متوجه شد كه آنها هم شوكه هستند.
ترامپ گفت كه چند دهه سهم‌تان در مورد ناتو و حضور نيروي نظامي ما در آلمان را نداده‌ايد درحالي‌كه براي حفظ امنيت شما آنجا بوده‌اند. نهايتاً ترامپ به اوگفت من آدم خوش معامله‌اي هستم. همين جا هزارميليارد دلار بدهي را بپذير تا موضوع خاتمه يابد و دوست بمانيم درغير اين‌صورت بيلان حساب كامل برايتان ارسال خواهد شد.
البته صدراعظم آلمان درموضعي نبود كه بتواند تصميمي بگيرد منتهي بعد از بازگشت به آلمان به اروپايي‌ها گفت كه با پديده عجيبي دركاخ سفيد مواجه هستيم. اين نكته‌اي است كه بايد مورد توجه قرار گيرد. چند ماه قبل در نوشته‌اي پيش‌بيني كرده بودم كه برخورد با ايران درمنطقه با اولويت يمن خواسته رياض بوده است. چنانكه بلافاصله بعد از پيروزي ترامپ، عادل الجبير حدود دوماهي اكثر وقت خود را درواشنگتن گذراند و چندصدميليارددلار طرح هم روي ميز گذاشت تا دولت ترامپ اتحاد باعربستان را حفظ و تقويت و با ايران مقابله كند.
گزارش‌هاي چند روز گذشته رسانه‌هاي امريكا، ضمن تأييد توافق واشنگتن- رياض درمورد مقابله با ايران درمنطقه، فاش كردند كه درسفر آتي ترامپ به عربستان، فروش يكصدميليارد دلار تسليحات پيشرفته امريكا به عربستان در دستور كار است ضمن اينكه قرار است رياض دردوره ترامپ 200 ميليارد دلار درتأسيسات زير بنايي امريكا سرمايه‌گذاري كند.اخيراً ترامپ به پيشنهاد چند صد ميلياردي رياض پاسخ مثبت نداده و لذا محمد بن سلمان وزير دفاع سعودي مجبور شد راهي واشنگتن شده تا تكليف كار را روشن كند.
هنگامي‌كه با ترامپ ملاقات كرد، ترامپ به او گفت در چند دهه گذشته امريكا چند هزار ميليارد دلار براي حضور در منطقه خليج فارس و خاورميانه هزينه كرده كه بايد بازپرداخت كنيد. به هرحال وزير دفاع عربستان، براي رضايت ترامپ مجبورشده پيشنهاد قبلي چند صدميلياردي رياض را به حداقل دو برابر افزايش دهد كه البته قراراست برخي ازكشورهاي ديگرعرب همسايه ايران هم درتأمين آن مشاركت كنند. متقابلاً ترامپ هم درمورد مقابله با ايران قول محكم به او داده است.
اين وقايع درزماني اتفاق افتاد كه موضوع انتخابات در ايران افكار همه را به خود مشغول كرده است. سفر ترامپ به رياض هم قرار است دو روز بعد از انتخابات رياست جمهوري ايران انجام شود. انتخاب اين تاريخ هم تصادفي نيست. رياض و واشنگتن توافق كرده‌اند كه بعد از انتخابات ايران ديدار كنند تا تصوير روشنتري از اوضاع داخلي ايران داشته باشند.
گمان مي‌كنم توضيح بيشتر از اين لازم نباشد. ترديدي نيست كه رياض- واشنگتن- تل آويو براي يك همكاري سه جانبه عليه ايران به توافق رسيده و تقسيم كار هم به اين نحوشده كه پول از رياض، زور از واشنگتن و طراحي با تل آويو باشد.
ملت ايران جمعه به پاي صندوق رأي خواهد رفت. بهبود اوضاع اقتصادي و مبارزه با فقر و فساد مهم‌ترين اولويت رئيس جمهوري منتخب خواهد بود. درعين حال دولت بعدي و كل حاكميت ايران بايد خود را براي مقابله با چالش‌هاي اقدامات مثلث واشنگتن-رياض- تل آويو آماده كرده و تدابير لازم را اتخاذ كند.انتخاب اينكه چه كسي رئيس جمهوري بعدي باشد با مردم است. اما چند نكته درتصميم گيري‌هاي مثلث مذكور و جامعه جهاني بسيار مهم خواهد بود:
اول: ميزان مشاركت مردم اهميت زيادي دارد. اگر ميزان مشاركت 70 درصدي باشد پيامي روشن به دشمنان ايران داده مي‌شود.
دوم: اعتبار رئيس جمهوري در نقش آفريني‌اش در عرصه بين‌المللي مهم است. منتخب ملت به پشتوانه رأي قوي، ازاعتبار واقتدار ملي و بين‌المللي لازم براي مديريت چالش‌هاي پيش رو برخوردارخواهد بود.
سوم: اقتدار كل حاكميت مهم است. ايراني مي‌تواند درصحنه جهاني مقتدر ظاهرشود كه اركان اصلي آن يعني دولت، مجلس، قوه قضائيه و قواي مسلح و در رأس همه، رهبري معظم از اقتدار و اعتبار شايسته‌اي برخوردار باشند. لذا تضعيف هريك از اركان مذكورمغاير منافع و مصالح ملي ايران خواهد بود.
چهارم: مهم‌ترين مسأله وحدت ملي است. شكاف درملت ايران خواست اصلي دشمنان و مهم‌ترين ضربه به اعتبار و اقتدار كشور است.
پنجم: وحدت و همدلي و همكاري بين اركان اصلي و اثبات كارآمدي نظام حائز اهميت است.متأسفانه در دوران مبارزات انتخاباتي درچندهفته گذشته، نشانه‌هايي دال بر خلل دربرخي از موارد پنجگانه فوق به دنيا نشان داده شد. همه آمار و اظهارات و ادعاهاي كانديداهاي محترم درمورد فقر، فساد، بيكاري، قاچاق، ضعف مديريت و غيره، براي جهانيان دو پيام داشت. يك پيام مثبت اينكه دموكراسي درايران قابل مقايسه با ساير كشورهاي منطقه نيست و يك پيام منفي اينكه جمهوري اسلامي در چهاردهه گذشته نظامي ناكارآمد و ناموفق بوده است.
در اين چندسالي كه در امريكا مشغول تحقيق و تدريس هستم، وظيفه خود مي‌دانستم كه فارغ از آنكه آقاي احمدي‌نژاد رئيس جمهوري باشد يا آقاي روحاني، ازمنافع عمومي كشور و مردم دفاع كنم و كاري به دعواهاي جناحي داخلي نداشته باشم. نتيجه انتخابات ايران هم هرچه باشد، بازهم همان احساس وظيفه را خواهم داشت. منتهي به‌عنوان فردي كه حداقل سه دهه در مسئوليت‌هاي مختلف بوده و چند سالي هم از بيرون به اوضاع داخلي و خارجي كشور مي‌نگرد، پيشنهاد مي‌كنم:
1- مسئولان و مردم عزيز براي موفقيت كشوردرمقابله با چالش‌هاي آتي داخلي و خارجي، به پنج نكته فوق الذكر عنايت داشته باشند كه با ميزان مشاركت حداكثري درانتخابات شروع مي‌شود.
2- بلافاصله بعد از اعلام نتيجه انتخابات، رئيس جمهوري منتخب، خود را رئيس جمهوري همه جناح‌ها بداند و همه جناح‌ها هم او را رئيس جمهوري خود بدانند.
3- كدورت‌هاي جناحي و سياسي و شخصي ايجاد شده در دوران انتخابات فوراً كنار گذاشته شود و كانديداهاي نهايي بعد از پيروزي، درحضور ملت و در يك برنامه زنده تلويزيوني، بارئيس جمهوري منتخب عقد اخوت خود را به جهانيان نشان داده و از هم حلاليت بطلبند.
4- رئيس جمهوري منتخب، دولت جديد را به نحوي انتخاب كند كه حاكي از «وحدت ملي» باشد. در اين صورت ازهمه ظرفيت‌ها براي مقابله با چالش‌هاي درپيش رو استفاده خواهد شد و مردم هم احساس آرامش خواهند كرد.
5- اين حكومت به پاي اسلام و روحانيت نوشته شده و خواهد شد. اوضاع كشور بعد ازجنگ تحميلي و بويژه دريك دهه اخير هم نشان مي‌دهد كه شهيد بزرگ اين انقلاب، «اخلاق اسلامي» است كه نخستين ارزش اسلام است و اصل بعثت رسول اكرم(ص) هم به همين منظور بود.
تهمت زدن و ريختن آبرو در ايران عموميت يافته و بسياري در ارتكاب اين گناه كبيره، نه تنها ترسي از خدا و قيامت ندارند بلكه افشا گري و آبروريزي را وظيفه انقلابي و شرعي خود دانسته و از ارتكاب آن لذت مي‌برند و بدان افتخار هم مي‌كنند. اين بدعت شومي است كه بعد از انقلاب توسط ماركسيست‌هاي اسلام نما و منافقين گذاشته شد.
ظاهراً همه اساساً فراموش كرده‌ايم كه خداوند «ستارالعيوب» است و بيش از هرچيز از ريختن آبروي مؤمن يا مخلوق خود خشمگين مي‌شود. اگر برادر مؤمني عيبي هم داشت، هنر پوشاندن آن عيب است و نه افشاي آن. متأسفانه وضع جمهوري اسلامي به گونه‌اي شده كه اكثر اتهامات علني شده جاري، حتي اثبات هم نشده و همه هم مي‌دانند كه طرح آن خلاف شرع و خلاف قانون است.
اين نقيصه بزرگ هم تنها به‌دست روحانيت كشور بايد علاج شود. اميدوارم كه بعد از اين انتخابات در اين مورد چاره انديشي اساسي شود. فرق نمي‌كند كه چه كسي رئيس جمهوري شود، اتحاد و همدلي و پيشرفت در ايران ممكن نخواهد بود مگر اينكه اين نقيصه بزرگ برطرف شود.
*عضو پيشين تيم مذاكره هسته‌اي
منبع: روزنامه ايران 28/02/1396
پژوهشم**1197**
هنگامي‌كه صدراعظم آلمان، آنجلا مركل، دركاخ سفيد با ترامپ ديدار كرد، همان دقيقه اول شوكه شد. نخستين حرفي كه ترامپ به او زد اين بود كه «چرا شما آلمان‌ها دوسه هزار ميليارد دلار بدهي‌تان به امريكا را نمي‌دهيد؟» مركل ابتدا فكر كرد كه ترامپ شوخي مي‌كند. اما زود متوجه شد كه قضيه جدي است.