روزنامه اعتماد در سرمقاله اي به قلم ثمينا رستگاري روزنامه‌نگار، آورده است: فيلم بلند كردن پايه ميكروفن توسط نماينده زن مجلس و فريادهاي بلندي كه بر سر معاون سياسي- امنيتي استاندار خراسان رضوي مي‌كشد، مردي كه سكوت كرده ؛ زني كه پرخاش مي‌كند و اطرافياني كه سعي در آرام كردن او و بردنش به كناري دارند؛ حتما تابه‌حال از موبايل شما هم سر درآورده است. كليپي چند دقيقه‌اي و اكشن كه نقش اولش هم زن است و هم نماينده مجلس.
مرد بخت‌برگشته حاضر در كليپ اشتباها به‌جاي غربي‌ترين جاي خراسان گفته است خراسان غربي، بلافاصله هم عذرخواهي كرده، اما نماينده نيشابور به او اجازه صحبت كردن نمي‌دهد و با نزديك‌ترين شيئي كه دم دستش قرار دارد او را تهديد مي‌كند. اين فيلم نه‌فقط از حيث آنكه نقش اصلي‌اش بر عهده يك زن است بلكه به دليل جايگاه سياسي آن زن بي‌سابقه به‌حساب مي‌آيد.
كساني كه استدلال اصلي‌شان براي حضور زنان در سياست تلطيف اين فضاي مردانه است، بعد از ديدن اين كليپ شايد دچار ترديد شوند. بسياري از طرفداران سهم بيشتر براي زنان در سياست هم ممكن است به فكر فرو روند. اما اين ترديدها دقيقا نقطه انحرافي ماجراست و سوالات اشتباهي را ايجاد مي‌كند كه هر جوابي هم به آنها بدهيم لاجرم غلط است.
دفاع از حضور زنان در عرصه تصميم‌گيري سياسي به دليل آن نيست كه آنها خوشبوكننده هواي سياستند، آنها مي‌خواهند در تصميم‌هايي كه براي‌شان گرفته مي‌شود سهمي داشته باشند؛ به اين دليل ساده كه وجود دارند و نيمي از جمعيت كشورند. آنها در چند دهه گذشته بي‌نام‌ونشان و بي‌سروصدا حقوق اجتماعي خود را احيا كرده‌اند، بي‌آنكه نام‌شان درجايي ثبت شود پيروز منازعه‌اي نابرابر بوده‌اند و نگاه مردسالار و زن‌ستيز را چنان تغيير داده‌اند كه ذكر خاطرات و سختي چند سال پيش‌شان اكنون براي بچه‌هاي‌شان غيرقابل‌باور است. كليشه‌هاي جنسيتي كه زنان در اين سال‌ها شكسته‌اند نه با بخشنامه و توصيه‌هاي آمرانه كه با صبوري و تحمل سختي‌هاي بسيار فراهم‌شده و به نقطه بي‌بازگشت رسيده است.
بر همين اساس است كه در بزنگاه‌هاي شكل‌گيري كادرهاي تصميم‌گيري، زنان بايد باشند تا صداهاي خاموش جامعه را نمايندگي كنند و بتوانند هم براي مشكلات زنان و هم مشكلات جامعه از نگاه زنان راه‌حل ارايه دهند.
در اين سال‌ها از اين مقدمه درست، يك نتيجه نادرست حاصل‌شده و آن ورود افرادي به قدرت است كه زن هستند اما مطالبات زنان را پيگيري نمي‌كنند. آنها بر كرسي‌هاي مجلس تكيه مي‌زنند؛ مدير و معاون مي‌شوند اما درعين‌حال مي‌توانند از چندهمسري مردان دفاع كنند. يا در اين مورد اخير به‌جاي اينكه صداي خاموشان باشند در پي خاموش كردن صداها باشند.
برخي زناني كه در اين سال‌ها به قدرت راه يافته‌اند به صفت همسر، خواهر يا دختر كسي بودن چنين بختي يافته‌اند؛ و اين درست آنجايي است كه بايد ايستاد و تامل كرد و اين موضوع را روشن كرد كه تربيت سياسي بر جنسيت اولويت دارد. وقتي از سهم گرفتن زنان در قدرت و راه‌يابي‌شان به ليست‌ها حرف مي‌زنيم از زنان تحصيلكرده صاحب‌فكر و انديشه‌اي دفاع مي‌كنيم كه معناي سياست را مي‌فهمند، ميكروفن بلند كردن و فرياد زدن مد نظر نبوده، ظاهرا اشتباهي صورت گرفته است.
*منبع:روزنامه اعتماد،1396،7،24
**گروه اطلاع رساني**1893**9131**انتشاردهنده:شهربانو جمعه
تهران- ايرنا- مرد بخت‌برگشته حاضر در كليپ اشتباها به‌جاي غربي‌ترين جاي خراسان گفته است خراسان غربي، بلافاصله هم عذرخواهي كرده، اما نماينده نيشابور به او اجازه صحبت كردن نمي‌دهد و با نزديك‌ترين شيئي كه دم دستش قرار دارد او را تهديد مي‌كند.