آمریكا یك میانجی صادق برای صلح در خاورمیانه نیست

به گزارش روز دوشنبه ایرنا، 'شرمینه نروانی' استاد سابق دانشگاه سن آنتونی و همكار فعلی راشاتودی در یادداشتی با عنوان 'راه حل صلح خاورمیانه دیگر در دست آمریكا نیست' در نشریه آمریكایی كانزروتیو نوشت: در سال 2017، احزاب مخالف سوریه در حال نزدیك شدن به توافق هستند اما ایالات متحده در میان آنها نیست. داعش تماما شكست خورده است، ارتش سوریه و متحدانش در حال نزدیك شدن به معدود مناطق باقی مانده در دست افراط گرایان است و ایرانیان، روس ها و ترك ها در حال طرح ریزی نقشه صلح منطقه هستند.
دونالد ترامپ هم ممكن است مدعی شود كه طرح جدیدی برای صلح منطقه در آستین دارد، اما در واقع او هم حرف جدیدی برای گفتن ندارد و همانند روسای جمهوری پیشین خود عمل می كند.
پیش از روی كار آمدن دونالد ترامپ، كاخ سفید تصمیم گرفته بود با كنار زدن بشار اسد از سمت رئیس جمهوری سوریه، ابزاری برای تضعیف ایران بدست آورد و باردیگر هژمونی منطقه ای آمریكا را بر منطقه حاكم نماید؛ لذا دو راهبرد برای رسیدن به این هدف تعیین كرد: 1) یك استراتژی نظامی برای كنترل سوریه و رهایی از دست رژیم اسد و 2) میانجیگری حمایت شده از سوی سازمان ملل متحد و حمایت آمریكا در ژنو برای انتقال قدرت از اسد.
اما واشنگتن، زمانی كه نیروی هوایی روسیه در سپتامبر وارد جنگ سوریه شد، كنترل منطقه را از دست داد. بنابراین، ایالات متحده خود را از روند صلح ژنو، برای ایجاد یك توافق سیاسی علیه اسد كنار كشید. امروزه ایران، ترك ها و روس ها تلاش های صلح آمیزی را از طریق نشست 'آستانه' و در هفته گذشته در 'سوچی' و نه در 'ژنو' ادامه دادند. سه كشور، در حال پایان جنگ در سوریه با نابودی داعش و دیگر افراط گرایان، آتش بس و مذاكره برای حفظ صلح، هستند.
هیچ كس از این روند كه چرا آمریكایی ها در این مسیر نقشی ندارند، شگفت زده نشده و این در حالی است كه تلاش های سازمان ملل متحد پس از هشت دور مذاكرات در ژنو، نتوانسته است دو طرف درگیر در سوریه را به صورت چهره به چهره پای میز مذاكره بیاورد.
به طور خلاصه، تلاش های ایالات متحده در سوریه 'آب در هاون كوبیدن است'، در حالیكه كارگزاران جدید منطقه ای و بین المللی گام های مهمی در این راستا برداشته اند.

***آتش بس 'در آستانه
پیشرفت در سوریه در اواخر سال 2016 صورت گرفت. تركیه، دولت اصلی دشمن سوریه كه از طریق این كشور سلاح و جهادی ها به سوریه وارد می شدند، راهبرد خود را در قبال سوریه با چرخشی 180 درجه تغییر داد. 'رجب طیب اردوغان' رییس جمهور تركیه، تعاملات تاكتیكی با روسیه و ایران را آغاز كرد و این حركت ها توازن قدرت در میدان جنگ را تغییر داد و سبب شد ارتش سوریه و متحدانش بتوانند 'حلب' را آزاد كنند و مبارزه نهایی خود علیه داعش را آغاز كنند.
اندكی پس از آن، نمایندگان دولت سوریه و چندین حزب شورشی مخالف در 'آستانه' قزاقستان برای گفتگوهای غیرمستقیم با حمایت تركیه، ایران و روسیه روبروی هم قرار گرفتند.
در اوایل ماه مه، این سه كشور یادداشتی برای ایجاد ثبات در نواحی اشغال شده توسط شورشیان سوری امضا كردند. این مناطق نقاط كلیدی را در شمال 'حمص' جنوب سوریه، شرق 'غوطه' و استان 'ادلب' تشكیل می داد كه در فواصل شش ماهه قابل تجدید هستند.
علاوه بر این، با توجه به اینكه بیش از دو میلیون نفر در این مناطق ساكن هستند، روند آستانه دسترسی های بشردوستانه و پزشكی، بازگشت آوارگان به شهرها و خانه هایشان، بازسازی زیرساخت های حیاتی و سایر منافع را هم تضمین می كند.
در ماه سپتامبر ایران، روسیه و تركیه همچنین توافق كردند كه منطقه چهارم و نهایی در 'ادلب'، كه گروه تروریستی وابسته به القاعده النصره در آنجا مستقر بود را آزاد سازند. به طور خلاصه، در عرض هشت ماه، چهار منطقه كلیدی سوریه توسط سه كشور از نیروهای مسلح پاكسازی شد.
در نهایت تصور می شود یك راه حل سیاسی نهایی سوریه بسیار شبیه به اصلاحاتی است كه اسد در سال های 2011 و 2012 ارائه داد؛ پیشنهادی كه هرگز فرصت تكمیل را پیدا نكرد و در آن زمان به طور كامل توسط دولت های خارجی و مخالفان سوری رد شد.
اما مهمتر از همه، اگر سوچی بتواند چیزی را كه ژنو هرگز نتوانست به پایان برساند، خاتمه دهد، ما به یك دوران پسا آمریكا وارد خواهیم شد كه بازیگران منطقه ای جایگزین، قادر به انجام معاملات صلح در سطح جهانی خواهند بود. حل و فصل منازعه این چنینی خارج از چتر سازمان ملل متحد یا ایالات متحده، با این فرض كه راه حل های عمده ژئوپلیتیكی باید توسط امریكا ارائه شود، در تضاد است.
در حال حاضر مهمترین پیامی كه خاورمیانه پرآشوب برای دیگر نقاط جهان می فرستد اینست: 'آمریكایی ها مناقشه را حل نمی كنند بلكه آن را اداره می كنند'.
این هفته ترامپ با به رسمیت شناختن اورشلیم (قدس) به عنوان پایتخت اسرائیل (رژیم صهیونیستی)، برای همیشه ثابت كرد كه آمریكا یك میانجی صادق برای صلح در خاورمیانه نیست. تعجب آور نیست كه سعودی ها، اردنی ها، قطری ها، سودانی ها، مصری ها و دیگران، مسكو را برای ایجاد تفكری تازه در نظر گرفته اند.
'امریكن كانزروتیو دوماهنامه‌ای است كه توسط مؤسسهٔ ایده‌های آمریكایی منتشر می‌شود. این نشریه به طور كلی، نماینده یك صدای ضد جنگ و سلطهٔ نیروی نومحافظه‌ كار است. این نشریه در سال 2002، توسط 'اسكات مك كانل'، 'پاتریك بیوكنن' و 'تاكی تئودوراكوپولوس' در مخالفت با جنگ عراق تاسیس شد'.
اروپام**7276
ناشر: فریبا مدنی

برای دریافت تازه ترین خبرهای بین المللی از ایران و جهان با استفاده از لینك زیر وارد كانال تلگرام ما شوید.
https://t.me/joinchat/AAAAAEAtzWzGcxcKfBowN