آتش سوزي در نيزارهاي زريبار مريوان زنگ خطري براي مرگ اين درياچه است

صباح پناهي روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار ايرنا اظهار كرد: وجود نيزارها در حاشيه و پيرامون زريبار به عنوان بخش جدايي ناپذير درياچه ضمن بخشيدن جلوه هاي خاص بصري، از حيث روابط اكولوژيكي، حفظ سلامتي و تصفيه آب درياچه و برقراي توازن در معادلات اكولوژيكي اين درياچه دارد.
وي افزود: اين نيزارها در واقع پناهگاه بسيار خوبي براي پرندگان آبزي و كنار آبزي اين تالاب هستند و گسترش آنها واكنش طبيعي درياچه به سموم كشاورزي و فاضلاب ها روستاهاي اطراف اين درياچه است.
به گفته وي، برخي از مردم گمان مي كنند كه گسترش اين نيزارها به زيان زريبار است و گاها به تخريب يا آتش زدن آن اقدام مي كنند.
پناهي تاكيد كرد: اين نيزارها به مكان بسيار امني براي پرندگان آبزي و كنارآبزي حاشيه اين تالاب تبديل شده و ساليانه هزاران قطعه پرنده بومي و مهاجر داخل اين نيزارها لانه سازي و جوجه آوري مي كند.
وي گفت: چرخه هاي آب عامل بازدارنده اي در جهت جلوگيري از پيري زودرس و در نتيجه اختناق يا مرگ زريبار به شمار مي رود كه موارد متعدد آتش سوزي، سلامت، موجوديت و ادامه حيات درياچه را با خطر بسيار جدي مواجه ساخته داست.
وي از شهروندان و ساكنان روستاهاي حاشيه اين درياچه خواست در راستاي حفاظت و حمايت از اكوسيستم‌تالابي درياچه زريبار، براي جلوگيري از بروز هر گونه آتش سوزي در نيزارها، در صورت مشاهده، موارد و تخلف محيط زيستي را با شماره تلفن 34521658 به اداره حفاظت محيط زيست مريوان اطلاع دهيد.
پناهگاه حيات وحش زريبار و تالاب بين المللي آن كه بيست و سومين عضو تالاب كنوانسيون رامسر است داراي حجم تقريبي آب بيش از 30 ميليون مترمكعب بوده و سرريز آب درياچه از قسمت جنوبي با نام رودخانه مريوان خارج مي شود.
طول درياچه زريبار حدود پنج كيلومتر و عرض آن حدود 1.6 كيلومتر بوده و وسعت تالاب به دليل تغييرات حجم آبي در فصول مختلف متغيير و حداقل و حداكثر عمق آن به ترتيب 2 و 6 متر است.
زريبار در يك دره طولي وسيع قراردارد و از 2 طرف غرب و شرق با كوه هاي پوشيده از جنگل احاطه شده و پوشش غالب اراضي منطقه را جنگل و بيشه زارهاي نيمه انبوه تشكيل مي دهد كه گونه غالب جنگلي آن بلوط ايراني است.
تاكنون 97 نوع پرنده، 31 گونه پستاندار، 13 گونه خزنده، 11 نوع ماهي يك گونه مارماهي، پنج گونه فيتوپلانكتون و 17 گونه زئوپلانكتون در تالاب بين المللي زريبار شناسايي شده است.
گياهان شناوري چون سراتوفيليوم، سريوفيليوم و گونه هايي از گياهان خاردار و گونه هاي ني، هزارني، بارهنگ آبي، نيلوفر آبي، علف هفت بند، پيچك ها، لويي، بزواش، جگن و نعناع پوشش گياهي اين تالاب را تشكيل مي دهد.
سياه ماهي خالدار، سياه ماهي معمولي، عروس ماهي و ماهي گامبوزيا از جمله گونه هاي بومي و ماهي آمور سفيد، كپور آيينه اي، كپور معمولي، كپور سرگنده (بيگ هد) و فيتوفاك از جمله گونه هاي غيربومي اين درياچه است.
شهرستان مرزي مريوان در فاصله 130 كيلومتري غرب سنندج مركز استان كردستان واقع شده است.
خبرنگار: عبدالله رحماني**انتشار دهنده: مجيد سليماني
3020/9102