باورهاي‌ غلط‌ درباره‌ كودكان ‌اوتيسمي‌

در اين مطلب آمده است: اوتيسم يك اختلال عصب تحولي يا رشدي است به گونه اي كه رشد يا تحول مغزي اين افراد بر اساس برخي از دلايل ناشناخته به طور طبيعي انجام نمي شود. علايم اين اختلال تا پيش از سه سالگي بروز مي‌ كند و دليل اصلي آن ناشناخته ‌است. مشكل اصلي افراد داراي اين اختلال، ارتباط است و نمي توانند با ديگر افراد ارتباط برقرار كنند كه اين امر ناشي از رشد نيافتن به هنجار زبان و مهارت هاي اجتماعي و ... است. اوتيسم درمان مشخص و قطعي ندارد اما توانبخشي شناختي، آموزش رفتارهاي اجتماعي و رفتار درماني از جمله درمان هاي موفق در ساليان اخير بوده است. يكي از والديني كه كودك اوتيسمي دارد به خبرنگار ما مي گويد: روزي كه فرزندم به دنيا آمد خيلي خوشحال بوديم. همه چيز ابتدا به صورت عادي بود اما بعد از يك سال و نيم برخي رفتارهاي متفاوت از او ديديم كه به رفتارهاي بچه هاي هم سن و سالش شبيه نبود. «نارويي» ادامه مي دهد: پسرم خيلي ساكت به نظر مي رسيد و به عقيده خانواده آرام بودن و دير حرف زدن پسرها عادي بود اما برقرارنكردن ارتباط چشمي، تمركز بيش از حد و درگيري بيش از حد با برخي از اشيا ما را نگران كرد تا اين كه روزي يكي از دوستانمان گفت رفتاري مانند ديگر هم سن و سال هاي خود ندارد، همين امر سبب شد او را نزد روانپزشك ببريم. وي تصريح مي كند: روانپزشك بعد از ارزيابي تشخيص اختلال اوتيسم داد. اطلاعات زيادي از اين اختلال نداشتيم و هراس شديدي درباره آينده او در ما ايجاد شد و سوال هاي زيادي در ذهنمان شكل گرفت.
وي با اشاره به اين كه متقاعد كردن فاميل و همسايه ها درباره اين اختلال خيلي سخت بود مي افزايد: برخي از جملات افراد، خواسته يا ناخواسته خاطرمان را آزرده مي كرد. وي خاطرنشان مي كند: همه اين اتفاق ها و ناراحتي ها به اين دليل بود كه هيچ كدام از ما آشنايي درستي از اين بيماري نداشتيم و احساس مي كرديم فرزندمان به يك بيماري فوق خطرناك مبتلا شده
است.
بيماران اوتيسمي را بايد پذيرفت
دانشجوي دكتراي روانشناسي شناختي پژوهشكده مغز و شناخت دانشگاه شهيد بهشتي، درباره اوتيسم به خبرنگار ما مي گويد: اولين مرحله براي درمان اين كودكان پذيرفتن اين است كه او يك اختلال اوتيسم دارد كه به نوعي زندگي عادي او را تحت تاثير قرار داده است و همين امر سبب تمايز او از ديگر هم سن و سال هايش شده است. «مسلم كرد» اظهار مي كند: البته پذيرش اين موضوع براي پدر و مادر ممكن است چند ماه زمان ببرد، اما بايد دانست مغز اين كودكان طوري رشد كرده است كه شايد براي دنياي ما مناسب نباشد اما اين كودكان هم مي توانند زندگي عادي داشته باشند.
وي خاطرنشان مي كند: آنان نيازهاي ويژه خود را دارند و بايد پذيرفت كه فقط كودك ما دچار اين اختلال نيست و خانواده هاي ديگري هم بچه هايي با اين شرايط دارند كه در اين صورت مي توان به درمان و توان بخشي فرزند اميدوار شد. اوتيسم امروزه به دليل سبك زندگي متفاوت و دلايل محيطي بيرون رشد پيدا كرده است و پزشكان خيلي آسان تر از قبل مي توانند اختلال اوتيسم را تشخيص دهند. وي با بيان اين كه دو نوع اصلي از نظريه هاي شناختي درباره ارتباط ميان مغز اوتيستيك و رفتار پيشنهاد شده است تصريح مي كند: اول اين كه توانايي افراد اوتيستيك در مقوله اجتماعي يعني شناخت اجتماعي داراي نقص اساسي است، به طوري كه نواحي از مغز اين افراد كه مرتبط با شناخت اجتماعي يا درك خود و ديگران در بافت اجتماعي است داراي كژكاري و سبب مي شود اين افراد در تبيين حالت ذهني خود و ديگران دچار مشكل شوند. دومين نظريه به نوعي غير اجتماعي يا عمومي است كه بر كاركردهاي اجرايي مغز متمركز است و مشكل افراد اوتيستيك را ناشي از كژكاري كاركردهايي اجرايي مانند حافظه كاري، برنامه ريزي، مهار يا كنترل شناختي و ... مي داند البته اين نظريه تا حدودي بحث برانگيز است. وي مي گويد: برخي از افراد بر اين باور هستند كه كودكان مبتلا به اختلال طيف اوتيسم هرگز تماس چشمي برقرار نمي كنند، كودكان مبتلا به اوتيسم تمايلي به ابراز محبت و عاطفه ندارند، هيچ كدام از كودكان مبتلا به اختلال طيف اوتيسم قادر به حرف زدن نيستند، رفتارهاي كليشه اي جزو جدايي ناپذير اختلالات طيف اوتيستيك است، كودكان مبتلا به اين اختلال نابغه هستند، كودكان مبتلا به اوتيسم از نظر ذهني عقب مانده هستند، كودك مبتلا به اختلال طيف اوتيسم فقط مجموعه اي از مشكلات است، كودكان مبتلا به اختلال طيف اوتيسم درمان پذير نيستند، دارو درماني نقشي در درمان اين اختلال ندارد، داروهايي براي رفع علايم اصلي اين اختلال وجود دارد، درمان هاي جادويي (جراحي يا روش هاي غيرمعمول) براي اين اختلال وجود دارد، همه كودكان مبتلا به اختلال نيازمند يك نوع درمان هستند، انجام كارهاي طاقت فرساي آموزشي بهبود اين كودكان را تسريع مي كنند و ... اما اين ها فقط نمونه اي از باورهاي غلط افراد درباره كودكان اوتيسمي است.
10هزار معلول درگير با اوتيسم در استان
معاون توانبخشي اداره كل بهزيستي هم به خبرنگار ما مي گويد: در استان دو مركز غير دولتي اوتيسم در زاهدان و ايرانشهر داير است و همه كودكان اوتيسمي تحت پوشش بهزيستي هستند كه خدماتي از جمله فيزيوتراپي، كادر درماني، گفتار درماني، موسيقي درماني و ... به اين بيماران ارائه مي شود.
«امين ا... هاشمزهي» خاطر نشان مي كند: خانواده‌هايي كه كودكان اوتيسمي دارند در صورت مراجعه به بهزيستي تحت پوشش قرار خواهند گرفت البته از سوي اين اداره كل آگاه سازي و آموزش خانواده‌ها در حال انجام است. بيش از 10هزار معلول درگير با اوتيسم در استان وجود دارد كه تا 15 سالگي از خدمات بهزيستي بهره مند مي شوند و البته پس از اين سن هم مي توانند از خدمات بهزيستي بدون هيچ مانعي استفاده كنند. وي ادامه مي دهد: اختلال كودكان اوتيسمي به راحتي قابل تشخيص نيست و ممكن است برخي از خانواده ها با تشخيص هاي ديگر كودكان را به بهزيستي معرفي كنند كه پس از مدتي بيماري اوتيسم در اين كودكان تشخيص داده مي شود.
8006**3213