۷ تیر ۱۳۹۷، ۱۶:۳۵
کد خبر: 82955889
T T
۰ نفر
جنجال كی روش و برانكو، شرینی جام را تلخ كرد- میثم ناصرنژاد*

افكار عمومی هرگز توقع نداشت پس از حضوری سرافراز و دلچسب در جام جهانی 2018 روسیه، جنجال آفرینی دو سرمربی مطرح و موثر در فوتبال ایران شیرینی این جام را تلخ كرده و غرور ملی فوتبال را تحت الشعاع قرار دهد.

افشاگری های تاسف بار این 2 مربی خوش آوازه فوتبال ملی و باشگاهی تنها ساعاتی پس از وداع شایسته ملی پوشان ایرانی در جام جهانی به قدری دردآور و غیرقابل هضم است كه حتی در قامت فوتبال محلات هم شاهد این چنین رفتارهای به دور از تصور و به اصطلاح «چاله میدانی» نبوده ایم.
بدون تردید به كار بردن واژه هایی گزنده در فوتبال همچون «دلال» برای برانكو، زیرسوال بردن حضور اشكان دژاگه در تیم ملی اعزامی به جام جهانی روسیه توسط برانكو، ادعای كی روش مبنی بر فراری دادن رامین رضائیان و مهدی طارمی توسط برانكو از پرسپولیس، نسبت دادن اتفاقات صورت گرفته در دوره آماده سازی تیم ملی در اردوی ژانویه در دبی از سوی كی روش به برانكو و دهها مورد دیگر تنها منجر به خدشه دار شدن شان و منزلت این 2 مربی مطرح در فوتبال ایران می شود.
حتی آن دسته از مربیان، پیشكسوتان و صاحب نظران فوتبال كشور كه دل خوشی از برانكو و كی روش ندارند و در گذشته نسبت به عملكرد آنها به صورت مقطعی و یا دائم دست به انتقاد زدند هم از این وضعیت پیش آمده رضایت نداشته و واكنش هایی را مطرح ساخته اند.
كنایه های تمسخرآمیز و در مواردی توهین آمیز این 2 مربی خارجی فوتبال كشورمان پرده از نهایت كینه توزی آنها در این مدت برداشت و شیرینی حال و هوای نتایج خوب تیم ملی در روسیه را به كام فوتبال دوستان تلخ كرد.
آیا بهتر نبود سیستم های نظارتی در فوتبال نظیر فدراسیون خیلی سریع به این موضوع ورود كرده و اجازه نمی داد با تداوم مصاحبه ها و صدور بیانیه ها، تخم كینه و اختلافات هر 2 مربی به توهین و تمسخر و بیان جملاتی تاسف بار منجر شود.
در این بین بهتر بود كی روش و برانكو و همچنین اطرافیان این 2 مربی به جای استفاده از ابزار رسانه ای در یورش غیراخلاقی به یكدیگر، به صورت رو در رو گفت وگو می كردند و اگر در فضای گفتمانی به نتیجه مثبتی نرسیدند، آشكارا به بیان مسائلی می پرداختند كه البته هیچ منفعتی برای فوتبال ما نداشته و فقط سرگرمی خوبی برای برخی رسانه های به اصطلاح زرد در تشدید این تنش و سودآوری كاذب است.
متاسفانه فدراسیون فوتبال نیز با سكوتی تلخ باعث شده تا این 2 مربی بزرگ در ایران پا را فراتر گذاشته و این چنین شخصیت و قامت فوتبال كشور را دست مایه اختلافات درونی خود كنند.
بهتر بود فدراسیون از همان شروع سرباز زدن اختلافات 2 مربی در رسانه ها، سكوت نمی كرد و با برگزاری نشست هایی مساله را جراحی می كرد و غده چركین را از درون افكار هر دو مربی بیرون می انداخت.
این سكوت و بی اعتنایی سبب شد تا هر 2 مربی خطوط قرمز در مسایل اخلاقی و انضباطی فوتبال كشور را لگدمال كرده و دست به افشاگری های زننده مغایر با اصول و منش رفتاری در قامت یك مربی بزرگ، الگو و محبوب در فوتبال ایران بزنند.
بدون تردید تداوم این واكنش های تاسف بار فرجام تلخ برای هر 2 مربی و فوتبال ایران در عرصه های مختلف خواهد داشت.
فوتبالی كه با ثبت نتایج درخشان در سطح ملی، آهسته و پیوسته در حال پیدایش مسیر حرفه ای خود است و هرگونه تنش و حاشیه می تواند مسیر تعیین شده را به بیراهه ببرد.
----------------
- خبرنگار ایرنا
۰ نفر