فولاد، مزیت صادراتی سال 98

«سید رسول خلیفه سلطانی» امروز (دوشنبه) در گفت و گو با خبرنگار اقتصادی ایرنا به آمار 10 ماهه تولید محصولات فولادی اشاره كرد و افزود: در این مدت تولید كل محصولات فولادی با هفت درصد رشد در مقایسه با مدت مشابه سال 96 به 17 میلیون و 572 هزار تن رسید.
به گفته وی، در مدت یاد شده تولید تیرآهن با افت هفت درصدی در مقایسه با 10 ماهه 96 به 839 هزار تن، تولید میلگرد با رشد 22 درصدی به 6 میلیون و 312 هزار تن، ورق گرم با رشد 2 درصدی به 6 میلیون و 570 هزار تن، ورق سرد با رشد هفت درصدی به 2 میلیون و 88 هزار تن، ورق پوشش دار با افت هشت درصدی به یك میلیون و 154 هزار تن و سایر محصولات فولادی با افت 13 درصدی به 609 هزار تن رسید.
خلیفه خاطرنشان كرد: تا پایان دی ماه 97 تولید محصولات فولاد میانی رشد 13 درصدی را تجربه كرد و به 20 میلیون و 679 هزار تن رسید كه مشتمل بر رشد 18 درصدی بیلت و بلوم و رشد 6 درصدی اسلب است. همچنین تولید آهن اسفنجی در این مدت با رشد 18 درصدی در مقایسه با 10 ماهه 96 به 21 میلیون و 964 هزار تن رسید.
وی تاكید كرد: این آمارها در مقایسه با متوسط جهانی رشد تولید فولاد كه رقمی بین پنج تا 6 درصد است، چشمگیر بوده و نشان دهنده توسعه این صنعت است.
این مقام صنفی یادآور شد: به دلیل شرایط ركود داخلی، كاهش ساخت و سازها و كاهش درآمدهای افراد، مصرف داخلی محصولات فولادی نیز كاهش یافته، اما در مقابل، كشورهای عراق، افغانستان و سوریه با رشد شرایط ساختمان سازی، نیازمند این محصولات هستند.
وی بیان داشت: نرخ ارز از آغاز پارسال تاكنون رشد سه برابری را تجربه كرده، بنابراین با ارزان شدن فولاد ایران صادرات آن توجیه پیدا كرده است.
دبیر انجمن تولیدكنندگان فولاد ایران ادامه داد: اكنون فولاد چهار تا پنج هزار تومانی در هر كیلو، با قیمت كنونی ارز كمتر از نیم دلار ارزش دارد، در حالی كه در روزهای آغازین پارسال با قیمت حدود سه هزار تومانی و نرخ ارز سه هزار و 700 تومانی، دو سوم دلار ارزش داشت.
وی یادآوری كرد: ظرفیت تولید فولاد كشور سالیانه 25 میلیون تن و نهایت مصرف داخلی آن 12 میلیون تن است، این یعنی 13 میلیون تن ظرفیت صادراتی وجود دارد؛ بر این اساس در سال 98 باید به گونه ای عمل كنیم كه صادراتمان افزایش یابد.
این مقام صنفی پیش بینی كرد كه سال آینده نیز این صنعت بتواند روند امسال تولید و صادرات خود را حفظ كند.

** بازگشت ارز حاصل از صادرات
خلیفه در ادامه به مقایسه 2 صنعت پایه ای فولاد و نفت و پتروشیمی پرداخت و گفت: هزینه ارزبری صنعت نفت و پتروشیمی به دلیل استهلاك كم خطوط تولیدشان پایین است، اما در صنعت فولاد حدود چهار برابر است كه بیشتر شامل هزینه انواع نسوزها در كوره های بلند یا كوره قوس الكتریك، هزینه الكترودها و گرافیت ها می شود.
وی افزود: بطور تقریبی 25 درصد هزینه های تولید در صنعت فولاد وابسته به ارز است، بنابراین واحدهای تولیدی كه یك چهارم تولیداتشان را صادر می كنند نمی توانند ارزآوری آنچنانی داشته باشند.
دبیر انجمن تولیدكنندگان فولاد ایران خاطرنشان كرد: واحدهای بزرگ فولادی كه بیش از 25 درصد تولیداتشان را بتوانند صادر كنند، می توانند ارزآور بوده و قادر به بازگرداندن بخشی از درآمدهای خود به سامانه نیما هستند.
وی بطور نمونه از فولاد خوزستان یاد كرد كه با صادرات بیش از 50 ردصد تولیدات خود قارد به ارزآوری برای كشور است، اما در مقابل فولاد مباركه یا ذوب آهن كه بطور عمده به تامین نیاز داخل پرداخته و كمتر از 25 درصد محصولاتشان صادر می شود، پس از تامین مواد اولیه خارجی دیگر ارزی برایشان باقی نمی ماند.
خلیفه گفت: با توجه به مصارف ارزی، صنایع فولادی نمی توانند سالیانه بیش از 700 میلیون تا یك میلیارد دلار ارزآوری داشته باشند، همچینن باید به این نكته توجه داشت كه همه شركت های بزرگ فولادی بورسی و سهامی عام اند و حساب و كتاب هایشان بطور شفاف هر ماه در بورس ارائه می شود، بنابراین با اطمینان می توان گفت كه مازاد ارز صادراتی شان به سامانه نیما باز می گردد.
وی در عین حال خاطرنشان كرد: موضوع معافیت از عرضه ارز به سامانه نیما تا سقف یك میلیون یورو سبب شده تا برخی بازرگانان محصولات فولادی را به صورت ریالی از كارخانجات خریده و بدون هماهنگی با تولیدكننده صادر كنند و ارزشان را به نیما بازنگردانند.
این مقام صنفی هشدار داد: تداوم این شیوه به معنای ارزان فروشی محصولات در بازار جهانی است و هرچند این انجمن به وزارت صنعت پیشنهاد كرده كه فقط تولیدكنندگان مجاز به صادرات باشند، اما تاكنون پاسخی در این خصوص دریافت نشده است.

** قیمت محصولات فولادی در داخل گران نیست
وی بیان داشت: با وجود سه برابر شدن نرخ ارز در ماه های گذشته، همچنان قیمتی كه به مصرف كننده داخلی داده می شود گران نیست.
خلیفه شرایط 6 ماه پیش را یادآور شد كه دولت به فولادسازان اجبار كرد محصولاتشان را در بورس با قیمتی مشخص بفروشند، اما شاهد بودیم قیمت ها در بازار 2 برابر شد، زیرا رانتی ایجاد شد كه فقط به جیب دلالان و تجار رفت.
وی با بیان اینكه قیمت محصولات فولادی در تعادل با قیمت های جهانی مشخص می شود، تاكید كرد: حتی قیمتگذاری محصولات با ارز 13 هزار تومانی ارزان فروشی است، به همین دلیل شاهد هجوم دلالان به بازار و صادرات ارزان آن به بازارهای جهانی هستیم و در حقیقت فولاد را در بازار جهانی حراج كرده ایم.
دبیر انجمن تولیدكنندگان فولاد ایران خاطرنشان كرد: بزرگترین ضربه تحریم، كوچك شدن سفره مردم و بخش مولد صنعتی است كه در این شرایط بالاجبار ارزش پول پایین می آید؛ این مساله هزینه های تولید را افزایش می دهد.

** لزوم كنترل كارت های بازرگانی
وی از نبود كنترل بر كارت های بازرگانی انتقاد كرد و گفت: در این شرایط شاهدیم كارت های اجاره ای به دست مردم و حتی تجار عراقی و افغانستانی می رسد كه می توانند در شرایط نابسامان كنونی، محصولات فولادی را ریالی خرید كرده و به راحتی صادر كنند.
خلیفه ادامه داد: كارت های بازرگانی كه شنیده می شود دارندگان آنها سالیانه تا یك میلیون یورو می توانند صادرات انجام دهند، علاوه بر آن هیچ مالیات و حقوق ورودی پرداخت نكرده و به بازگشت ارز به سامانه نیما متعهد نیستند، بخشی از مشكلات را رقم زده و فساد زیادی ایجاد كرده است.

** برنامه های سال 98
وی اشتراك پذیری بیشتر زنجیره فولاد با انجمن های صنفی و اتاق های بازرگانی با هدف دستیابی به اهداف بالاتر و كوچك شدن دولت، فعالسازی كمیته ای با هدف توسعه بومی سازی فناوری و ایجاد صندوق پژوهش و فناوری با حمایت معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری و صندوق نوآوری و شكوفایی، همچنین توسعه استانداردهای فولاد با همكاری سازمان ملی استاندارد ایران را از جمله مهمترین برنامه های سال 98 این انجمن برشمرد.
به گزارش ایرنا، آمارها نشان می دهد، اكنون ایران به عنوان دهمین فولاد ساز جهان محسوب می شود و ظرفیت این بخش به رقم 35 میلیون تن رسیده و تا دستیابی به سطح پیش بینی افق چشم انداز 1404 (ظرفیت 55 میلیون تنی) افزون بر 20 میلیون تن اختلاف وجود دارد.
اقتصام*3065**9189