استاني باظرفيت هاي بي شمار اشتغالزايي و نرخ بالاي بيكاري

در اين سرمقاله طاهر موسوي زاده به سفر وزير تعاون، كار و رفاه اجتماعي در هفته گذشته به خوزستان و بررسي وضعيت اشتغال استان پرداخته است:
با حضور وزير تعاون، كار و رفاه اجتماعي در جلسه شوراي اشتغال استان خوزستان، زمينه اي فراهم شد تا بار ديگر مسأله بسيار مهم اشتغال در استان خوزستان بصورتي گسترده رسانه اي شود و اين سوآلات پاسخ داده نشده كه؛ 'در استاني چون خوزستان با ظرفيتهاي بيشمار اشتغالزائي چرا بايد نرخ بيكاري بالا باشد و با وجود اينهمه بيكار بومي چرا بايد حتي براي برخي مشاغل ساده نيروي غيربومي جذب شود؟' دوباره مطرح گردند.
در همين جلسه يكي از نمايندگان خوزستان در مجلس از افزايش 3 درصدي نرخ بيكاري از سال 95 تا سال جاري خبر داد و اين در حالي است بنا به نقل استاندار، استان از افزايش روزانه توليد نفت به 3 ميليون و 700 بشكه برخودار بوده است و تازه اين تنها يكي از ظرفيتهاي بيشمار اين استان زرخيز براي غلبه بر بيكاري است، ظرفيتهايي كه تقريباً تمام دست اندركاران اجرائي كشور از گذشته تا حال بر آنها واقفند و اگر اين ظرفيتها فعّال شود نه تنها مشكل بيكاري استان كه مشكل بيكاري كشور مرتفع خواهد شد.
وزير تعاون، كار و رفاه در همين جلسه به تصويب اجراي طرح 550 هزار هكتاري زمينهاي كشاورزي خوزستان در اولين سفر رئيس جمهور به استان اشاره كرد كه به عنوان يكي از ظرفيتهاي استان و جهت رفع نقايص گزارش وزير اجمالاً به آن اشاره مي كنيم تا دريابيد كه بيعرضگي و يا غرضهاي سياسي در بلااستفاده ماندن ظرفيتهاي توليدي و اشتغالزائي استان مي تواند چه زيانهائي به استان و كشور وارد كند.
طرح 550 هزار هكتاري مورد اشاره وزير در حقيقت طرح 800هزار هكتاري توسعه كشاورزي خوزستان است كه در پي سفر مقام معظّم رهبري به استان در سال 1375 و به توصيه ايشان براي بهره برداري بهينه از ظرفيتهاي آبي و خاكي بي نظير استان، توسط كارشناسان وزارتخانه هاي ذيربط و سازمان برنامه و بودجه تهيه شد و پس از تأييد وزراي مربوطه، در 30 مرداد 76 جهت اجرا به رئيس دولت اصلاحات ابلاغ و وي نيز با قيد اقدام سريع، اجراي فوري آنرا از نجفي، رئيس سازمان برنامه و بودجه وقت خواستار شد. امّا در تمام طول دولت اصلاحات اجراي اين طرح عامدانه مسكوت ماند و هيچ اقدام مؤثري براي شروع اجراي آن به عمل نيامد و پس از 7 سال، تنها يك درصد از اعتبارات اين طرح تخصيص داده شد، كه جذب همين اعتبار مختصر نيز با ابهام روبرو بود .
اين طرح كه زمان پايان آن سال 1390 پيش بيني شده بود در صورت اجرا مي توانست ضمن ايجاد 300 هزار شغل و ريشه كني بيكاري دراستان و استانهاي مجاور، توليدات كشاورزي، دامي، شيلاتي و مانند آن را نيز چند برابر كرده و با افزايش رونق اقتصادي و رفاه و آرامش مردم، بسياري از ناهنجاريهاي ناشي از بيكاري و فقر را برطرف كند.
با ارزيابي نتايج قصور يا تقصير در عدم بهره برداري بموقع از اين طرح مي توان ميزان خيانتها و بلكه جنايات تمام عاملان تأخير در اجراي اينگونه طرحها را چه در دستگاههاي اجرائي و چه در نهادهاي نظارتي برآورد كرد و به تمام كساني كه در مسند قدرتند و در انجام وظايف خود كوتاهي مي كنند در اين مورد هشدار داد.
/6002/7158