«میثم قشلاقی» بوکسور ۲۴ ساله و اهل خراسان شمالی در مسابقات قهرمانی آسیا که در امارات برگزار شد عملکرد بسیار خوبی در وزن ۸۱ کیلوگرم داشت و با شکست دادن قهرمانان مطرح جهان و آسیا به فینال رسید. اما ناداوری محض در فینال موجب شد تا برابر نایب قهرمان جهان از ازبکستان با حساب سه بر دو شکست خورده و در عین شایستگی به مدال نقره بسنده کرد.
وی در گفت وگو با ایرنا مسائل جالبی را مطرح کرده که شرح آن‌را در زیر می‌خوانید:
سطح مسابقات قهرمانی آسیا چگونه بود؟
واقعا پیکارها سطح فنی بسیار خوبی داشت و تمامی قهرمانان مطرح قاره پهناور در این رویداد حضور داشته و موجب شدند تا مبارزات جذابی صورت بگیرد. من نیز چهار مبارزه انجام داد که همگی آنان با قهرمانان جهان و آسیا بود و حتی یک بازی آسان نیز نداشتم.
این اولین تجربه بین‌المللی شما بود؟
چند سال تنها یک مرتبه در رده سنی جوانان در تورنمنت «احمد کومرت» ترکیه حضور یافته بودم. حضور برای اولین بار آنهم در مسابقات قهرمانی آسیا برایم تجربه ارزشمندی است که مطمئنا در سال‌های آینده از آن استفاده می‌کنم. وقتی بهترین‌های جهان در آسیا هستند به‌طور یقین مسابقات قاره‌ای، آزمونی برای مصاف با قدرت‌هاست.
تغییر وزن از ۷۵ به ۸۱ کیلوگرم چقدر در مسیر موفقیتت تاثیر داشت؟
در وزن ۷۵ کیلوگرم «شاهین موسوی» حضور دارد که سهمیه المپیک گرفته و از بهترین‌هاست. به همین دلیل با مشورت کادر فنی به یک وزن بالاتر رفتم و تمامی حریفانم را در لیگ و اردوی تیم ملی شکست دادم. ولی یک نکته برایم جالب بود.
چه نکته‌ای؟
وقتی شما در ایران همه را شکست می‌دهید و به ترکیب اصلی تیم ملی می‌رسید. مسیر زیادی را برای کسب مدال بین‌المللی طی می‌کنید اما در وزن ۸۱ کیلوگرم اصلا اینگونه نبود و من در پیکارهای آسیایی واقعا مبارزات وحشتناکی در پیش داشتم.
بنظر می‌رسد با شناخت بسیار خوبی از حریفان روی رینگ حاضر می‌شدید؟
دقیقا همین است. همه حریفان را با کادر فنی تیم ملی آنالیز می‌کردیم و شب قبل از مسابقه، نحوه مبارزه را برنامه‌ریزی می‌کردیم. حریفان بسیار سختی داشت و خدا را شکر که توانستم خودم را ثابت کنم.
در نخستین مبارزه از سوی مفسران آسیایی به خاطر ضربات سنگین و متوالی و همچنین نحوه مبارزه‌ات لقب تایسون ایرانی گرفتید.
از این لقب لذت می‌برم و با آن زندگی می‌کنم. تایسون از بهترین‌های تاریخ بوکس جهان و از بزرگان ورزش دنیا بوده و خواهد بود.باید آنقدر تلاش کنم که در هر رویدادی برای کشورم افتخارآفرین باشم.
رای داوران در مبارزه فینال و بازنده شدنت مقابل نایب قهرمان جهان از ازبکستان علاقمندان به ورزش را با شوک مواجه کرد. نظرت در این خصوص چیست؟
باورم نمی‌شد که داور نماینده ازبک را برنده اعلام کرد اما چاره‌ای نبود و باید رای را قبول می‌کردم. تمام تلاشم را به کار بستم و همه افراد حاضر در سالن نیز من‌را برنده واقعی می‌دانستند. دیگر این مساله گذشت و به فکر مسابقات بعدی هستم.
چقدر امید داری تا سهمیه المپیک به شما داده شود؟
چند سهمیه خالی در وزن ۸۱ کیلوگرم باقی مانده و با توجه به لغو مسابقات گزینشی جهانی، خیلی امیدوارم که به من سهمیه بدهند. قهرمان جهان را شکست دادم و سایر حریفانم از آسیا قبلا سهمیه گرفته‌اند و امیدوارم حداقل در این مسیر خوش‌شانس بوده و مسافر المپیک شوم.
اهداف بعدی خودت را ترسیم کرده‌ای؟
تازه ابتدای راه هستم. اکنون امیدوارم به سهمیه برسم تا در المپیک هم بهترین مبارزات را ارائه کنم و سپس در اندیشه مسابقات قهرمانی جهان هستم. هنوز خیلی هدف دارم و می‌خواهم تا روزی که شایسته هستم برای کشورم موجب افتخار باشم.
زمانی در آستانه ترک اردوی تیم ملی بودی. در این خصوص توضیح می‌دهید؟
دوران مقدس سربازی را طی می‌کردم و به من مرخصی داده نمی‌شد. سرمربی تیم ملی و مسوولان فدراسیون خیلی زحمت کشیدند و نامه‌نگاری کردند تا شرایط بازگشتم فراهم شود و محبت آنان را فراموش نمی‌کنم. هر فردی در زندگی فراز و نشیب دارد و من از کوچکترین فرصت استفاده کردم.
ارتباطت با «علیرضا استکی» سرمربی تیم ملی چگونه است؟
او برای همه ملی‌پوشان مثل یک برادر بزرگ‌تر می‌ماند و علاوه بر مسائل فنی، به ما در بخش‌های مختلف کمک می‌کند. استکی خیلی تلاش کرد به اردو بیایم و خدا را شکر شرمنده او نشدم. باید از مسوولان فدراسیون هم قدردانی کنم که بهترین امکانات و اردوها را فراهم کردند تا با شرایط خوبی در قهرمانی آسیا شرکت کنیم.همچنین قدردان تلاش‌های مسوولان استانم (خراسان شمالی) و زحمات مربی‌ام در استان هستم.
صحبت پایانی؟
همینجا اعلام می‌کنم که به هیچ عنوان مغرور نمی‌شوم چون هنوز خیلی راه دارم و باید سال‌ها به موفقیت برسم. بوکس رشته‌ای است که با توجه بیشتر، توان کسب بهترین نتایج را دارد. خوشحالم که عملکرد تیم ملی ایران در قهرمانی آسیا موجب شد تا بوکس بیشتر دیده شود.
نظر شما