آموزش ماندگار در سینما

به گزارش ایرنا، در ابتدای مراسم نکوداشت عالمی، ویدیویی برای معرفی اکبر عالمی با گزیده‌ای از صحبت‌های وی پخش شد. امیرحسن ندایی در ابتدای این نشست گفت: عالمی فردی بود که نسل ما را تربیت کرد. من بیش از سی سال افتخار شاگردی‌اش را داشتم. او به من زیستن را آموخت. شاخصه عالمی این بود که فقط سینما درس نمی‌داد بلکه به ما می‌آموخت که چطور به جهان نگاه کنیم. او می‌گفت پیش از یاد گرفتن سینما باید جهان‌بینی داشته باشید. به ما عکاسی، لابراتوار و نقد فیلم یاد داد، فردی چند وجهی بود و به ما گفت سینمای آنالوگ مرد و باید دیجیتال را کامل بشناسید چرا که جهان دیگری در حال شکل گرفتن است.

وی افزود: عالمی از دهه شصت برنامه‌های متعددی را در صدا و سیما آغاز کرد و من افتخار داشتم که به عنوان مهمان در آن برنامه‌ها حضور یابم.

این استاد دانشگاه با بیان اینکه عالمی هنرهای دیگر مثل موسیقی و نقاشی را خیلی خوب می‌شناخت، بیان کرد: او می‌گفت اگر قصد معرفی من را داشتید بگویید عالمی معلم بود. او پایه‌گذار شکل نوین آموزش سینما بود.

شهاب‌الدین عادل نیز درباره عالمی گفت: روحیه فعالی داشت و کلاس‌هایش را پر انرژی برگزار می‌کرد. من او را پیش از انقلاب می‌شناختم. یکی از منظم‌ترین و دقیق‌ترین افراد بود. او می‌گفت هر شاگرد خوبی می‌تواند روزی استاد شود. عالمی چندوجهی بود و ویژگی‌های زیادی داشت. 

این استاد دانشگاه ادامه داد: اکبر عالمی در شناساندن سینما بعد از انقلاب نقش مهمی داشت و بیشتر افرادی که بعد از انقلاب نسل اول سینما بودند از شاگردان وی‌ بودند.

عادل خاطرنشان کرد: عالمی پرمحبت و با انرژی بود، او تمام ابزار خود را برای آموزش به بچه‌ها می‌آورد و هیچ وقت کلاس را تعطیل نکرد. او دانشگاه کاملی بود و شاگردانش دوستش داشتند و غیر از کلام زیبا و قدرتمند چیزی نمی‌گفت. اکبر بسیار ناسیونالیست بود و در حالی که می‌توانست به راحتی خارج از کشور زندگی کند، دوست نداشت از ایران برود و معتقد بود که باید نسل جوان را آموزش داد. او شیفته ایران بود و از پروژه‌های بزرگ صنعتی کشور مستند می‌ساخت و می‌گفت که تماشای توسعه و پیشرفت برای من غرورآفرین است. 

وی با بیان اینکه عالمی دقیق و با برنامه بود، بیان کرد: بسیاری از فیلم‌های ما مدیون پشتوانه علمی و تخصصی او در لابراتوار بود. همچنین تلاش‌ بسیاری در صنوف تخصصی انیمیشن و دیگر مراکز داشت.

این استاد دانشگاه درخصوص ویژگی‌های خاص آموزش سینما در تفاوت با دیگر هنرها، گفت: او ویژگی‌های خاصی را برای دانشجوی سینما قائل بود و می‌گفت: باید مطالعات جانبی داشته باشند، برای او مباحث میان‌ رشته‌ای بسیار اهمیت داشت و می‌گفت که دانشجوی سینما باید وسعت مطالعات خود را زیاد کند و از این گذشته نظم زیادی داشته باشد. او لباس مندرس پوشیدن و سروقت نبودن را نمی‌پسندید. او می‌گفت ظاهر دانشجوی سینما اهمیت دارد و باید مرتب باشد. 

عادل ادامه داد: عالمی به شدت به روز بود. او به زبان تسلط داشت و بسیار زود با منابع آشنا می‌شد و آن را در کلاس‌هایش مطرح می‌کرد. نمی‌خواست با دانشجو رقابت کند و فضایی ایجاد نمی‌کرد که دانشجو از او شکایت داشته باشد.

وی خاطرنشان کرد: من جزو نسلی بودم که برای ورود ‌در دانشگاه هنر مصاحبه شدم؛ همچنین هر فردی که قصد خواندن سینما، فیلم کوتاه و عکاسی داشت باید مورد مصاحبه تخصصی قرار می‌گرفت. اما چندی قبل مصاحبه حذف شد. ما حتی در تعیین گرایش هم مورد مصاحبه قرار می‌گرفتیم و چند پارامتر برای ورود به رشته نیاز بود. سخت‌گیری‌ها با این دیدگاه بود که دانشجو را روی استعدادش متمرکز کنیم اما وزارت علوم، گزینش را کنکور قرار داد درحالی که در سایر رشته‌های هنر مصاحبه پابرجاست اما در رشته سینما حذف شده و این آسیب‌زا است.

این استاد دانشگاه ادامه داد: مصاحبه تخصصی کمک می‌کند که انتخاب درست باشد. زیرا امروز هم دانشجویی وجود دارد که خیلی فعالیت کرده و هم کسی هست که تجربه ندارد و این کار استاد را سخت می‌کند. من تا چهار ماه قبل با وزارت علوم مکاتبه کردم و قرار است از امسال مصاحبه برقرار شود.

عادل با بیان اینکه وظایف جشنواره‌ها با آکادمی‌ها و دانشگاه متفاوت است، تصریح کرد: پیوندی که باید بین فضای حرفه‌ای و دانشگاهی صورت گیرد را تاکنون ندیده‌ایم‌. در این سال‌ها دانشگاه‌ فارغ‌التحصیلانی داشته که بزرگان سینما هستند اما مشکل اینجاست که آیا ما با سیستمب کار می‌کنیم که فارغ التحصیل را با کار پیوند دهیم یا او را آزاد بگذاریم که انتخاب کند؟ ما هیچ برنامه‌ریزی برای این کار نداریم.

وی خاطرنشان کرد: متاسفانه رابطه فضای سینما و دانشگاه شکل نگرفته از طرفی مباحث درسی مشخص نیست که مطالعات سینمایی هستند یا کار عملی، فارغ‌التحصیل نمی‌داند که می‌خواهد چه مسیری را طی کند.