اربعين حسيني؛ رساترين رسالت كربلا

چهل منزل اسارت، چهل منزل غل و زنجیر، چهل منزل خطبه خوانی با صدای رسا در بغض گلوگیر و چهل منزل گریستن بی آنكه كسی صدایی شنیده باشد.

زینب(ع) سفیر راست قامتی كربلاست، رساترین رسانه راستی حماسه است كه انتشار آزادگی كربلا را بردوش می كشد.

چهره سرخ حقیقت بعد از آن طوفان رنگ، پشت ابری از ریا می ماند اگر زینب نبود و زینب (س) اگر نبود، سیل انقلاب در عبور از بستر تاریخ، پشت كوه فتنه ها جا می ماند.

اینك زینب (س) در خطبه هایی عاشورایی تمام غربت علوی، فاطمی و حسنی و حسینی را با فرهنگ ناب محمدی از زبان اربعین فریاد می زند تا ذوالجناح دادخواهی در آن بیابان تفتیده تاریخ به هر سو كشیده نشود و خورشید حقیقت، بر چله آسمان نشسته باشد.

خورشید در عزا نشسته همنوا با نماز زینب (س) بر هفتاد و دو ابرمرد افتاده بر زمین، گریه می كند و كسی جز آسمان از ناله های دل زینب (س) خبر ندارد.

زخمه زخمی ترین فریاد زینب(س) بر گلوی بغض كرده آسمان ساییده می شود و تاریخ، سرخ ترین لحظه خویش را در اربعین به حافظه تمام هستی می سپارد و پیراهنی سیاه بر تن زمان می پوشاند و شهادت حسین (ع) از زبان زینب(س) خطبه ای به وسعت همه مظلومیت تاریخ را طنین انداز می كند.

اربعین فرا می رسد و چل منزل غربت و غم فراق را زینب (س)در نماز راستین خود اقامه می كند و پرچم حقانیت حسین(ع) را بر قله اربعین برافراشته می كند.

خطبه های زینب (س) حركتی است توحیدی كه فقط دردانه علی (ع) توان قرائت آن را دارد آن هم از پنجره رو به كربلای اربعین و اینجا تاریخ تنها حقیقت را درك می كند.

در آستانه سرزمین غم زده شام و كوفه، تاریخ اسارت،تاریخ غل و زنجیر ، تاریح خطبه خوانی با صدای رسا كه در بعض گلو مانده و تاریخ گریستن،بر زبان زینب جاری می شود، بی آنكه كسی صدای گریه ای از زبان زینب (س) شنیده باشد.

زینب (ع) در اربعین چراغ نامه اشك است،چراغ برافروخته گریستن، آرام شدن، چراغ فروزان كه تا آخرالزمان روشن باقی می ماند.

اربعین عاشورای حسینی به عنوان تابلوی عظیم از عدالت خواهی و برافراشتن پرچم ارزشگرای مبارزات توحیدی امام حسین(ع) می باشد،حركت امام حسین (ع) در این راستا یك حركت سیاسی و اعتقادی برای مقابله با انحرافات دینی بود كه با حركت پیامبری زینب (ع) كامل تر شد.

اینك كسی فریاد بر می آورد كه نیزه شكستها را بزن كنار زینب، حسین (ع) تو اینجا خفته و حالا نوبت زینب (س)است كه در اربعین سرخ عاشورا خونین را منتشر كند.

' كای عنان گیر من آیا زینبی/ یا كه آه دردمندان در شبی/خانه سوزان را تو صاحبخانه باش/ با زنان در همرهی مردانه باش/جان خواهر در غمم زاری مكن/ با صدا، بهرم عزاداری مكن/ با زبان زینبی شاه آنچه گفت / با حسینی گوش زینب، می شنفت '

شمع ها برافروخته شده اند و تاریكی شب در این ماتمكده چادر سیاه خویش را گسترانیده است و كاروان اسرا در غل و زنجیر به سوی شام حركت داده می شوند.

براستی، كدام چشم است، كه در و مروارید اشك در غمت نساییده باشد و گونه ای در شهادت تو تر نكرده باشد، آنگاه كه در غروب غربت غمگنانه تو، آسمان بارشی جز ماتم و اندوه در دل گرفته خود ندارد.

آسمان همنوا با نماز زینب(س) در اربعین بر هفتاد و دو سوره بر زمین افتاده گریه می كند و كسی از ناله های دل زینب(س) جز آسمان خبر ندارد و انگار ابرهای همه عالم در دل لیلا گریه می كنند.

اربعین بازگشت كاروان غمدیده كربلا به كربلاست كاروانی خفته از راه و غمین با نوای ' ابر من مشركین'، اربعین روز بازگشت اسرای به شام رفته است،بازگشت پاره های عاشورا، تكه های كربلا و اینك اربعین حسینی (ع) عاشورای خونین را روایت می كند.

در اربعین حسینی زینب(س) از بارش تیر فاجعه كوفیان دل پرخونی دارد، آن هنگام كه قرآن بر بالای نیزه ها تلاوت می شد و شامیان هلهله مستانه كشتن فرزند رسول الله (ص) را سر داده بودند.

اكنون اربعین فرارسید و چه بسیار ایستاده اند و بر سینه می كوبند، به یاد سردار نینوا، سردار زخم و تشنگی و سوگند می خوردند والتین والزیتون زینب (س)امام حسین(ع) كه خونین دل جهان است.

پس از اربعین بود كه حركت امام حسین(ع) تبدیل به جریان فكری شد تا آزادگی و آزادی خواهی را در جهان منتشر شود و پس از او روزهای قیام عاشورایی شوند و شهادتگاه زمین نام كربلا برخود بگیرند.

زینب (ع) در راه تبیین جایگاه این حركت توحیدی و الهی امام حسین (ع) حركتهای بزرگی انجام داد و خطبه های آتشین زینب (ع) باعث شد كربلا در كربلا باقی نماند و زینب (ع) آیینه و انتشار دهند آزادگی كربلا شد.

ابن طاووس و ابن صدوق در كتابهای ارزشمند خود، زینب (ع) را احیاگر عاشورای حسین(ع) می دانند كه اوج آن در اربعین حسینی روز نخست زیارت تربت مطهر سالار شهیدان، پس از واقعه كربلاست، یعنی اینكه زینب(ع) نخستین زیارت كننده مرقد حسین(ع) است.

به گزارش ایرنا، اینك پرچم های سیاه به نشانه عزا به اهتزاز درآمده و خیمه های عزاداری در سوگ سالار شهیدان در جای جای شهرها و روستاها برافراشته شده است.

شور عزای حسینی در روزهای تاسوعا و عاشورا به اوج خود رسیده است و كودك و جوان و پیر در این مصیبت اشك ماتم جاری می كنند.

بوی دود و اسپند،صدای طبل و بوق شیپور و نصب پرچمهای سیاه در سردر مساجد و حسینیه ها تصاویر و صحنه های آشنایند كه در تمام نقاط ایران زمین طنین انداز شده و مجالس سخنرانی و سوگواری سیدالشهدا(ع) با حضور خیل عزاداران حسینی در همه اماكن مذهبی برپاست.

از: محمود رییسی

7359