..................................................
خبرگزاری جمهوری اسلامی 90/01/20 فرهنگی.ولادت حضرت زینب.قم قم - حضرت زینب (س ) ثمره پیوند عرشی فاطمه (س ) و علی (ع)، با افشاگری های عالمانه خویش پرده از چهره نااهلان و حیله گران حکومت زمانش درید و اهداف قیام پیشوای سوم شیعیان را به گوش جهانیان رساند.
در پنجم جمادی الاولی سال پنجم هجری در مدینه منوره، طفلی چشمانش را به روی دنیا گشود، دختری که قرار بود بخش سنگینی از بار امامت و زعامت پدر و دو برادرش را بر دوش کشد.
بانویی که حامل فصاحت و صراحت علی (ع) بود او با سخنان حکیمانه و صادقانه اش بر اهریمن تاخت تا جایی که پرده از گذشته ننگین بنی امیه برداشت و چهره زشت و کریه نیاکان یزید را به تمام مردم نشان داد.
حضرت زینب (س ) دارای خصایص اخلاقی نمونه ای بود و به علت فضیلت هایی که داشت القاب متعددی را از جمله شکیبایی، استقامت، قدرت ایمان بالا، تقوی، فصاحت و بلاغت، خردمندی، سرور زنان دانا، قهرمان کربلا، امانت دار الهی، کعبه آفریدگار، نور چشم علی (ع)، خورشید بزرگواری، بانوی کامل، بانوی وحی، پارسای خاندان علی و ... به او نسبت داده اند.
اگر زینت بودن برای پدر فخر است، زینت بودن برای پدری همچون علی (ع) که سرور عالمیان، مولای متقیان، برادر و وصی پیامبر(ص ) و بنده برگزیده خدا است، افتخاری بی نهایت و عظمتی بی مانند است.
زینب خردسال پس از شهادت مادرش، حامل رسالت او می شود و با حضورش، گریه اش، صحبت ها، سخنرانی ها و آموزش دادن هایش، ابلاغ پیام های ولایت و افشای توطئه های خلافت را عهده دار می گردد.
زندگانی ایشان پس از شهادت پیامبر(ص ) و شهید شدن مادر، گرچه همواره در مظلومیت می گذرد اما هرگز سازش را نمی پذیرد و در زمان خانه نشینی پدر و در دوران حکومت پنج ساله او آرام نمی نشیند و آنچه را که از مادر به ارث برده و از علم و اخلاق پدر فراگرفته است را پیاده می کند بدین ترتیب او را نائبه زهرا(س ) نامیده اند.
محمد شافعی یکی از نویسندگان مصری گفته است: یکی از بزرگترین زنان اهل بیت (ع) از نظر حسب و نسب و از بهترین بانوان طاهر که دارای روحی بزرگ و مقام تقوا و آینه تمام نمای مقام رسالت و ولایت بوده، حضرت سیده زینب دختر علی بن ابی طالب (ع) است.
این بانو به نحو کامل تربیت شده و از علم و دانش خاندان نبوت سیراب گشته بود به حدی که در فصاحت و بلاغت یکی از آیات بزرگ الهی گردید و در حلم و کرم و بینایی و بصیرت در تدبیر کارها در میان خاندان بنی هاشم و بلکه عرب مشهور شد و میان جمال و جلال و سیرت و صورت، اخلاق و فضیلت جمع کرده بود؟ آنچه خوبان همگی داشتند او به تنهایی دارا بود.
شب ها در حال عبادت بود و روزها را روزه داشت و به تقوا و پرهیزکاری معروف بود.
در این زمینه از نیشابوری (یکی از مورخان ) نیز درباره سخنوری این بانوی فصیحه نقل شده که گفته است: زنیب در فصاحت و بلاغت و پارسایی و عبادت همانند پدرش علی (ع) و مادرش فاطمه (س ) بود.
تاریخ گواهی می دهد خطبه های آتشین این بانو، قیامی آگاهانه علیه ستمگران رسوا و محکوم کردن آنها بود. این بانو با سخنانش بدنبال افشاگری چهره نااهلان به مردم نادانی بود که خود را در برابر یاغی زمان باخته و یا با مشتی دینار، سعادت ابدی و آخرت خود را به لذت زودگذر جهان فانی فروخته بودند.
حضرت زینب (س ) در دوره حساس امامت برادرش امام حسن مجتبی (ع) و امام حسین (ع ) برای بیداری خفتگان و هدایت مردان و زنان فریب خورده، تمام همت خود را به کار می گیرد.
این بانوی کامله، حماسه عشق و سرسپاری به ولایت، اوج ایمان و عرفان، ایثار ، شجاعت، آزادگی و فداکاری را با گذشتن از زندگی و فرزندانش در دشت نینوا جلوه گر می سازد.
علاقه و محبت حضرت زینب (س ) به پیشوای سوم شیعیان به قدری شگفت انگیز بود که روزی حضرت فاطمه زهرا(س ) راز آن را از پیامبر(ص ) جویا شد و چنین گفت: حسین و زینب چنان دل به یکدیگر بسته اند که زینب بی دیدار حسین بیقرار است و اگر ساعتی بوی حسین را نشنود جانش بیرون می رود.
رسول خدا، آه سوزناکی کشید و دیدگانش تر شد و فرمود:ای روشنای چشم من ! این دخترک من (زینب ) با هزارگونه رنج و سختی گرفتار بلا و مصیبت می شود.
سپس واقعه کربلا را شرح داد.
حضرت زینب کبری (س ) در واقعه کربلا همراه همیشگی برادر بود حتی زمانی که امام حسین (ع) در راه خدا و حق شهید شد، این بانو لحظه ای از همراهی و پرستاری برادر زاده اش حضرت سجاد(ع) و دیگر مردان، زنان و فرزندان صحرای کربلا دست برنداشت از این رو روز ولادت این بانو را روز پرستار نامگذاری کردند تا قدردان و یادآور زحمات او باشند.
رسول گرامی اسلام (ص ) درمورد جایگاه پرستار می فرمایند: هر کس در رفع نیازهای بیماری بکوشد، از گناهانش پاک میشود، همانند روزی که مادرش او را به دنیا آورد . همچنین کسی که یک شبانه روز از بیماری پرستاری کند، خداوند او را با ابراهیم خلیل (ع) محشور خواهد کرد و او همانند برق خیره کننده و درخشان از صراط عبور میکند.
سرنوشت سازترین فراز زندگانی حضرت زینب (س ) پس از واقعه عاشورا و اسارت بازماندگان شروع شد و بار سنگین پرچم ولایت را بر دوش گرفت و در برابر کفر ایستاد و خطابه خواند و پیام دادخواهی را سر داد.
بانگ رسای زینب (س ) در هر کوی و برزن به گوش می رسید و این باعث شد که هر فرد در پیروی از حسین (ع) علیه ظلم و دین ستیزی قیام کند و منافقان دنیاپرست را رسوا سازد.
این بانوی بزگوار در پانزدهم رجب سال 62 هجری رحلت کرده و آرامگاه شریف او در شام، کعبه آمال عاشقان ولایت است.ک/4 در برخی منابع نیز زمان ارتحال این بانوی بزرگوار سال 63 هجری ذکر شده است.
فراهنگ /7406/ 380/ ** 1071 شماره 286 ساعت 12:18 تمام
تاریخ انتشار: ۲۰ فروردین ۱۳۹۰ - ۰۰:۰۱