بیشتر بیماران مبتلا به صرع قابل درمان هستند

بیشتر بیماران مبتلا به صرع قابل درمان هستند # تهران ، خبرگزاری جمهوری اسلامی 88/05/06 علمی آموزشی.پزشکی.صرع عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران گفت: صرع شایعترین بیماری مغز و اعصاب است که علی رغم وجود باورهای غلط در مورد این بیماری، در بیشتر موارد ، بیماران مبتلا به آن قابل درمان هستند. دکتر جمشید لطفی متخصص بیماری های مغز و اعصاب روز سه شنبه در گفت و گو با خبرنگار علمی ایرنا افزود: صرع یکی از قدیمی ترین و شایع ترین اختلالات عصبی شناخته شده در جهان است که حدود یک تا دو درصد جمعیت جهان به آن مبتلا هستند و میزان شیوع آن در ایران نیز در همین حدود است. وی با بیان اینکه صرع به اختلال فیزیولوژیک قشر مغز گفته می شود که در آن تخلیه الکتریکی غیرطبیعی و همزمان دسته ای از سلول های مغزی، به طور موقت و گذرا ایجاد می شود گفت:در واقع صرع یک حالت و وضعیت است که فرد به طور مکرر دچار حالت های تشنجی می شود. وی با بیان اینکه صرع با تشنج و از حال رفتن متفاوت است گفت: اگر این وضعیت تنها یک بار ایجاد شود ممکن است ناشی از مواردی همچون کمبود کلسیم، کاهش قند خون و ...باشد که در چنین حالتی صرع به شمار نمی رود.اما صرع یا Epilepsy زمانی است که تشنج بیمار تکرارشونده باشد و فرد به طور ناگهانی دچار این تغییر حالت ها می شود. این متخصص مغز و اعصاب افزود: از حال رفتگی معمولا همراه با رنک پریدگی است و صرع همراه با برافروختگی است ، از حال رفتن معمولا در حالت ایستاده است و از قبل فرد دچار تغییر حالت های خود می شود و از حال می رود اما در صرع بدون مقدمه و به طور ناگهانی فرد دچار تشنج می شود. لطفی افزود: فردی که دچار از حال رفتگی می شود معمولا بعد از به هوش آمدن بهبود می یابد وضعیت عمومی مناسبی دارد اما فردی که بر اثر صرع دچار تشنج شده بعد از به هوش آمدن احساس خستگی و خواب آلودگی دارد. عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران اضافه کرد: در هر دو مورد یعنی از حال رفتگی و صرع بی اختیاری ادراری ممکن است وجود داشته باشد. لطفی با اشاره به اینکه باورهای غلط بیشتری در مقایسه با سایر بیماری ها در مورد صرع وجود دارد.از جمله اینکه صرع غیر قابل درمان است و بیمار نمی تواند همانند سایر افرد از یک زندگی عادی برخوردار باشد گفت: در بیشتر موارد یعنی در 75 درصد بیماران مبتلا به صرع که دچار تشنج شده اند بعداز استفاده از دارو ممکن است دیگر نیازی به دارو نداشته باشند و درمان می شوند . این متخصص بیماری های مغز و اعصاب با بیان اینکه باورهای غلط در مورد صرع باعث غیر عادی جلوه دادن این دسته از بیماران در نظر مردم عادی شده است گفت: یکی از این باورهای غلط این است که هر کسی دچار تشنج شود حتما مشکل روحی و روانی دارد در صورتی که به هیچ وجه اینگونه نیست و بیمار با دارو و کنترل مناسب درمان می شود و می توانند همانند افراد از یک زندگی عادب برخوردار باشد. وی با اشاره به اینکه بیشتر صرعها قابل درمان هستند گفت: این بیماری در 60 درصد موارد با یک دارو، 20 درصد موارد با تغییر دارو و 10 درصد موارد با بیش از یک دارو قابل درمان هستند و تنها 10 درصد آنها نیازمند درمان های طولانی و پیچیده هستند. عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران اضافه کرد: با پیشرفت در تجهیزات پزشکی و امکاناتی همچون مانیتورینک مغز می توان محل دقیق تشنج را شناسایی کرد و با استفاده از درمان های جراحی ، به درمان بیمار کمک کرد. وی با بیان اینکه نکته مهم در مورد صرع ، زمان شروع آن است گفت: صرعهای زیر دو سال معمولا ناشی از اختلالات دوران حاملگی است و ریشه های اکتسابی دارد نه ژنتیکی و شایعترین صرعهای بین 2 تا 5 سالگی نیز همراه با تب هستند که اهمیت زیادی ندارند و در بیشتر موارد در آینده بیمار دچار تشنج نمی شود. دکتر لطفی اضافه کرد:صرعهایی که در سنین بین پنج سالگی تا دوران بلوغ ایجاد می شوند بیشتر ریشه ژنتیکی دارند که این موارد را با دارو می توان کنترل کرد اما اگر فردی برای اولین بار در بزرگسالی مثلا در بالای 30 سالگی برای اولین بار دچار تشنج شود مشکل او ممکن است ناشی از وجود یک تومور و علامتی از یک بیماری غیر از صرع باشد. وی گفت: همچنین افرادی که در بالای 65 سالگی دچار تشنج می شوند نیز این وضعیت در آنها می تواند ناشی از اختلالات عروقی باشد و صرع به شمار نمی رود متخصص مغز و اعصاب تصریح کرد: باور غلط دیگر در مورد بیماری صرع این است که گفته می شود به طور مرتب باید از بیمار نوار مغزی گرفته شود در حالی که تشخیص صرع بیشتر از آنچه نیاز به نوار مغزی داشته باشد نیازمند تشخیص بالینی و داشتن شاهد عینی است. وی افزود: در بسیاری از موارد ممکن است نوار مغزی بیمار سالم باشد اما بیمار دچار حالت های تکرارشونده تشنج که علامتی از بیماری صرع است شود و یا اینکه نوار مغز فرد مشکل داشته باشد اما فرد هیچ گاه در طول عمر خود دچار تشنج نشود. وی یادآور شد: برخی اوقات تنها راه تشخیص بیماری صرع، داشتن شاهد عینی است و نوار مغزی عامل تشخیصی دقیقی نیست و نیازی به تکرار کردن آن وجود ندارد. این متخصص مغز و اعصاب با اشاره به اینکه یکی دیگر از باورهای غلط در بیماری صرع رژیم غذایی خاص و تاثیر سردی و گرمی دراین بیماری است گفت: همین که بیمار برای مدت طولانی گرسنگی نکشد و مواد غذایی کافی به بدن او برسد کافی است و نیازی به رعایت رژیم های غذایی خاص وجود ندارد. وی با تاکید بر اینکه در 60 درصد موارد بیماری با یک نوع دارو قابل درمان است گفت: اگر بعد از استفاده از یک دارو حالت های تشنج بیمار تکرار شود، یا دارو تاثیر گذار نبوده و باید نوع دارو را تغییر داد و یا اینکه دوز همان دارو را افزایش داد تا حالت های تشنج بیمار از بین رود. وی افزود: درمان را معمولا باید با یک دارو شروع کرد و دارو را به حداکثر رساند چنانچه نتیجه نداد داروی دیگری تجویز کرد. متخصص مغز و اعصاب یادآور شد: بسیاری از بیماران مبتلا به صرع بعد از اینکه دچار تشنج شدند و بعد از تحت درمان قرار گرفتن با دارو ، دیگر دچار تشنج نخواهند شد و با تشخیص پزشک می توان داروی آنها را قطع کرد. لطفی با بیان اینکه انتخاب نوع دارو در درمان این بیماری بسیار موثر است گفت: داروها نسبت به همدیگر برتری ندارند و آن را باید متناسب با شرایط بیمار ، تجویز کرد و اصولا داروی خوب دارویی است که سازگاری بیشتری با بدن بیمار داشته باشد و داروهای جدید الزاما جایگزین مناسبی برای داروهای قدیمی تر نیستند. عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران اضافه کرد: اگر صرع به درستی تشخیص داده شود و دارو درست انتخاب شود باید از تشنج های بیمار کاسته شود اما چنانچه تشنج قطع نشد ، یا دارو موثر نبوده و یا اینکه میزان آن کافی نبوده است. وی با اشاره به اینکه اغلب صرعها ریشه ژنتیکی دارند و بعد از سه سالگی شروع می شوند و خیلی ها هم تا دوران بلوغ و حدود 20 سالگی بهبود می یابند گفت: سه چهارم بیماران ، با تشخیص پزشک داروی آنها قطع می شود و فرد به طور کامل بهبود می یابد. متخصص مغز و اعصاب افزود: سابقه خانوادگی، نوع شدید صرع ، پاسخ ندادن به دارو، نیاز به دوز بالای دارو و نیاز به بیش از یک دارو داشتن و وجود اختلالات و ضایعات عروقی از جمله مورادی هستند که احتمال قطع کردن دارو در بیمار را کاهش می دهند.