سنگواره کشف شده در چین، جد کوچک اندام تی رکس است # تهران ، خبرگزاری جمهوری اسلامی 88/06/30 علمی آموزشی.دیرینه شناسی.دایناسور.چین محققان می گویند سنگواره سه متری دایناسوری که در چین کشف شده و 60 میلیون سال پیش از تی رکس می زیسته، از اجداد اولیه این درنده است. به گزارش بی بی سی، این محققان به مجله ساینس گفته اند که مشخصات تی رکس در این سنگواره مشاهده می شود؟ البته در ابعاد مینیاتوری. این گونه تازه که رپتورکس کریگستینی (kriegsteini Raptorex( نامگذاری شده ، حدود 65 کیلوگرم وزن داشته است درحالی که خلف آن، تی رکس، 90 برابر سنگین تر بوده است. دانشمندان بر این باورند که این کشف می تواند حلقه گمشده میان گونه های قدیمی تر و تی رکس باشد. این گونه 125 میلیون ساله نشان می دهد که تی رکس مشخصات خود را - سر بزرک با آرواره های قوی، بازوهای نسبتا کوچک و پاهای عظیم - از آن گرفته است و به علاوه شکل جثه نیز طی میلیون ها سال تغییری نکرده و تنها ابعاد آن بزرگتر شده است. در ده سال اخیر، سنگواره هایی از گونه های قدیمی تر و بدوی تر در صخره هایی به قدمت 100 تا 176 میلیون سال (دوره ژوراسیک میانی تا اوایل کریتاسیوس ) در اروپا، آمریکای شمالی و چین کشف شده است. این یافته های قدیمی تر تایید کرده است که خانواده تیراناسورها (نوعی از دایناسورها) از موجوداتی با جثه کوچک و گردن بلند تکامل یافته اند. اما شواهد کمی در مورد ارتباط این دایناسورهای نسبتا کوچک و فسیل های عظیم تی رکس (تیراناسور رکس ) وجود داشت. تیم محققان بر این باور است که رپتورکس کریگستینی همین حلقه ارتباطی است.
حتی جمجمه این موجود مثل تی رکس است. دکتر پل سرنو از دانشگاه شیکاگو گفت: این موجود نزدیکترین چیزی است که به حلقه به اصطلاح گمشده در مورد تی رکس پیدا خواهیم کرد. او گفت که از دندان ها گرفته تا عضلات برجسته آرواره، سر بزرک، بازوها، پاهای باریک و بلند که مناسب شکار است موجودی را می بینیم که تقریبا یک صدم تی رکس بوده است. این محققان بر این باورند که فسیل تازه نظریه پذیرفته شده در مورد تکامل تیراناسور را زیر و رو می کند. تا کنون تصور می شد که شکل عجیب اندام تی رکس در اثر هیکل بزرک آن تکامل یافته است. رکوردهای فسیلی موید نظریه ای بود که می گفت با عظیم شدن جثه در جریان تکامل، کل استخوان بندی تیراناسورها به تغییر نیاز پیدا کرد تا بتوانند علیرغم رشد جثه همچنان به شکار بپردازند. به گفته استفن بروسات از موزه تاریخ طبیعی نیویورک و از نویسندگان مقاله ساینس، گونه تازه -رپتورکس کریگستینی - واقعا این الگوی مشاهده شده را بر هم می ریزد. او با توجه به کوچک بودن جثه رپتورکس کریگستینی می گوید به این ترتیب واقعا می توان گفت که این مشخصات نه در نتیجه جثه بزرک بلکه به دلیل موثر بودن به عنوان سلاحی برای شکار تکامل یافت. به گفته دانشمندان این سنگواره نشان می دهد که جثه عظیم تیراناسورها تنها در 20 میلیون سال پایانی کریتاسیوس این اندازه شد. به گفته دکتر بروسات این بدان معنی است که تیراناسورها 80 درصد زمان اقامت خود در روی زمین را به عنوان موجوداتی کوچک در سایه انواع دیگر دایناسورهای شکارچی گذرانده اند. دکتر سرنو تخمین می زند که این گونه رپتورکس کریگستینی که فسیل آن پیدا شده بلافاصله پس از بلوغ مرده است. این سنگواره به طور غیرقانونی حفاری، به طور قاچاقی از چین خارج و در نهایت فروخته شد. هنری کریگستین یک کلکسیونر خصوصی (نامی که بر این موجود هم گذاشته شد) آن را خرید و سه سال قبل با سرنو تماس گرفت و از او خواست فسیل را بررسی کند. او با بازگرداندن این سنگواره به مراکز علمی و در نهایت دولت چین موافقت کرد. این سنگواره اکنون در موزه ای در مغولستان داخلی نگه داری می شود.