ندایی آسمانی، جلوه ای از ملکوت را در غدیر متجلی ساخت ...................................................
زنجان، خبرگزاری جمهوری اسلامی 06/10/86 داخلی.اجتماعی.غدیر.
گزارش از : رویا رفیعی کاروان نور از حجه الوداع باز می گشت، حجاج به محلی در میانه ی راه مکه به مدینه رسیدند، ندایی آسمانی جلوه ای از ملکوت را در غدیر متجلی ساخت.
"ای رسول خدا هر آنچه که از جانب پرودگارت بر تو فرو فرستاده شده است را به دیگران بگو و اگر چنین نکنی بر رسالت خویش عمل نکرده ای".
دستوری قاطع همراه با تهدید که مجال هیچ درنگ و تاملی در انجام آن برای پیامبر خدا (ص ) باقی نمی گذاشت.
کاروان سالار حج، فرمان توقف داد تا پیش رفتگان بازپس گردند و واپس ماندگان فرارسند، سکوت و دلهره بر کاروانیان مستولی و چشمها به دهان مبارک پیامبر عظیم الشان اسلام (ص ) دوخته شد.
بیابان عربستان از گرمای خورشید 18 ذی الحجه بی تاب شده بود، لهیب خورشید نیمروزی زمین وهوا را داغ و تفته کرده بود، هرکس درذهن خود احتمالی می داد.
در آن هوای گرم سرزمین حجاز باید امر مهمی مطرح می بود که پیامبر خدا در زیر آفتاب سوزان صحرای عربستان قافله ای از زنان، مردان، پیرمردان، پیرزنان و کودکان را متوقف کرد.
بعداز نماز ظهر، آخرین پیامبر خدا، بر منبری از جهاز شتران رفت و آهنگ خطبه ی "من کنت مولاه، فهذا علی مولاه" در همه عالم هستی طنین افکند.
آخرین پیام محمدبن عبدالله (ص )، پیامبر وحی بودکه فرمود: "ای پیروان من، امروز نصیحت و حجت خویش را برشما تمام کردم و دینتان را کامل نمودم".
و آن روز علی (ع) مامور شد تا از کتاب خدا و اهل بیت پیامبر (ص ) حمایت و حفاظت کند، آن روز آخرین حج محمد امین بود ودر آخرین سفر، بر ایشان واجب شد تا حجت خدا را بر بندگانش به اتمام رساند.
آن روز پیامبر با دوستدارانش وداع کرد ، ولی آنان را تنها نگذاشت، کسی را به ولایت خود منصوب کرد که در شایستگی وی شکی نداشت.
قصیده بلند آسمانی " غدیر" که به انتها نزدیک می شد، صدای آخرین پیامبر وحی، رساتر از هر زمان در " جحفه" می پیچید که می فرمود:ای مردم، من منذر و ترساننده ام و "علی"، هادی و رهنماست،ای پیروان من، من، پیامبرم و علی وصی من است.
محمد (ص )، همه ی آنچه را که باید بر کاروانیان مسلمان بگوید، با جمله ی "اوست، حجت پایدار خداوند" به پایان برد.
آخرین پیامبر وحی تاکید کرد که ای مردم، آنانکه در غدیرخم گرد آمده اند، سخنان مرا به دیگر کسان برسانند، من بزودی از میان شما خواهم رفت.
آخرین پیامبر وحی، همه چیز را گفت و حجت و رسالت خود را تمام کرد، دین به کمال رسیده بود و حضرت محمد(ص ) آرام آرام از فراز جهاز اشتران فرود آمد.
غدیر عید بزرگ شیعیان است، روزی که شیعه آن را بزرگترین سند حقانیت خود می داند، عید غدیر بهاری است که در آن شکوفه های ولایت باز شد و درخت نبوت به بار نشست.
بهاران غدیر، همواره دل شیعیان حضرت علی (ع) را جلا می دهد و یاد اولین امامشان را جاودانه می سازد.
بهار غدیر بوی ولایت می دهد و ولایت علی بوی دلنشین بهشت خدا را به ارمغان می آورد.
آن روز حجت خدا بر مردم تمام و علی (ع) حجت الله شد، آن روز عید شیعیان شد و پیروان علی آن را بعنوان روز بزرگ دین خود جشن گرفتند و آذین بستند.
شکی نیست که مولای متقیان علی (ع)، همان بدر تام و خورشید تابانی بود که باید جانشین خورشید آسمان نبوت می شد.
حضرت علی (ع) اول کسی بود که اسلام آورد، به اسلامی که تسلیم مطلق در برابر اراده ی خداوند متعال بود، اول کسی بود که ایمان آورد، اول کسی بودکه نماز خواند، یگانه وصی بود که شاخصترین کمالات پیغمبران الوالعزم خدا به ضمیمه ی علم آدم البشر، از وجود او جلوه گر بود.
او علمدار هدایت به صراط مستقیم معرفت و عبادت خداوند متعال است چراغ راه اطاعت خدا و شمع جمع فرمانبران خدا است.
" غدیرخم، عید ولایت و امامت بر شیعیان مبارک باد". ک/4 596/595/587 شماره 222 ساعت 13:46 تمام
تاریخ انتشار: ۶ دی ۱۳۸۶ - ۰۰:۰۱