تنبیه بدنی، زمینه ساز ابتلای کودکان به بیماریهای روانی است

تنبیه بدنی، زمینه ساز ابتلای کودکان به بیماریهای روانی است # قزوین ، خبرگزاری جمهوری اسلامی 10/02/85 داخلی.اجتماعی.تنبیه. یک روانپزشک کودک و نوجوان گفت: تنبیه بدنی، کودکان را مستعد ابتلا به بیماریهای روحی و روانی می کند. دکتر فریبا عربگل عصر شنبه در همایش "فرزند پروری" با حضور کارشناسان بهداشت و پزشکان در مرکز بهداشت شهید بلندیان قزوین، افزود: تنبیه بدنی پرخاشگری در پسران و استرس و اضطراب را در دختران افزایش می دهد. وی خاطرنشان کرد: اکثر والدین تنها روش اصلاح رفتارهای نامناسب فرزندان را تنبیه بدنی ذکر می کنند. عربگل با بیان اینکه تنبیه فقط کتک زدن، تحقیر و توهین کردن نیست، گفت: برای از بین بردن رفتارهای منفی و جایگزین کردن رفتارهای اجتماعی، تنبیه بدنی تنها راه نیست. این متخصص ادامه داد: کتک زدن کودک در واقع تخلیه خشم و عصبانیت والدین است، نه آموزش رفتارهای مناسب به کودک. وی مهمترین علت لجبازی کودکان را درخواست و اجبار به انجام عملی برخلاف میل کودکان ازسوی والدین عنوان کرد و افزود:توجه زیاد والدین به رفتارهای نامناسب کودکان، سبب تقویت رفتارهای نادرست آنان می شود، به طوری که کودکان به غرغر، مجادله کردن و درخواستهای مکرر متوسل می شوند. عربگل از دیگر علل لجبازی کودکان را نبود ثبات در رفتار والدین ذکر کرد و گفت: بطور مثال والدین یک روز هیچ عکس العملی در برابر لجبازی نشان نمی دهند و روز دیگر از کودک می خواهند مطابق با خواسته آنان رفتار کنند. وی اظهارداشت: نحوه دستور دادن والدین نیز بسیار موثر است واگر والدین زیاد دستور بدهند کودکان خسته می شوند و از انجام دستورات خودداری می کنند.
عربگل ادامه داد: دستوراتی که به کودک داده می شود باید مستقیم و واضح باشد و به کودک در زمینه رعایت این قوانین باید کمک کرد. وی با بیان اینکه والدین باید به کودک توجه کرده و در کنار او نشسته و به چشمانش نگاه کنند، گفت: زمانی که نام کودک را به زبان می آوریم و او را به انجام کار مطلوب تشویق می کنیم، باید با کودک ارتباط چشمی هم برقرار نماییم. وی یادآور شد: ارتباط چشمی موجب می شود کودکان حرف شنوی بیشتری از والدین خود داشته باشند. این متخصص افزود: به کودک خود برای همکاری فرصت کافی بدهید و درصورت انجام دستور از او تشکر کنید، اگر می خواهید کار جدیدی مثل آماده شدن برای خواب را به کودکان گوشزد کنید، یکبار توصیح دهید، پنج دقیقه صبرکنید سپس خواسته خود را یک باردیگر تکرار کنید، اگر می خواهید کودک ازانجام کارخاصی خودداری کند، باید از تکرار مرتب آن اجتناب کنید. وی بیان داشت: اگر کودک در پنج ثانیه کار مورد نظر را انجام نداد، از علل متناسب با موقعیت استفاده کنید در صورتی که کودک باز هم دستور شما را انجام نداد و درهمان موقع مشغول فعالیت خاصی مانند بازی بود، فعالیت او را قطع کنید همچنین از شکایت، اعتراض و بحث با کودک باید خودداری کرد. عربگل گفت: برای آنکه کودک مستقل شود به او حق انتخاب دهید، لازم نیست تمام قوانین و دستورات را برای کودک توضیح دهید، با کودک صمیمی باشید به او توجه کنید و به طور مستقیم و آشکار از او درخواست نمایید. وی اضافه کرد: کودک را به دلیل رفتار خوب باید تشویق کرد و زمانی که لجبازی می کند سریع باید عکس العمل نشان داد و از راهکارهای مختلف مانند ارایه علل منطقی و روشن "ساکت کردن و محروم کردن" استفاده کرد. وی اظهار داشت: آموزش رفتارهای مثبت به کودکان باید دوستانه و از طریق بازی باشد ولی با نوجوانان باید از طریق مذاکره و صحبت درمورد موارد مورد علاقه رفتار مناسب را آموزش داد. همایش یک روزه فرزند پروری به منظور آموزش شیوه های درست تربیتی کودکان و نوجوانان برگزار شد. م.ف/1590/684