تاریخ انتشار: ۱ آبان ۱۳۸۴ - ۰۰:۰۱
جلوه هایی از شب قدر در قم # قم ، خبرگزاری جمهوری اسلامی 01/08/84 داخلی.اجتماعی.لیالی قدر. دستهای نیازمندش را به سوی آسمان بی کران بلند کرده بود، شاید که خداوند به برکت شبهای قدر، او را مورد رحمت و مغفرت قراردهد. اشک از چشمانش جاری شد و بدنش مرتعش از اینکه آیا بازگشت و توبه وجود دارد یانه ؟؟ آیا خدا او را مورد لطف و عنایت قرار می دهد، یا او باید همچنان به درگاه الهی به دعا و انابه ادامه دهد؟؟ بسیاری از بندگان خدا، عارفان عاشق و سالکان راه طریقت به پیروی ازاشرف آدمیان حضرت علی بن ابیطالب (ع) جهد کرده تا روی از سوی خدا باز نگرداند و می داند که این شبها باید مزدشان را بگیرند، شب قدر که بهتر از هزار شب است. از این دست انسانها را این شبها زیاد می بینیم، همانها که چهره پنهان داشتند و با تضرع اشک می ریزند. دیشب قم حال و هوای دیگری داشت، حرم مطهرحضرت معصومه (س ) را که نگاه می کردی پر بود از توبه کنندگان !، پراز افراد عاشق و دلسوخته. هرکس در گوشه ای از این محوطه سر بر آستان دوست نهاده و بی محابا اشک از دیدگان جاری ساخته بود، این شبها حرم شاهد توبه کنندگان فراوانی بود، توبه ای که گاه آنقدر عمیق است که دیگر رشته پیوند خالق و مخلوق را با هیچ گناهی نمی گسلد. شب ضربت خوردن مولا، مردم دسته دسته وارد حرم مطهر می شوند، هوا سرد است اما تا ساعت 24 دیگر جای سوزن انداختن در حیاط نیست،مردم قم شب زنده داری برای رسیدن به قدر و منزلت انسانی را خوب درک کرده اند. به هر کجا که پا می گذاری آثاری از برکت این ماه وبه خصوص این شب می بینی ،مردم رنک دیگری دارند، مردم خالص شده اند، خدایی شده اند، 19 روز دوری از گناه، آنان را بسان کودکی که تازه از مادر متولد شده در آورده است . پاک و بی غل و غش، دیشب آمده تا اظهار بندگی کند، آمده تا انسانیت از دست رفته ای را که با گناه یکساله کسب کرده از خود دور سازد به دادگاه رحمت الهی قدم نهاده تا نفس اماره را مجازات و از شر گناهان خلاص شود. یکبار دیگر مصلای قدس نیز شاهد قدم های بندگانی است که درهای توبه را به روی خود گشوده و آمده اند تا با خالق خود راز و نیاز و استغاثه کنند، "الغوث، الغوث، خلصنا من النار یارب". اما خیلی ها هم تنها برای رهایی از آتش نیامدند،آنها آمده اند تا دیدگان بصیرت بین خود را تقویت کنند، آمده اند تا بندگی خود را اثبات و سربرآستان رب در کنار دیگر برادران هم کیش خود بگذرانند. از شهر و این همه هیاهوی برای رسیدن به "لقاء الله" دور می شویم اما گویی آرامش خفتن وخوابیدن دراین شب بی معناست، این شبها را چه کسانی خواب غفلت فرا خواهد گرفت چه کسی از این همه رحمتی که در این شب تقسیم می شود، چشم ـ پوشی می کند؟! به مسجد مقدس جمکران می رسیم، بوی یاس را در جای جای این مسجد استشمام می کنیم، نمی دانم این بو از دهان توبه کنندگان است یا از حضور یار! مسجد،در شب قدر حال و هوای دیگری دارد، شب ضربت خوردن مولا را در جمکران به صاحب الزمان (عج ) تسلیت گفتن و خود را درغم او شریک دانستن به او اقتدا کردن دست نیاز به سویش دراز نمودن و از قبل عظمت وجودش به معرفت رسیدن آرزوی هر کسی است. شاید اینهمه کرم فرزند علی بن ابیطالب (ع) باعث شده تا مردم گروه گروه از شهرهای اطراف تنها برای یک شب عزادارای و شب زنده داری سختی سفر را بر خود هموار کنند و به جمکران قدم گذارند. دیشب جمکران غرق در مناجات بود دیشب جمکران شلوغ تر از شبهای چهارشنبه، دیشب جمکران گنهکاران و عارفان را در کنار هم نشاند و بر سر یک سفره راه داد و دیشب جمکران بوی یاس و اقاقیا می داد. مردم تا سحراشک ریختند مناجات کردند،جوانها به دنبال خلوتی برای مناجات می گشتند، بدنبال جایی که او را به خاطر روزی هایش سپاس گویند و توبه کنند و بگویند که سعادت را طلب دارند. این ماه عجب ماهی است چه ماهی را به این عظمت سراغ داری که در آن همه پیر جوان کوچک بزرک گنهکار و بیگناه بر خوان یک سفره گردهم آیند و از فرصت داده شده استفاده کنند. این شبها قم زنده است اصلا شبی براین شهر حاکم نیست، گویی روز دعاو نیایش به درگاه خدا است مردم با نور دلها شب را روشنی بخشیده اند، این شب ها کوچه پس کوچه های پایین شهر نیز رونقی دارد. یکماه مردم گرسنگی و تشنگی را چشیدند تا خوراندن و سیراب کردن را یاد بگیرند، مردان خدایی همانند مولا و مقتدایشان حضرت علی (ع) کلوخ درب منازل افراد نیازمندند را بیشتر از شبهای گذشته به صدا درآوردند ولبخند شیرینی برلبان نیازمندان نشاندند. برخی که راه این خانه ها را نمی دانستند با حضور در مقابل چادرهایی که با نام طرح اکرام در میادین پررفت و آمد شهر مزین شده بود تجمع کرده و در بین اوراق در جستجوی کسی می گشتند تا دستان ضعیفش را گرفته و فقر را همراه کفر از وی دور سازند. دیشب شب مهربانی بود شب مهروزی، شب عدالت، شب دسته های عزاداری، شب طبل و سنج و شیپور، دیشب شب نوزدهم ماه مبارک رمضان بود و مسلمانان دوشب دیگر فرصت دارند و پس از آن تقدیرات سال آنها به دست مبارک حضرتش امضا می شود. و دیگر هیچ چیز را در آن دخل و تصرفی نیست، چه خوب است این شبها به یاد امام عصر (عج ) اولین و آخرین دعاهایمان را به ظهورش زینت دهیم تا بیاید و عدالت و مهرورزی را به جهانیان نشان دهد. 2451/ 550/ 548