شاهد جنایت کنسولگری مزارشریف:

شاهد جنایت کنسولگری مزارشریف: طالبان جسد دیپلمات ها را در گوردسته جمعی انداختند تا پیدا نشود ..................................................
خبرگزاری جمهوری اسلامی 90/05/17 اجتماعی.17مرداد.مزارشریف.گور دسته جمعی کابل- جنایت طالبان درکنسولگری مزارشریف و شهادت دیپلمات های ایران و خبرنگار ایرنا ابعاد مختلفی داشت که یکی از آنها انتقال اجساد در گور دسته جمعی برای سرپوش گذاشتن بر این اقدام ننگینشان بود که یک شاهد عینی افغان آن وقایع را روایت می کند.
سید جعفر حسینی فرد افغان که در همسایگی ساختمان کنسولگری ایران در مزارشریف زندگی می کرد و الله داد شاهسون تنها بازمانده کنسولگری را نجات داده می گوید که شاهد اجساد دیپلمات های ایرانی در گور دسته جمعی بوده است.
وی روز دوشنبه در گفت وگوی اختصاصی با خبرنگار ایرنا دفتر کابل ضمن بیان چگونگی فراری دادن شاهسون اظهارداشت: چند ساعت پس ازآنکه طالبان دیپلمات های ایرانی را شهید کردند، وقتی رفته بودیم تا جنازه یکی از هم محله ای ها را دفن کنیم از طریق دوستانم متوجه شدم که اجساد دیپلمات های ایرانی را به طور دسته جمعی در محله مدرسه سلطان راضیه شهر در یک گودال انداخته اند.
این شهروند افغان گفت: به بهانه ای توانستیم طالبان را دور بزنیم و به منطقه یادشده رفتیم و اجساد آنان را دیدیم.
وی تاکید کرد: طالبان می خواستند با این کار جنایتشان افشا نشود و بگویند که کسی داخل کنسولگری نبوده و آنان بیرون بوده اند که کشته شده اند و ماهم آنان را نکشته ایم.
این شاهد افغان ادامه داد: ما می خواستیم برای اجساد این افراد و دوستانمان کاری کنیم، اما نمی توانستیم طالبان اجازه نمی دادند حتی نگذاشتند آنجا بمانیم و مجبور شدیم به خانه بازگردیم.
حسینی گفت: طالبان روی اجساد شهدا در آن گودال خار و خاشاک انداخته بودند و ما هم نتوانستیم آنان را دفن کنیم تا اینکه شنیدیم بعدها با کمک صلیب سرخ اجساد را خارج و منتقل کرده اند.
وی با بیان اینکه صبح آن روز و قبل از وقوع جنایت با دیپلمات ها و شهید صارمی در محل کنسولگری همصحبت شدم، گفت: پیش از آنکه طالبان برسند به من ماموریت داده شد که آقای اکبری و حسین خانی که می خواستند مزارشریف را ترک کنند را از طریق کوه مارمول به مجاهدان برسانم.
حسینی افزود: وقتی از کوهستان برگشتم، چون پیاده باید می آمدم، حدود ساعت 13 یا 14 بود که رسیدم و چون خسته بودم مستقیم به خانه رفتم تا آبی بنوشم ؟ اما هنوز از ماجرا خبرنداشتم.
وی گفت: شهر آرام بود و کسی اجازه تردد بآسانی در شهر هم نداشت تا اینکه وقتی به پشت بام حسینیه رفتم دیدم آقای شاهسون لنگ لنگان می آید و مرا صدا می کند.
این شهروند افغان افزود: وقتی متوجه شدم که آقای شاهسون زخمی شده اورا به اتاقم رساندم و سه روز آنجا ماند تا پایش بهتر بشود.
وی گفت: از آقای شاهسون شنیدم که همه را شهید کرده اند و ما دیگر نمی توانستیم به کنسولگری بازگردیم تا اینکه از ماجرای گور دسته جمعی آنان مطلع شدم.
این شهروند افغان به ماجرای انتقال شاهسون تنها بازمانده حادثه کنسولگری ایران و سختی های این کار اشاره کرد و گفت: در این زمان طالبان یکبار مارا گرفتند که خدا خواست و آزاد شدیم.
حسینی افزود: بعد از آنکه در هرات آقای شاهسون برای رفتن به مشهد از ما جدا شد، ما نیز از مرز دیگری وارد ایران شدیم و تا زمان حاکمیت طالبان در ایران زندگی کردیم و بعد از آن دوباره به مزارشریف بازگشتیم.
این شهروند افغان در پاسخ به این پرسش که چطور نترسیدی اگر طالبان تو را درحال کمک به ایرانیان ببیند، چکار خواهند کرد، گفت: من به دوستان و افراد هم دین، هم مذهب و مهمان خود کمک کردم و این وظیفه من بود.
این شاهد ماجرای حمله به کنسولگری ایران در مزارشریف اینک 47سال دارد و می گوید که هیچگاه جنایات وحشتناک طالبان را نمی تواند فراموش کند.
زمان تصرف شهر مزارشریف افغانستان به دست طالبان در 17مرداد 1377، شهیدان ناصر ریگی، محمد ناصر ناصری، نورالله نوروزی، رشید پاریاو فلاح ، مجید نوری نیارکی ،کریم حیدریان، محمد علی قیاسی و حیدرعلی باقری از دیپلمات ها و شهید محمود صارمی مسئول دفتر خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران درکنسولگری ایران در آن شهر بودند که در مظلومیت هرچه تمام تر آسمانی شدند.
آساق **569** شماره 125 ساعت 15:17 تمام