تاریخ انتشار: ۱۹ فروردین ۱۳۹۱ - ۱۱:۵۹

تهران - مدير پژوهشي مركز تحقيقات چشم دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي گفت: در بيماران ديابتي معمولا گرفتاري چشمي تا مراحل پيشرفته، علايمي ندارد و به همين دليل معاينات منظم چشمي براي افراد مبتلا به ديابت حتي اگر مشكلي از نظر بينايي حس نمي كنند، بسيار حايز اهميت است.

'مرضیه كتیبه' روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار اجتماعی ایرنا افزود: مهم ترین عارضه چشمی دیابت، آسیب به لایه شبكیه چشم است كه در اصطلاح پزشكی رتینوپاتی دیابتی نامیده می‌شود.

وی درباره رتینوپاتی گفت: در این عارضه رگ های خونی كوچك كه به شبكیه خونرسانی می‌كنند بر اثر دیابت دچار مشكل می شوند، این امر به علت تجمع قند در دیواره رگ های خونی است كه آن ها را ضعیف می سازد، این رگ ها گاهی اوقات پاره شده و ایجاد خونریزی های كوچكی می كند.

كتیبه گفت: گاهی اوقات، عروق خونی ممكن است نشت كرده و باعث تجمع مایع در سطح شبكیه شود این نشتی نشانه آن است كه خونرسانی آن منطقه به خوبی انجام نمی شود.

وی ادامه داد: وقتی رتینوپاتی به مرحله پیشرفته تری می رسد، رگ های خونی جدید می‌توانند رشد كرده و خونرسانی را بهبود ببخشند، این رگ های خونی جدید، شكننده بوده و ممكن است پاره شده و خونریزی شدیدی ایجاد كند. این وضعیت می تواند بطور جدی بینایی را مختل كند.

كتیبه با بیان اینكه این عارضه در نهایت منجر به نابینایی می شود، افزود: دیابت می تواند به قسمت‌های مختلف چشم آسیب برساند و مشكلات متعددی در این عضو از جمله آسیب به قرنیه، آب مروارید یا كاتاراكت (كدر شدن عدسی)،گلوكوم (آب سیاه)، پیر چشمی زودرس، فلج اعصاب و عضلات خارج كره چشمی و آسیب به عروق خونی لایه شبكیه چشم وارد كند.

وی ادامه داد: در بیماران دیابتی به علت قند خون بالا به مدت طولانی و عدم كنترل صحیح آن، عروق موجود در شبكیه چشم دچار اختلال می‌شود، این ضایعات به صورت تدریجی اتفاق می‌افتد در نتیجه در اوایل ایجاد بیماری، فرد علایم بینایی واضحی ندارد.

اجتمام**9105**1569**