به گزارش ایرنا، صدیقه مرضیه (س) در روز بیستم جمادی الثانی سال پنجم بعثت در خانه محمد(ص) رسول خدا و بانوی پرهیزكار و پاكدامن حضرت خدیجه(س) دیده به جهان گشود و همزمان با ولادتش جبرئیل امین و سایر ملائكه برای عرض تبریك به خدمت پیامبرخدا(ص) رسیده و سلام و درود الهی را به محضرش ابلاغ كردند.
فاطمه(س) از واژه 'فطم' به معنی رها ساختن، دور نمودن و فاصله افكندن آمده است و این نام مبارك از این جهت، به معنی دوری از شرارت و ناپاكی آمده است و چون از معنی آن، از امام صادق (ع) سوال شد حضرت در جواب فرمودند: از تمام شرارت ها مصون مانده است.
همچنین از حضرت رسول اسلام (ص) نقل شده: 'دخترم، فاطمه نامیده شد زیرا خدا او و محب او را از آتش بریده است و همچنین فاطمه را زهرا نامیدند زیرا وقتی در محراب عبادت قرار می گرفت نور او بر اهل آسمانها ظاهر می شد'.
در مورد نام زهرا(س) نیز آمده است :زهرا، یعنی درخشنده و نوردهنده و علت نامگذاری به این نام آن بود كه نور آن حضرت،از نور عظمت الهی سرچشمه گرفته بود و بر دلها و زمین و آسمان نور می داد و آنها را از درون روشن می ساخت و قلب مبارك امیرالمومنین(ع) را از نور خود خوشحال می كرد.
این بانوی بزرگ از مكتب پدر معلم بشریت و دریای معرفت و كرامت نبی مكرم اسلام و فضائل و كمالات خدیجه سر آمد زنان عرب بهره‌مند شد.
ایشان با تولدش به جایگاه زنان، تولد جدیدی بخشید و اسلام قانون تساوی زن و مرد را در ارزشهای الهی و اجتماعی به صراحت اعلان كرد و معیار فضیلت و برتری زن و مرد را در تقوا و پرهیزگاری دانست.
رسول خدا(ص) با بوسه زدن بر دستان دختر مهربانش به جایگاه این بانو و زنان اهتمام داشت و در خصوص جایگاه این بانوی مهربان فرمود: خداوند از میان زنان دنیا چهار نفر را به عنوان برتر انتخاب كرده و آن عبارت از مریم، آسیه، خدیجه و فاطمه(س) است.
فاطمه نمونه یك انسان كامل است و شیوه زندگانی او سراسر الگویی برای زنان و مردان عالم است او مادر و همسری مهربان بود و فرزندی تربیت كرد كه در موقع احتیاج اسلام، جان خود و عزیزانش را در راه دفاع از دین و مبارزه با بیدادگری فدا كرد و دختری
تربیت كرد كه با ایراد خطبه های شورانگیز ،دستگاه ظلم و ستم بنی امیه را رسوا كرد.
حضرت فاطمه (س) با مدیریتی صحیح و به كار بستن ویژگیهای تربیتی، توانست فرزندانی را به جامعه اسلامی تحویل دهد، كه هركدام منشا آثار خیر و پیشرفت دین و احكام الهی شدند و عملا به الگوها و اسوه ای مقاومت، شرف، هدایت، بخشش، سخاوت، ایثار، جانبازی، شهادت تبدیل گردیدند.
زهرای اطهر(س) همسری نمونه برای امام اول شیعیان(ع) بود بانویی كه در خانه علی (ع) وظایف همسر داری را به نحو احسن انجام داد و همواره حامی و پشتیبان همسرش در تمام لحظه های زندگی اش بوده است.
حضرت فاطمه(س) یگانه دختر رسول اكرم(ص) در طول مدت همسرداری خود با امیرالمومنین در هیچ فرصتی حریم آن حضرت را نادیده نگرفت و در مورد شخصیت آن بزرگوار كوتاهی نكرد، هرگاه رنج ها،غم ها و دشواری ها بر حضرت علی(ع) فشار می آورد به سوی خانه می آمد و با این بانو درد و دل می كرد و حتی با نگاه به جمال نورانی همسرش از غم های دنیوی آسوده می شد.
علی بن ابی طالب (ع) وقتی وارد خانه می شد از اوضاع داخل خانه و از رنج و مشقت های بانو محدثه جویا می شد هر دو یكدیگر را دلداری می دادند و در سختی های زندگی در كنار یكدیگر لحظه ای از یاد خدا غافل نمی شدند گویا آن دو همسر نمونه اسلام هریك به وظائف خویش را بدرستی می شناختند و نمونه ای از اخلاق عالی اسلام بودند.
حضرت زهرا(ع) در دفاع از همسرش در صحنه های اجتماع حضور یافت او برای جاودانه ساختن دفاع خویش از امامت، ولایت، اسلام و قرآن خطبه فدكیه را در میان انبوه مردم در مسجد ایراد فرمود و در نهایت در دفاع از ولایت جان خود را نثار كرد. ك/4
/8138/ 569
تاریخ انتشار: ۲۳ اردیبهشت ۱۳۹۱ - ۱۵:۰۵
قم- حضرت فاطمه الزهرا(س) با تربيت نسل كوثر و هدايتگران دين الهي، مادر نيكوترين نسل بشريت است.