به بهشت نمي روم اگر مادرم آنجا نباشد

به بهشت نمی روم اگر مادرم او كه تكیه گاه و عصای دستم در روزهای كودكی بوده انجا نباشد، چرا كه من با صدای مادر و كلمات او با مهر دستانش و نگاه پر از محبتش بزرگ شدم ، او با صبر و حوصله درمیان كوهی از مشكلات به من آموخت كه زبان بگشایم، بنویسم و خوب را از بد تشخیص دهم.

او كه همواره سهم خود را به من می داد و هر بار كه از درد می گفتم دردم رابه جان می خرید و با محبتش دنیای از درد را به فراموشی می سپردم.

او كه اگر می خواستم بخوابم مرا روی چشمانش می خواباند او كه حتی یك بار در برابر خواسته هایم نه نگفت و با آنكه هزاران درد در دل داشت هرگز شادی را از من دریغ نكرد.

اوكه هر بار از درد گفتم و از رنج همه را به جان خرید و امید و آینده ای روشن را برایم ترسیم كرد.

مادرمهربانم اكنون كه سالها است از تو دورم اما هنوز هم در كنار آرامگاهم با حمد و فاتحه ات همچون دوران كودكی قبرم را لایی لایی می كنی گویی كه گهواره كودكی من است.

مهربان مادرم تو كه امروز نام مادر شهید را بر تو نهاده اند چه سختی ها كه برایم كشیدی و عمر كوتاهم مجال نداد كه دست مهربان و پینه بسته ات را ببوسم و گوشه ای ناچیز از زحمات تو را جبران كنم و به جای آنكه زحمات و سختیهای تو را در زندگی جبران كنم تنهایی و اشك چشم را برایت به سوغات آوردم اگر چه می دانم كه خرسند از آنی كه فرزندت را در راه خدا داده ای اما می دانم كه دلت برایم تنگ می شود.

مهربان مادرم كه سالها هم برایمان پدر بودی و هم مادر با رفتن من و شنیدن خبر شهادتم با همه چیز در زندگی وداع كردی و هر روز حتی الان كه سالها از زمان شهادتم گذشته است بر سر مزارم حاضر می شوی تا مبادا من همچون دوران كودكی كه از تنهایی می ترسیدم باز هم در تنهایی قبر بترسم .

مادر عزیزم ! ای كوه صبر و تحمل و ای دنیای از تجربه و ایثار بر قامت بلندت و بر دستان رنج دیده ات كه هر روز قاب عكس مرا پاك می كند و بر قطره های اشكی كه هر ساعت برای من می ریزی سوگند می خورم كه همیشه به یادت هستم.

قدر روزهایی را كه با سختی و مشقت تمام ما را بزرگ كردی می دانم و ازخدای خود می خواهم كه بر صبر و تحملت در جدایی از من بیفزاید.

مادر مهربانم وقتی راهی جبهه می شدم و آن روز كه مرا از زیر قرآن رد كردی از حلقه اشكی كه در گوشه چشمت نشسته بود طپش قلبت را احساس كردم ، خواستم دستت را ببوسم امابزرگواریت اجازه نداد تا خم شدم، دستم را گرفتی .

به درستی كه تو در مكتب حضرت فاطمه زهرا و زینب كبری تربیت شده ای .

مادر عزیزم اگر چه مادر نیستم اما به خوبی می دانم كه سر بر بالین گذاشتن بدون فرزند یعنی چه؟ چرا كه من خود با آنكه سالها است در كنار شهدا آرمیده ام و همه چیز برایم مهیا است اما هنوز هم آرزو دارم كه بر بالین تو بخوابم .

در گرامیداشت روز مادر و سالروز ولادت با سعادت حضرت فاطمه زهرا چه زیبا است یادی كنیم از مادران شهیدی كه باالگو گیری از بزرگ بانوی جهان اسلام شهدایی را تربیت كردند كه خون آنها عزت و عظمت برای ایران اسلامی به ارمغان آورد.

آری مادران شهدا شاهدان بی مدعا هستند و نقش آنان در تربیت الگوهای ماندگار تاریخ سرفراز ایران اسلامی همواره نقشی مثبت و تاثیر گذار بوده است.

آری مادران شهدا با الگوگیری از حضرت فاطمه (س) به عنوان شاهدان بی مدعا و گل بوته‌های باغ شناخت، عاطفه و معرفت، نقش مهمی را در الگوسازی و هدایت فرزندان سلحشور این مرز و بوم بر عهده داشته و به یقین دعای خیر مادران شهید همیشه بدرقه راه سربلندی و مقاومت مردم ایران خواهد بود.

صبر و ایستادگی مادران شهدا تداعی‌ كننده صبر و ایستادگی حضرت فاطمه(س) و حضرت زینب (س) است و امروز مادران و یادگاران عزیز شهدا با صبر و مقاومت خود راه پرفروغ جلوه‌های ایثار و شهادت را به بهترین وجه جاودانه می‌كنند.

همانگونه كه پیامبر اكرم (ص) فرمود' بهشت زیر پای مادران است' مادران شهدا نیز مانند خورشیدی تابناك بر تارك بهشت می‌درخشند.

به درستی تكریم از مادران شهدا تجلیل از فرهنگ ایثار، صبر و ایستادگی است و مسئولان نهادها و سازمان ها باید بیش از این به آن همت گمارند.

مادران شهدا، مادرانی هستند كه حیای زینب، وفای خدیجه، صبر ایوب و انتظار حضرت ولی عصر(عج) را حس كرده اند و فداكار ترین مادران در روی زمینند و برای رضای خدا عاشقانه فرزندانشان را نثار اسلام كردند.

بیایید دلتنگی مادران شهدا را برای فرزندان برنگشته شان به فراموشی نسپاریم و از كنارشان بی تفاوت نگذریم و وقتی مادران شهدا را دیدیم بر قدوم شان بوسه زنیم و از خدا بخواهیم كه كمی از آن صبر زینبی كه به آنها عنایت كرده، به ما هم لطف كند و به امید اینكه دعای خیر مادران شهدا در جوار مزار شهیدان بدرقه راه ما باشد.

گزارشگر : آمنه صارمی

542/634