گرگان - بيماري 'تب كريمه - كنگو'، يك بيماري ويروسي حاد تب دار و خونريزي دهنده است كه از طريق گزش كنه يا تماس با خون، ترشحات يا لاشه دام و انسان آلوده، منتقل مي شود.

این بیماری برای نخستین بار در شهرهای 'كریمه' اوكراین و چند سال بعد با علائم مشابه در 'كنگو' زئیر، رؤیت شد و نام تب خونریزی دهنده برای آن اعلام شد.

این بیماری معمولأ مربوط به دام و احشام است ولی متأسفانه در طول سال های گذشته موارد ابتلای انسانی به این بیماری در استان های مختلف كشور وجود داشته است.

از آن جایی كه تب كریمه - كنگو می تواند برای انسان بسیار خطرناك باشد و مرگ و میر بالایی ایجاد كند، بنا بر این اقدامات درمانی سریع و مهم تر از همه انجام اقدامات ایمنی در مواجهه با موارد مشكوك دامی و انسانی بسیار حائز اهمیت است.

بیش ترین میزان شیوع بیماری از فروردین تا اواخر شهریور ماه است كه به دلیل شروع فعالیت كنه هاست.

راه های سرایت و انتقال بیماری:

الف) انتقال از طریق گزش توسط كنه مهم ترین راه انتقال است.

ب) تماس با خون، ترشحات و بافت آلوده دامی.

ج) انتقال از انسان به انسان (عفونت بیمارستانی) تماس با خون و بافت بیماران به ویژه در مرحله خونریزی.

افراد در معرض خطر:

بیش ترین افراد در معرض خطر ابتلاء به این بیماری شامل دام پزشكان، كاركنان آزمایشگاه، كادر بیمارستانی، بازرسان بهداشتی دامپزشكی مستقر در كشتارگاه ها، نقل و انتقال دهندگان دام، ذابحین و سلاخان، قصابان و دامداران و كشاورزان هستند.

علائم بیماری در حیوان:

بیماری در حیوانات اهلی علائم چندان واضحی ندارد و با یك بیماری تب دار چند روزه تمام می شود.

در فرم شدید بیماری ممكن است موجب سقط جنین در گاو شود، ویروس در حیوانات نشخواركننده اهلی مثل گاو، گوسفند و بز به مدت یك هفته پس از آلودگی و عفونت در بدن باقی می ماند.

علائم بیماری در انسان:

بسته به راه ورود ویروس (از راه گزش كنه یا از طریق تماس با بافت یا خون آلوده) از یك تا 13 روز دوره كمون بیماری است.

شروع علائم ناگهانی است و بیمار دچار سردرد، تب و لرز، درد عضلانی خصوصأ ناحیه پشت و پاها، گیجی، درد و سفتی گردن، درد و قرمزی چشم و گاه با حالت تهوع و استفراغ و درد منتشره شكمی همراه است.

مرحله خونریزی دهنده 5 - 3 روز پس از شروع بیماری پدیدار می شود و تا چهار روز ممكن است طول بكشد.

اگر فردی علائم منطبق به تشخیص احتمالی تب خونریزی دهنده كریمه - كنگو را دارا باشد بایستی فورأ در شرایط ایزوله در بیمارستان بستری و مورد مداوا قرار گیرد.

راه های پیشگیری:

حذف كنه ناقل بیماری از طریق سم پاشی و حمام دادن دام ها و ضد عفونی اماكن دامی.

از آن جا كه ویروس عامل بیماری در برابر تغییرات PH حساس است نگه داری گوشت بعد از كشتار به مدت 24 تا 72 ساعت در دمای صفر تا 4 درجه سانتی گراد باعث از بین رفتن ویروس می شود.

تهیه گوشت از مراكز مجاز و ممهور به مهر دامپزشكی و جلوگیری از كشتار غیرمجاز دام

ویروس در برابر حرارت حساس است لذا پختن گوشت و یا پاستوریزه كردن شیر باعث از بین رفتن ویروس می شود.

استفاده از دستكش، ماسك، چكمه و لباس كار مناسب برای بازرسان دامپزشكی، سلاخان و قصابان.

قصابان و مصرف كنندگان حتی الامكان هنگام خرد كردن گوشت یا آلایش خوراكی از دستكش استفاده كنند.

از جداسازی و له كردن كنه های موجود روی بدن دام ها خودداری نمایید.

از تماس غشاهای مخاطی بدن با خون و ترشحات دام كشتاری خودداری كنید.

در صورت ایجاد هر گونه زخم یا جراحت جلدی در حین كشتار و با بروز علائم بیماری سریعأ به مراكز بهداشتی درمانی مراجعه نمایید.

602