ابراهیم قنبری مهر 10 مرداد سال 1307در تهران دیده به جهان گشود؛ در هفت سالگی پدرش را از دست داد و همین امر علت ترك تحصیل او در دوران نوجوانی بود.
وی برای تامین هزینه خود و خانواده، شغل نجاری را انتخاب كرد؛ قنبری مهر تا دوران بزرگسالی در این تخصص به صورت حرفه ای فعالیت می كرد تا زمانی كه به ساز ویلن علاقه پیدا كرد و همین مهم بعدها سبب آشنایی وی با استاد 'ابوالحسن صبا' شد.
آشنایی ابراهیم قنبری مهر با استاد ابوالحسن صبا باب تازه را برای آشنایی هرچه بیشتر با موسیقی علمی را برای وی گشود و از تجربیات نوازندگی و داشته های ارزشمند استاد صبا بهره جست و با پیشنهاد استاد، به ساخت و تعمیرات سازهای ایرانی و غربی روی آورد؛ قنبری مهر سپس به عنوان نخستین اعضای كارگاه ساز سازی وزارت فرهنگ و هنر در سال 1334 شروع به فعالیت كرد.
با گذشت زمان، توانایی های وی در حوزه ساز سازی روز به روز بیشتر شد و این پیشرفت، مسوولان وزارت فرهنگ و هنر آن زمان را بر آن داشت تا این هنرمند چیره دست را برای فراگیری دوره عالی ساز سازی به كشور فرانسه بفرستند.
در فرانسه نیز پیشرفت قنبری مهر در حوزه ساز سازی ادامه داشت. وی با علوم روز دنیا در این حوزه آشنا شد و آمیختن علم این هنر با خلاقیت قنبری مهر، وی را به ساز سازی متبحر تبدیل كرد.
'دیوید ایستراخ' نوازنده چیره دست ویلن با مشاهده سازهای ساخته شده قنبری مهر متعجب شد تا جایی كه ساز ساخته شده توسط وی را با ساز 'استرادیواریوس' (نفیس ترین ساز ویلن جهان) اشتباه گرفت.
با برگشت وی به ایران مكتب ساز سازی ایرانی دچار تغییرات بنیادینی شد. قنبری مهر در تكامل و رفع ایرادهای ذاتی سازها بسیار موثر بود، از جمله خدمات این استاد به سازهای ایرانی می توان به تغییرات حجم چوب در كاسه تار و استاندارد كردن خرك ساز سه تار اشاره كرد.
با پیشرفت موسیقی ایرانی در دهه های اخیر، آهنگسازان كمبود سازهای اركسترال را هرچه بیشتر از گذشته احساس می كردند، این دغدغه استاد ابراهیم قنبری مهر را بر آن داشت تا با توانایی های منحصر به فرد خود در صدد ساخت سازهایی تازه با توجه به نیاز اركستر موسیقی ایرانی برآید.
ساز 'قیچك' و 'قیچك باس' زاده همین دغدغه قنبری مهر بود؛ وی 'قیچك' را كه سازی تاریخی و بومی منطقه سیستان و بلوچستان به شمار می رود، با تغییرات ساختاری از جمله دسته پوست و كاسه به گونه های مختلف 'قیچك' تبدیل كرد كه نیاز اركسترها را به صدای بم كششی تامین می كرد.
از دیگر ابداعات این استاد به نام عرصه ساز سازی می توان به احیای ساز 'بربط' ایرانی كه ریشه كهن تاریخی دارد اشاره كرد؛ وی با استفاده از تصاویر به جای مانده از دوران تمدن ساسانیان، بربط ایرانی را كه تا بدان روز از لحاظ صدا دهی تحت تاثیر عود عربی بود احیا كرد. این ساز تمبر صوتی ساز و متفاوت را در بین سازهای مضرابی بم به همراه داشت.
استاد قنبری مهر شاگردان بسیاری را در عرصه ساز سازی تربیت كرد كه هركدام نقش بسزایی در بالا بردن سطح كیفی سازهای ایرانی ایفا كردند، از این بین می توان به 'امیر عطایی' سازنده به نام كمانچه اشاره كرد كه شازهای وی در زمره بهترین كمانچه ها از لحاظ ساخت و صنعت قرار دارد.
استاد ابراهیم قنبری مهر به عنوان بنیانگذار كارگاه ساخت ساز ایران نقش بسزایی را در تكامل و ابداع سازهای تازه ایفا كرد؛ وی همچان در سن 84 سالگی به فعالیت خود ادامه می دهد و راهنمای كسانی است كه برای بهبود صدادهی ساز خود می كوشند.
فراهنگ ** 9252 ** 1071
تاریخ انتشار: ۱۰ مرداد ۱۳۹۱ - ۱۳:۵۱
تهران - 'ابراهيم قنبري مهر' چهره شناخته شده و پيشكسوت در عرصه ساز سازي با ساخت و ابداع سازهاي گوناگون موسيقي ايراني در رساندن اين هنر به سمت شكوفايي، نقش بسزايي ايفا كرده است.