به گزارش ایرنا ، دحو الارض، مطابق با بیست و پنجم ماه ذوالقعده، روزی است كه خداوند با نظر به كره زمین، به جهان خاكی حیات بخشید.
اولین نقطه ای كه از زیر آب سر بیرون آورد همان مكان مقدس كعبه و بیت الحرام بود و زمین از زیر خانه خدا گسترده شد.
این واقعه نشان دهنده اهمیت این نقطه و مركزیت آن برای همه عالمیان است .
در شرافت این روز همین بس كه خداوند سبحان، كعبه را خانه خود قرار داد و آن را زیارتگاهی برای زائران و طالبان حضرتش معین فرمود تا بر گرد آن طواف و زیارت كنند و به مقتضای حال خود با پروردگارشان انس گیرند و با این عمل برای عروج به قدس و نزدیكی به خدا آماده شوند.
اهمیت شب و روز 'دحوالارض' چنان است كه عبادت و یاد خدا در آن اجر و پاداش فراوان به دنبال دارد و در روایات متعدد بر احیای شب آن به عبادت و ذكر و دعا و بزرگداشت روز آن با انجام اعمالی از قبیل نماز و غسل و دعا تاكید بسیار شده است.
اعمال شب و روز دحو الارض
روز دحوالارض از چهار روزی است كه در تمام سال به فضیلت روزه گرفتن، ممتاز است و در روایتي آمده كه روزهاش مثل روزه هفتاد سال است ؛ و در روایت دیگر كفاره هفتاد سال می باشد و هر كه این روز را روزه بدارد و شبش را به عبادت بسر آورد از براي او عبادت صد سال نوشته شود ؛ و هر چه در میان آسمان و زمین وجود دارد براي كسی كه در این روز روزهدار باشد استغفار می‌كنند.
همچنین نمازي كه روایت شده و آن دو ركعت است در وقت چاشت در هر ركعت بعد از حمد پنج مرتبه سوره و الشمس خوانده شود و دعایی كه در مفاتیح آمده است و همچنین دعای 'اللهم داحی الكعبه ...' از دعاهای مخصوص این روز است
همچنین زیارت حضرت امام رضا (ع) بهترین و بافضیلت‌ترین عمل مستحبی این روز است.
دراین روز همچنین ذكر خداوند نیز بسیار با اهمیت است.
روایت است كه امام رضا(ع) فرموده اند: درشب بیست و پنجم ماه ذي القعده حضرت ابراهیم (ع) و حضرت عیسي (ع)متولد شده اند، و نیز در این روز رسول خدا(ص) ، به قصد حجة الوداع از مدینه از راه شجره به مكه عزیمت نمودند.
550/
تاریخ انتشار: ۲۰ مهر ۱۳۹۱ - ۱۱:۱۲
قم - دحو الارض روز دعا و نيايش به درگاه الهي ، روزي كه رحمت الهي گسترده شده است.