چه خوب ،حالا كه كسی پیدا شده و به فكر خریدن موادی پلاستیكی دسته دوم است و تازه بابت آن هم پول می دهد.
اما چه فایده،خرید مواد دسته دوم پلاستیكی هم، همه جوره امكان پذیر نیست و این بابا، كه سر ظهری با بلند گو داد می زد، تنها مواد پلاستیكی را خریداری می كند كه قابل بازیافت باشد.
در طول روز هزاران نفر پسماندهای پلاستیكی خود را یا در سطل زباله می اندازند و یا آن را در كنار جو و نهرهای شهری و روستایی رها می كنند.
مواد پلاستیكی نظیر بطرهای نوشابه یا نوشیدنی های مانند بطری های آب، اگر چه رنگ شفاف و زلالی دارد،اما پسماندهای آن در برخی موارد به سختی قابل بازیافت است.
زمانی كره ای ها، اقدام به تولید مواد پلاستیكی می كردند كه نام 'یانگسو' را یدك می كشید،همان نامی كه مردم نخستین بار آن را در سریال ' امپراتوری دریا' شنیده بودند.
استفاده از این برند اقتصادی حدود سه دهه در شرق آسیا مرسوم بود تا آن كه برند'YANGXU'سر از چین در آورد و چینی ها این بار،با این برند معروف صنایع پتروشیمی اقدام به تولید نایلونی با این اسم كردند كه در بیشتر كشورها مشتری داشت.
با تولید گسترده مواد پلاستیكی به ویژه بطری های یكبار مصرف در جهان،برخی از كشورها به این فكر افتادند كه برای مشكل پسماندهای این ظروف نیز چاره اندیشی كنند.
در بسیاری از كشورها از جمله كشورهای اتحادیه اروپا، آمریكا و حتی چین و كره استفاده از پلاستیك و ظروف یكبار مصرف و بطری‌های PATبه شدت كاهش یافته و برای حذف این‌مواد پلاستیكی از زندگی‌مردم آیین‌نامه‌هاو دستورالعمل هایی را در دستور كار قرار داده‌اند.
این كشورها مردم را موظف به استفاده از پاكت‌های كاغذی به جای نایلون و پلاستیك و محصولات گیاهی حاصل از ترایخته(ترنس ژن) به جای بطری‌های پلاستیكی كرده‌اند.
یكی از كارشناسان جامعه شناسی زیست محیطی می‌گوید: حذف مواد پلاستیكی در كشورهای توسعه یافته دو هدف دارد، یكی حفظ محیط زیست و توجه به این عنصر مهم حیاتی و دیگر كاهش وابستگی به مواد نفتی و پتروشیمی برای تولید این مواد است.
'نسیم فیروزی ' در گفت وگو با ایرنا افزود:استفاده از مواد پلاستیكی درجه یك امر مطلوب است ، به شرطی كه پسماندهای آن به طبیعت خسارت وارد نكند.
وی گفت:ظروف یكبار مصرف به ویژه بطری های گیاهی می تواند جایگزین مناسبی برای بطری های پلاستیكی باشد.
فیروزی افزود:اگر چه مواد پلاستیكی سبك است،انرژی كمتری برای حمل و انتقال آنها مصرف می‌شود،ولی دفع آنها در محل‌های دفن زمینی، گزینه خوبی نیست.
یكی از متخصصان بیوتكنولوژی محیط زیست معتقد است:با سوزاندن یك بطری نوشابه خانواده، 57ماده شیمیایی از آن در هوا آزاد می‌شود و این در حالی است كه تحقیقات نشان می‌دهد تقریبا 16درصد وزن زباله‌ها پلاستیك است، كه حدود 35تا 40 درصد از حجم زباله را به خود اختصاص داده است.
'پریسا دست پرور'در سفر به شهركرد در گفت وگو با ایرنا افزود:زمانی كه مواد پلاستیكی در هوای باز و آزاد و یا حتی در محل دفن زباله‌ها ریخته می‌شود، صدها سال طول می‌كشد تا تجزیه شود.
به گفته وی،بطری های پلاستیكی از لحاظ انرژی، بسیار با صرفه تر از سایر بطری هاست و انرژی خیلی كمتری برای ساخت یك بطری پلاستیكی نسبت به ساخت بطری شیشه‌ای مصرف می‌شود به همین دلیل تولید كنندگان نوشیدنی ها ترجیح می دهند از صنایع پلاستیكی در بسته بندی استفاده كنند.
دست پرور اظهار داشت:بازیافت و زباله‌سوزی دو روش دارد، كه كاربری این روشها،موجب بازپس‌گیری برخی ارزش‌های پلاستیك می‌شود و بازیافت، موجب بازیابی موادخام می‌شود و می‌تواند در ساخت دوباره اقلام پلاستیكی به كارآید.
وی یادآور شد:زباله‌سوزی موجب بازیابی انرژی شیمیایی می‌شود كه می‌تواند به منظور تولید بخار و الكتریسته به كار رود اما در صورتی كه دفن زمینی پلاستیك انجام شود، هیچكدام از این مزایا را دربر ندارد.
به گفته وی،افزون براین ، دفن بهداشتی پلاستیك به معنی دفن همیشگی است،چرا كه این نوع پسماند تجزیه نمی‌شود.
به گزارش ایرنا،استفاده از مواد پلاستیكی ساخته شده از محصول سیب زمینی جایگرین مناسبی برای استفاده از یطری های یكبار مصرف است.
گزارش از محمود رییسی
7359
تاریخ انتشار: ۶ خرداد ۱۳۹۲ - ۱۵:۳۷
شهركرد-يكي سر ظهري با بلندگو داد مي داد، 'نان خشك '،'خرده نان ' ،' پلاستيك شكسته ها را خريداريم' و راست مي گفت چرا كه سر حرفش هم ايستاده بود.