تاریخ انتشار: ۲۸ خرداد ۱۳۹۲ - ۱۴:۲۸

تهران- «راديكاليزم جرياني خطرناك در دل اصلاح‌طلبان و اصول‌گرايان است. در ميان اصلاح‌طلبان راديكاليزم به راحتي تا مرز براندازي پيش مي‌رود و در ميان اصول‌گرايان راديكاليزم به اقتدارگرايي و انحصارطلبي مي‌انجامد.»

به گزارش گروه فضای مجازی ایرنا، این مطلب بخشی از یادداشتی با عنوان «پرهیز از رادیكالیزم» است كه امروز سه شنبه در روزنامه شهروند منتشر شده است.

متن كامل این یادداشت به شرح زیر است:



دكترحسن روحانی سیاستمدار میانه رو كه نامزد اصلاح‌طلبان بود و از حمایت خاتمی و هاشمی برخوردار بود با یك حركت سیاسی كم نقص و حساب‌شده برنده انتخابات شد. طرفداران وی طی دو روز گذشته، جشن گرفتند و شادمانی كردند.

اما در این میان آن چیزی كه باید به‌طور وی‍ژه مورد توجه دولت آینده قرار بگیرد پرهیز از رادیكالیزم در دو جبهه سیاسی كشور است.

رادیكالیزم جریانی خطرناك در دل اصلاح‌طلبان و اصول‌گرایان است. در میان اصلاح‌طلبان رادیكالیزم به راحتی تا مرز براندازی پیش می‌رود و در میان اصول‌گرایان رادیكالیزم به اقتدارگرایی و انحصارطلبی می‌انجامد.

وقتی مردم برای انتخابات به حجت‌الاسلام دكتر روحانی رای می‌دهند، اولین معنای آن این است كه رادیكالیزم تندروی اقتدارگرایی و تمامیت‌خواهی را نفی می‌كنند و دیگر این كه به نفی رادیكالیزم ویرانگر تندروها می‌پردازند. ما حق نداریم این تصور را ایجاد كنیم كه دشمنان نظام مقدس جمهوری اسلامی كه خواهان براندازی آن هستند صاحبان رأی روحانی‌اند. تمام براندازان انتخابات را تحریم كردند و علیرغم میل آنان انتخاباتی باشكوه و حماسی به پیروزی نامزد اصلاح‌طلبان انجامید.

جبهه اصولگرایی هم نباید فراموش كند كه در این انتخابات كه در عین دموكراسی و برابری و با قواعد نظام جمهوری اسلامی برگزار شد، نامزد آنان یعنی آقای جلیلی كمتر از 10 درصد رأی آورد. انتخابات خرداد 92 انكار شیوه‌های رادیكال و ترور شخصیتی، اتهام زنی تخریب و تحقیر و نفی دیگران بود.

درس بزرگی كه این انتخابات برای همه ما در بر داشت این است این انتخابات و نتیجه حاصل از آن، كه به پیروزی دكترحسن روحانی، همچون یك سیاست ورز معتدل و میانه‌رو انجامید؛ این است كه مردم ایران به سیاست و راه و روش جناح اصولگرا و اقتدارگرانه بزرگ گفتند و با آن مرزبندی كردند.

باشد كه شكست سنگین اقتدارگرایان آن‌ها را به باز اندیشی و تجدید نظر در روش‌های خود وادارد. حركت در مسیر سیاست‌های دولت جدید پرهیز از ترور شخصیتی رقیبان و متحدان خود؛ دوری از انحصارطلبی و محق دانستن خود در تمامی امور و فعل و انفعالات سیاسی كشور و یاری به رئیس‌جمهوری منتخب ملت از سوی این جناح به معنای آن است كه منافع ملی و آراء ملت را برتر از منافع جناحی قرار دهند و از یك «بازنده بد» به یك دانا در بازی سیاسی ایران تبدیل شوند.

اما درمورد مسیر جدیدی كه رییس‌جمهوری منتخب كشورمان باید در آن قدم نهد باید گفت:بی‌تردید انتظارات مردم از رئیس‌جمهوری منتخب كشورمان دكتر حسن روحانی انتظاراتی بزرگ‌اند، و آنچه در برابر اوست، چالش‌هایی است گران و حیاتی. و تردیدی نیست كه راه به‌این مقصد و مقصود، راهی است دشوار و سنگلاخ. اما باید گفت كه همین راه دشوار و سنگلاخ، یگانه راه است و بدیلی بر آن نیست.

سه واژه در مناسبات جامعه و دولت نقشی تعیین كننده ‌ایفا كرده‌اند: انتظار، امید و یأس وكمبودها انتظارات را برانگیخته‌اند. آنگاه جامعه در انتظار آمدن كسی بوده است كه به او امید بندد. و در فرجامین نگاه یأس و ناامیدی نصیب برده است و به انتظار نشسته است تا تغییری حاصل شود.

این‌بار نیز امید مردم به وزش هوایی تازه و متبوع ، به گشایش و جهیدن از فراز بداخلاقی‌ها و كینه ورزی‌ها انتظاراتی بزرگ آفریده است. انتظاراتی كه در صدر وظایف رئیس‌جمهوری منتخب كشورمان جدید نقش بسته‌اند. تنها یك تفاوت بزرگ این‌بار به چشم می‌‌آید و آن این‌كه جامعه فرصت و حوصله تجربه یك یأس جدید را ندارد.

این انتخابات می‌تواند فرصتی برای تجدید نظر در سیاست‌های كلان فراهم سازد. یك جامعه سالم نیازمند یك جامعه مدنی قوی و پویا است. جامعه‌ای كه می‌تواند دولتمردان را به پاسخگویی و ادارد و بر اداره امور كشور مشاركت مستقیم نماید.

با توجه به شعارها و وعده‌های انتخاباتی دكتر حسن روحانی می‌توان امیدوار بود ایشان پس از نشستن بر مسند ریاست‌جمهوری با برنامه‌ریزی مدون و دقیق در مسیر تحقق اهداف متعالی ملت و كشورمان گام‌های استوار و بلندی را بردارد حركتی كه می‌تواند سرآغاز فصل جدیدی در تاریخ معاصر ایران باشد؛ حركت در مسیر اعتدال و وحدت و تحقق خواسته‌های به حق ملت در ایجاد فضای شاداب و پرنشاط سیاسی و اجتماعی این همان آرمان‌های مقدس امام(ره) است.

سیام(1)7247