تهران بزرگ - شعبان به آخر رسيده، روزهايي كه به استغفار معروف است و امام رضا(ع) در آن به بسيار خواندن اين دعا سفارش نموده اند ' اللهم ان لم تكن غفرت لنا فيما مضي من شعبان فاغفر لنا فيما بقي منه'

ماه شعبان در گذر است و به روزهای آخر خود رسیده، باید آماده میهمانی خدا شویم، باید برای این میهمانی بزرگ مهیا شد، پاك و بی آلایش شیوم و بر سفره به گستره آفرینش بنشینیم.

با استغفار، تلاوت قرآن مجید و توبه از گناهان، خود را آماده می كنیم و از كوتاهی هایی كه داشته ایم از خدای بزرگ طلب بخشش می كنیم.

فرصت مناسبی است تا امانت ها را به صاحبان آن بسپریم و حق كساني را كه بر گردن ماست، ادا كنیم.

و بگوییم خدایا! اگر در زمان گذشته از شعبان ما را نیامرزیده اي در آن بخشی از این ماه كه مانده ما را بیامرز.

در شب آخر شعبان و شب اول ماه رمضان نیز می گوییم: خدایا این ماه مباركي كه قرآن در آن نازل شده، آن قرآني كه

راهنماي مردم شده و نشانه هاي روشني از راهبري و جدا كردن میان حق و باطل است فرا رسیده، پس ما را در این ماه

سالم بدار و آن را در حال آساني و تندرستي از ما بگیر اي كه بگیرد اندك را و بسیار قدرداني كند، این طاعت اندك را از من بپذیر.

خدایا! از تو خواهم كه براي من بسوي هر كار خیري راهي و از هر چه دوست نداري سر راهم مانعي قرار دهي اي مهربانترین مهربانان.

اي كه گذشتي از من و از آن كارهاي زشتي كه در پنهاني كردم، اي كه مرا به سبب دست زدن به گناهان نگیری، گذشت تو را خواهانم اي بزرگوار.

خدایا! مرا پند دادي ولي من پند نگرفتم و از كارهاي حرام خود بازم داشتي ولي من بازنایستادم پس چه عذري به درگاهت دارم اي كریم؟ از من گذشت كن كه عفوت و گذشتت را می خواهم.

خدایا! از تو درخواست دارم آسودگي هنگام مرگ و گذشت در وقت حساب را، بزرگ است گناه بنده ات پس گذشت از جانب تو نیكو است، اي شایسته پرهیزگاري و اي شایسته آمرزش، عفو و گذشتت را می خواهم.

خدایا! من بنده و فرزند بنده و فرزند كنیز توام، ناتوان و نیازمند مهر تو هستم و تویي كه دارایي و بركت بر بندگانت فرو می فرستي و تو توانایي و كارهاي بندگانت را شماره داري و روزیشان را قسمت كرده و زبان ها و رنگهایشان را متفاوت كردي، آفرینشي پس از آفرینش دیگر.

بندگانت دانش تو را ندارند و قدر تو را ندانند و همه ما نیازمند رحمتت هستیم پس اي خدا رو از من مگردان و مرا در كردار و آرزو و امور مربوط به قضا و قدر از شایستگان خلق خویش قرارم ده.

خدایا! زنده ام بدار به بهترین وضع زندگي و بمیرانم به بهترین مردن و رغبت به درگاهت و ترس و خشوع از تو و وفاداري و تسلیم بودن در برابر تو و تصدیق كردن كتاب تو و پیروي از روش پیغمبرت.

خدایا! آنچه در دل دارم از شك و تردید یا انكار یا نا امیدي یا خوشي یا گردن فرازي یا اسراف در خوشگذراني یا

خودبیني یا خودنمایي یا شهرت جویي یا ایجاد دو دستگي یا دورویي یا كفر یا فسق یا گناه یا بزرگ طلبي یا چیزهاي دیگري كه تو دوست نداري.

پس اي پروردگارا از تو خواهم كه آنرا تبدیل كني به ایمان به وعده ات و وفاداري به پیمانت و خوشنودي به قضاء و قَدرت و پارسایي در دنیا و اشتیاق به آنچه نزد تو است و فضیلت و آرامش و توبه خالص، این را از تو خواهم

اي پروردگار جهانیان.

خدایا! تو را به خاطر بردباریت نافرماني كنند و به طمع جود و كرمت اطاعت كنند پس گویا نافرمانیت نكرده اند و من با كساني كه نافرمانیت نكردند همه ساكنان زمین توییم، تو بر ما به فضل خویش بخشنده باش و به نیكویي بازگردنده.

اي مهربانترین مهربانان و درود خدا بر محمد و آل او درودي همیشگي كه به شماره و عدد درنیاید و اندازه اش

نتواند جز تو اي مهربانترین مهربانان.

تهرام/7244/1396