تهران- كارشناسان و هنرمندان عرصه خوشنويسي در مراسم نكوداشت «محمدولي اله پروانه» خوشنويس فقيد ، حضرت علي (ع) را اسوه كتابت و خوشنويسي خواندند.

به گزارش خبرنگارفرهنگی ایرنا، سی و چهارمین نشست پژوهشی هنر كه عصر ششم مرداد ماه برگزار شد به نكوداشت «محمد ولی اله پروانه» اختصاص داشت كه با حضور جمعی از هنرمندان، خوشنویسان، محققین و پژوهشگران برگزار شد.

در ابتدای این مراسم «محمد حسن حامدی» مدیرنشریه تجسمی تندیس با اشاره به برپایی نشست‌های پژوهشی هنر گفت: امروز بیش از 4 سال است كه این سلسله نشست‌ها ادامه یافته و تاكنون موفق شدیم بسیاری از هنرمندان را با گردآوری آثارشان به جامعه هنری بیش از پیش معرفی كنیم.

وی یكی از مزایای برپایی این نشست ها را شناسایی هنرمندانی از مكتب كمال الملك دانست و افزود: توانستیم بسیاری از آثار استاد كمال الملك و شاگردانش را در موزه ای در باغ نگارستان گردهم آوریم تا مردم نیز از این آثار دیدن كنند.

حامدی درباره جایگاه هنری زنده یاد پروانه گفت، وی در تمام زندگی هنری خود راه طریقت و شیفتگی به دین اسلام، پیامبر (ص) و ائمه اطهار را در پیش گرفت و این ارادت را در هنر خود متجلی كرد.

در ادامه این مراسم «كاوه تیموری» از محققین و پژوهشگران عرصه خوشنویسی با اشاره به مصادف شدن شهادت امیرالمومنین با این برنامه، از حضرت علی (ع) به عنوان اسوه كتابت و خوشنویسی یاد كرد و گفت:امام اول شیعیان اولین كاتب قرآن بود كه با خطی خوش نمود صوت كلام الله را كتابت كرد، از این رو امام علی (ع) اسوه خوشنویسان است و همین طور كه در آثار محمدولی اله پروانه شاهدیم، این هنرمند فقید نیز چگونه شیفته قرآن، پیامبر و امیرالمومنین است.

این پژوهشگر ادامه داد: خوشنویسی را می توان هنر مردمی جامعه ایرانی نیز دانست زیرا اگر به بازار نگاه كنم می بینیم كه در هر مغازه ای یك جمله به خط خوش دیوارها و سردرها را تزئین كرده است. البته برای مردمی كردن این هنر از میر عماد تا كلهر و عماد الكتاب نقش بسزایی داشته اند.

وی افزود: تاثیر جامعه هنری پویا می تواند تحول و تكامل هنری را رقم بزند. به همین خاطر است كه «محمدولی اله پروانه» را باید از هنرمندانی دانست كه در عین گمنامی تاثیر بسیاری بر هنر خوشنویسی گذاشته است.

تیموری استاد پروانه را خوشنویسی از جنس هنرمندان مردمی دانست و گفت:نباید این هنرمند و آثارش را تنها با متر و معیار زیبایی شناسانه سنجید، بلكه نقش وی در معرفی هنر خوشنویسی به عموم مردم بیشتر قابل بررسی است.

وی افزود: این هنرمند برجسته در عرصه خوشنویسی به رسم اساتیدش مشق می كرد و در اصول كتابت از عماد الكتاب و در سیاه مشق از علی اكبر كاوه الگو گرفت. البته ردپای اساتیدی همچون كلهر، جدی و میرخانی را نیز می توان در آثار پروانه مشاهده كرد.

«محمد رجبی» رئیس كتابخانه و اسناد مجلس شورای اسلامی ضمن تقدیر از برپایی نكوداشت «محمدولی اله پروانه» و همت خانواده این هنرمند به سپردن آثارش به كتابخانه مجلس گفت: هنر خوشنویسی پس از موسیقی دومین هنر جهان اسلام است. زیرا قران با زبان موسیقیایی و آوازی نازل شد و به همین طریق نیز بر دل و جان مخاطبان تاثیر گذاشت. پیامبر اكرم (ص) با صدایی خوش كلام وحی را تلاوت می كرد و پس از آن بود كه خوشنویسی به تعبیر پیامبر بر آشكار كردن حقیقت افزود. تعلیماتی كه حضرت علی (ع) در كتابت و قلم به آن دست زدند بعدها طریقت راهی شد برای خوشنویسان.

«احسان الله شكرالهی» از محققین خط نیز در ادامه ،ارزش هنری و ویژگی رفتار هنرمندانه استاد پروانه را مثال زدنی دانست و گفت:این هنرمند خوشنویس پیشگام جلی نویسی در اندازه های غیر معمول در عصر و زمانه خود بود. وی را می توان راه گشای خوشنویسانی قلمداد كرد كه كار جلی نویسی را سر لوحه آثار خود قرار دادند و در این حوزه مانند استاد جلیلی رسولی و استاد علی شیرازی شاخص شده اند.

مراسم نكوداشت محمدولی‌اله پروانه با نمایش فیلمی از زندگی این هنرمند و با افتتاح نمایشگاه آثارش در گالری برگ سازمان زیباسازی شهر تهران به پایان رسید.

علاقه مندان می توانند از 6 تا 16 مردادماه از آثار این نمایشگاه در عمارت عین الدوله نگارخانه برگ دیدن كنند.

محمد ولی الله پروانه از خوشنویسان نامدار كشور بود كه تا سن سیزده سالگی در مدرسه امیر اتابك واقع در محله عرب‌ها مشغول تحصیل بود و پس از آن وارد دبیرستان دارالفنون گردید.

او از همان دوران طفولیت علاقه مفرطی به آموختن خط نستعلیق داشت و از همین رو سال‌ها زیردست مرحوم عبدالمجید همدانی كه از شاگردان حاجی مهدی خان كه یكی از شاگردان طراز اول میرزای كلهر بود مشغول فراگرفتن خط نستعلیق شد و بعد از فوت نامبردگان از روی آثار خطی عمادالكتاب به ادامه و تكمیل هنر خود پرداخته و سپس از میرزا علی‌اكبرخان كاوه نیز تعلیم خط گرفته تا خود از خوشنویسان بزرگ عصر حاضر شد.

فراهنگ3**9173**